Friday, February 09, 2007

Samen Komen

Was de afgelopen eenenveertig uur, onderbroken door 3.5 uur slaap, doorlopend in touw.

Toegegeven een beste ruk, voor een sjamaan die de 52 nadert. Zag in die uren ongeveer honderd mensen, die om raad kwamen vragen, dan wel iets dat hielp de klacht te verdragen die hen kwelde. Geen echt akelige kwesties, behalve dan een knul van 15, die werkelijk alle symptomen vertoonde van een intoxicatie met hallucinogenen, maar zwoor, dat hij niks had gehad. Neurologie in alle hevigheid aanwezig, afkomstig uit de lager gelegen delen van een brein, de hersenstam. Ataxie en dubbelbeelden, overvloedig kwijlen en ogen zo rood als ik ze lang niet gezien heb. Niet nekstijf, geen koorts en geen paresen. Maar zoiets, kan wel een in klemming wezen bij een ruimte innemend proces, zoals zo iets eufemistisch heet.

Verder het gebruikelijke scala aan problemen. Van jong tot oud, drank & gekte maar ook een staalsplinter in een oog, die diende te worden verwijderd. De laatste 2 consulten van die nacht, hielden me nog een uur uit mijn slaap, toen ik er thuis uiteindelijk even in ging. Een was een kind van 3 die wat bloed had gebraakt, meestal uit de keel afkomstig ten gevolge van irritatie. Mijn dierbare vrouw wist echter een haar overkomen casus te melden, van een soortgelijke situatie, waarbij het kind enkele uren later stierf aan een septische shock. De ander betrof een dementerende man die altijd al wel stil, nu wel heel stil was en wat klammig met erg bleke lippen, dat om vijf voor acht.

Zoals gezegd, sliep ik onrustig en voelde me enigszins schuldig, over doorverwijzen naar de eigen huisarts, die de patiënten immers beter kende en binnen 30 respectievelijk 5 minuten, weer aanspreekbaar zou zijn. Lastig uit te leggen zo een situatie. Je moet enerzijds een gevoel ontwikkeld hebben voor Goed/Fout en een fikse scheut compassie, anderzijds, moet je zuinig omspringen met energie en waartoe je die gebruikt.

Ooit, liet een ongelooflijk aardige gynaecoloog, die duizenden kinderen op soms bewonderenswaardige wijze, geboren hielp worden, een kind sterven, per ongeluk, maar het leverde hem een schorsing op voor maanden. Naam kapot. Mensen zullen nooit komen bedanken, als iets voortreffelijk is verlopen, maar je weten te vinden bij elke vergissing of fout, door jou begaan. Dansen op een heel slap koord, soms op grote hoogte, maar steevast zonder net.

Na 2 uur slaap in eigen bed, door eerste lichte sneeuw naar de praktijk gelopen en me vermaakt met wat er daar werd aangeboden, in de vorm van hulpvraag. Tocht terug, was er een die ik niet licht zal vergeten, doordat eerst een fietser, door een auto werd geraakt, terwijl ze beiden slipten, maar vooral door al die vaders die bij toverslag hun sleetjes voor de kids gevonden hadden en zo weer kinderen werden in een witte wereld.

Knerpen van voetstappen in vers gevallen sneeuw, dat lijkt op crepiteren, vertelde professor Majoor zaliger, vroeger, hoor mij, op mijn Alma Mater en verdomd, hij had gelijk.

Avond doorgebracht, met twee prachtige slimme dames, was heerlijk. B-film uit de jaren tachtig, met Michael J. Fox, toen hij nog geen Parkinson had. Daarna Gruwella, vermomd als Rita, de tragische snel ex-minister met een grappige jonge man,die “LOVE”, had gespeld op zijn T-shirt en de GreyMan, bedacht had. Het non verbale deel, dat volgde daarna, was fantastisch. Heb de slogan van het nieuwe kabinetsbeleid verbeterd:


“Samen Werken, Samen Leven, Samen Komen”

Sjamaandigitaal 090207