Zeurt Er Mist In Dunne Vlagen

Voelde hoe
Huiver
Nader sloop
Terwijl duister
Amper
Was begonnen
In te vallen
Kilte overheerste
En bij naar buiten
Kijken
Afgerukte bladeren
Tussen geel en
Bruin
Gras
Verstikkend
Nog even en
De cyclus van
Louter zwart
Was rond

Warmde me aan
De gedachte
Dat er geen
Nadere noodzaak
Zou zijn mijn
Huis te verlaten
Dan slechts na
Terugkeer van
Nieuw licht
Geboden
Iets wat van mij
Nog wel even
Mocht duren

Bij blikken over
Mijn rechter
Schouder
Zeurt er mist
In dunne
Vlagen als
Een vorm van belofte
Voor als ik
Morgen slaap
En de Meute
Werken gaat

Sjamaandigitaal 161110

Dag Vrienden

Dag vrienden en
Vriendinnen
Vandaag bijeen
Voor verorberen van
Een stukje ree
Of haas wellicht
Wild zwijn of duif
En dat alles begeleid
Door een goede wijn
Met zorg uit gekozen
Door Theo naar
Ik meen te weten

Vind het jammer
Dat ik er niet ben
Want ik had graag
Meegegeten
En genoten
Van dit samen zijn
Maar tot mijn spijt
Kan ik een en ander
Niet verdragen

Eten gaat me
Niet best af
Wegens de kwellingen
Die komen in de vorm
Van pijn
Die erop volgt
En drukte
Rond me heen
Vooral met vrolijkheid
Doorspekt kan ik
Slecht verdragen
Omdat ik er geen
Deel van ben
Vanwege een
Belast gemoed

Hoop dat het jullie
Moge smaken
Geniet ervan
’T ga jullie goed!
Dat lukt ook
Wel zonder mij

Sjef 131110

Hiberneren

Nog een paar
Dagen
Dan zijn ze
Nat geregend
Onder een
Vlaag van wind
Afgerukt van
Waar ze een
Zomer lang
Blad
Mochten wezen

Kale takken
Krassend naar
Het grijs van
Luchten die
Daar heersen
Resteren
Voor een maand
Of zes
Scherp afgestoken
Tegen koude lucht
En licht dat
Te vroeg weg
Vloeit ons
In duister
Achter latend

Spreek mij niet
Van lichtjes die
Gaan komen
Laat staan
Gezelligheid
Daarmee gepaard

Zou het liefste
Hiberneren
Tot het weer
Een beetje gaat
En men vijftig
Kilo lichter
Kwiek en verfrist
Zijn hol verlaat

Sjamaandigitaal 081110