Dank aan alle trouwe lezers van deze blog voor hun interesse de laatste jaren.
Sjef zou zijn blog niet onafgesloten willen laten, dus hierbij het laatste bericht.

Zwak maar als altijd sterk van geest heeft Sjef in de afgelopen weken genoten van muziek, kunst en zijn geliefden. Vermoeid is hij uiteindelijk in zijn slaap vredig heengegaan.

Uw sjamaan is niet meer.

De officiële kennisgeving:

Waiting in a life full of little stories for a death to come. (Bukowski)

Na een uitbundig leven is veel te vroeg “oet de tied goan” onze markante man, vader, zoon en broer.

Sjef Willemen

Huisarts-Sjamaan te Hengelo

Breda, 5 Juni 1955                 Hengelo, 18 Juni 2011

Jeanette Silvius
    Erik
    Luuk en Paula
    Jim en Engelien

Tiny Verhaegh

Mevr Willemen- van Zitteren
    Julia en Herman
        Dionne en Bob
    Jan
    Bart en Cora

Er is gelegenheid om de familie te condoleren op vrijdag 24 Juni van 12:00-13:00u in Metropool, Industrieplein 10 7553LL te Hengelo. Aansluitend zal daar van 13:30-14:30u een uitvaartdienst gehouden worden. Hierna zal de begrafenis plaatsvinden op de begraafplaats Deurningerstraat 262 7557 HM Hengelo.

Met dank aan de wijkverpleging van Carint voor de liefdevolle verzorging.

Correspondentieadres: Straatsburg 21, 7559NM Hengelo

Wat Onzegbaar Blijkt

Zit veel alleen De laatste tijd Vooral ’s nachts Maar ook overdag is Er weinig te beleven Als het om contact gaat Dat als betekenisvol Zou kunnen worden Omschreven Iedereen is druk Weet je Telefoontje naar Moeder Elke dag Hetzelfde gesprek Waarbij zij zich in zwijgen Hult als ze niet meer weet Wat te zeggen Op wat ze niet kan of Wil begrijpen terwijl Ze diep van binnen Weet waar het antwoord Wringt Speur dat ik op weg Ben naar het einde Gewoon te moe En hoop vervluchtigd In het beetje ruimte Bestemd om uit te spreken Wat onzegbaar blijkt Het gaat gewoon niet Goed met mij Weinig schrijven heeft Een reden Het valt niet mee Te delen Wat on afwendbaar lijkt Zo dat was het dan weer Even… Sjamaandigitaal 090411

Tegen Beter Weten In

Ik haat de laatste
Dag van het jaar
Dat nochtans toch
Wordt afgesloten
Met donderslagen
En voor miljoenen
Pijlen afgestoken
Champagne toost
En welgemeend de
Beste wensen

Ben nog niet klaar
Met wat nog moest
Gebeuren en
Beschreven of
Beantwoord
Als het om de vragen
Gaat die er nog
Leven van existentiële
Aard
Te veel twijfel
Die daar heerst
Naast de vloek
Die rust op mij
Teveel onzekerheid
Nabij en als
Aller hardst gelag
Sterven nader
Met de dag

Het was
Het slechtste
Jaar uit mijn leven

Rest slechts hoop
Tegen beter
Weten in

Wens u allen
Die het beter
Is vergaan
Veel geluk en
Gezondheid en
Liefde niet te
Vergeten

Sjamaandigitaal 311210

Zeurt Er Mist In Dunne Vlagen

Voelde hoe
Huiver
Nader sloop
Terwijl duister
Amper
Was begonnen
In te vallen
Kilte overheerste
En bij naar buiten
Kijken
Afgerukte bladeren
Tussen geel en
Bruin
Gras
Verstikkend
Nog even en
De cyclus van
Louter zwart
Was rond

Warmde me aan
De gedachte
Dat er geen
Nadere noodzaak
Zou zijn mijn
Huis te verlaten
Dan slechts na
Terugkeer van
Nieuw licht
Geboden
Iets wat van mij
Nog wel even
Mocht duren

Bij blikken over
Mijn rechter
Schouder
Zeurt er mist
In dunne
Vlagen als
Een vorm van belofte
Voor als ik
Morgen slaap
En de Meute
Werken gaat

Sjamaandigitaal 161110

Dag Vrienden

Dag vrienden en
Vriendinnen
Vandaag bijeen
Voor verorberen van
Een stukje ree
Of haas wellicht
Wild zwijn of duif
En dat alles begeleid
Door een goede wijn
Met zorg uit gekozen
Door Theo naar
Ik meen te weten

Vind het jammer
Dat ik er niet ben
Want ik had graag
Meegegeten
En genoten
Van dit samen zijn
Maar tot mijn spijt
Kan ik een en ander
Niet verdragen

Eten gaat me
Niet best af
Wegens de kwellingen
Die komen in de vorm
Van pijn
Die erop volgt
En drukte
Rond me heen
Vooral met vrolijkheid
Doorspekt kan ik
Slecht verdragen
Omdat ik er geen
Deel van ben
Vanwege een
Belast gemoed

Hoop dat het jullie
Moge smaken
Geniet ervan
’T ga jullie goed!
Dat lukt ook
Wel zonder mij

Sjef 131110

Hiberneren

Nog een paar
Dagen
Dan zijn ze
Nat geregend
Onder een
Vlaag van wind
Afgerukt van
Waar ze een
Zomer lang
Blad
Mochten wezen

Kale takken
Krassend naar
Het grijs van
Luchten die
Daar heersen
Resteren
Voor een maand
Of zes
Scherp afgestoken
Tegen koude lucht
En licht dat
Te vroeg weg
Vloeit ons
In duister
Achter latend

Spreek mij niet
Van lichtjes die
Gaan komen
Laat staan
Gezelligheid
Daarmee gepaard

Zou het liefste
Hiberneren
Tot het weer
Een beetje gaat
En men vijftig
Kilo lichter
Kwiek en verfrist
Zijn hol verlaat

Sjamaandigitaal 081110

Dorst

Dorst naar
Zinnen
Om
Te delen
Maar ben
Opgedroogd
Van binnen
Door het razen
Van de
Twijfel
Die daar heerst

Sjamaandigitaal 300910