In Haar Ban

Januari, bij deze afgesloten, kan het jaar wat mij betreft geopend worden verklaard

Nog nooit was ik zoo moe aan het begin van een jaar

God beter het

Na een maand als december, met alle vrolijkheid die er heerst, daarna 3 verjaardagen 4 recepties, een as verstrooiing en het vieren van het 80e levensjaar van mijn moeder, heeft uw sjamaan, het helemaal gehad. Ga een zondag en een maandag veel slapen, om weer een beetje OK te zijn.

Toegegeven, de port als opmaat en die halve liter Duits, afgezien van die anderhalve plak, gevolgd door God Dank Quadruple, deden de Trick.

Sonnerie, degene die de naam bedacht heeft…mag wat mij betreft…

Anyway

Leuk om de familie weer eens te zien. De Tantes & Omes, allen uit mijn genenpool afkomstig, behalve dan het aangetrouwde deel, waarvan mijn tante Cor van Oom Jan nog steeds, ondanks inmiddels in de 70, een lekker ding blijkt, de rest bestaat uit onschuldige mannen, zich verplaatsend per Mercedes, waarin ik niet eens dood wil worden gevonden, maar dat terzijde, wegens 2 ontbrekende cilinders.

Mijn moeder, naar ik hoop gelukkig.

Fascinerend om te praten met een dame die je na al die jaren nog steeds aanspreekt met “manneke”. Haar ogen die van mijn vader, ongelogen. Het trillen van mijn Ome Jan’s hand, te zien hoe zij allen tachtig bijna, toch een clubje zijn van mensen die elkaar al een leven lang kennen, nog steeds bij elkaar als broers en zussen.

En ik, uw sjamaan, ertussen, als broer en neef en zoon en vader van 3 zonen, allen in pak.

Ben licht verward wellicht enigszins bezopen, het zou feitelijk wel mogen, na zoveel drank.
Tegelijkertijd, zo lucide als wat.

Spearhead, is de soundtrack, van dit moment, Mr Franti, op zijn best.

Zij zoog, meer uit een vorm van plichtsbesef en vanwege hoge nood die heerste.

Klaar, voelde als kalm en vastberaden

Hoop echt dat ik na morgen, kan laten, wat me in haar ban heeft, alcohol.

Wens u allen een zonovergoten, dan wel gezegende zondagochtend.




Sjamaandigitaal 280107