En soms als het stokt
Verse Joint, halve liter Brand bij de hand en uiteraard een bodempje Jim Beam…
Dit moet een nascholing zijn.
Hoog Holten oogde fraai vandaag. Werd vanochtend ruim voor mijn telefoon ging gewekt, door vogelgekwetter en licht dat al hing tussen de bomen. Half zeven. Verkeerde even in de gedachte dat we al om 08.00 uur begonnen en stond dus om half acht als eerste bij een ontbijt, waar nog niemand was. Snaaide de Volkskrant en de locale courant, bezorgde mezelf een glas Jus D’Orange en een kop koffie en las met genoegen de berichten. Het zou en lange dag worden.
Na een korte ceremonie, waarin Heilige rook een hoofdrol speelden, begon, waar wij voor kwamen. Huisartsen zijn een bijzondere soort. De vrouwen zijn vaak (te) stoer, veel kerels lijken half gemangelde bi - sexuelen, te lief te aardig zonder reden, dus enigszins nichterig overkomend, lieve jongens. Dat op zich geeft al een zekere lading aan het geheel. Ik een oudere dokter, omringt door inmiddels 40% vrouwen, maar niet 1 lekker wijf, laat staan een spoortje Rock& Roll. De kerels, allemaal bedeest, wat bescheiden, feitelijk een zootje meiden in broek en trui vermomt.
Het ging vandaag om: Het Delier, De Dementie en de Depressie bij ouderen. Daarna nog wat gezeur over transmurale behandelprotocollen een les over pompjes die je aan je einde brengen en tampons die in neuzen dienen te worden geragd. Geheel duurde tot half acht, waarna diner al bleek begonnen, in plaats dat er was gewacht tot een uur of acht, waar het stond gepland.
Het is hier nouvelle cuisine, hetgeen betekent, dat alles bestaat uit zeeeer kleine hapjes, die je wegmaalt in luttele seconden. Ja, ze smaken goed, maar wat een zonde, dat er geen echte maaltijd voor je staat. Louter amuse.
Ondertussen, zit ik weer in de suite, waar normaal gesproken, de huwelijksnacht wordt beleefd. Zo’n hemelbed (240x220, met drie kussens), is iets te veel voor een man alleen. Zou natuurlijk een bad kunnen laten maken, een sauna nemen, of een massage met een XO, maar heb geen behoefte aan dit alles. Zou er wat voor geven, om lekker door te kunnen zakken met een stel aardige lui, maar weet dat dat hier niet gaat lukken. Ze zijn een beetje bang voor mij.
Sprak met mijn moeder, over het bezoek dat zij bracht met mijn zus aan mijn jarige broeder, in Rotterdam. Was gelukkig goed gegaan. Hij heeft ze zijn werkplek getoond en is toen met ze naar zijn stamkroeg Lombardo gegaan. Hoop dat hij begint te leven en stopt met de destructie van elke dag gevoed door alcohol.
Lees in de NRC, dat er in 2050, als ik 95 ben en mijn zonen voor me zorgen, dat er op een wereldbevolking van 9200.000.000, nog maar 600.000.000, Europeanen zullen zijn. We zijn verloren…
Geen idee, wie dit nog lezen en waarom.
Wil slechts leven beschrijven in goede en betere tijden.
En soms als het stokt.
Sjamaandigitaal 140307
Dit moet een nascholing zijn.
Hoog Holten oogde fraai vandaag. Werd vanochtend ruim voor mijn telefoon ging gewekt, door vogelgekwetter en licht dat al hing tussen de bomen. Half zeven. Verkeerde even in de gedachte dat we al om 08.00 uur begonnen en stond dus om half acht als eerste bij een ontbijt, waar nog niemand was. Snaaide de Volkskrant en de locale courant, bezorgde mezelf een glas Jus D’Orange en een kop koffie en las met genoegen de berichten. Het zou en lange dag worden.
Na een korte ceremonie, waarin Heilige rook een hoofdrol speelden, begon, waar wij voor kwamen. Huisartsen zijn een bijzondere soort. De vrouwen zijn vaak (te) stoer, veel kerels lijken half gemangelde bi - sexuelen, te lief te aardig zonder reden, dus enigszins nichterig overkomend, lieve jongens. Dat op zich geeft al een zekere lading aan het geheel. Ik een oudere dokter, omringt door inmiddels 40% vrouwen, maar niet 1 lekker wijf, laat staan een spoortje Rock& Roll. De kerels, allemaal bedeest, wat bescheiden, feitelijk een zootje meiden in broek en trui vermomt.
Het ging vandaag om: Het Delier, De Dementie en de Depressie bij ouderen. Daarna nog wat gezeur over transmurale behandelprotocollen een les over pompjes die je aan je einde brengen en tampons die in neuzen dienen te worden geragd. Geheel duurde tot half acht, waarna diner al bleek begonnen, in plaats dat er was gewacht tot een uur of acht, waar het stond gepland.
Het is hier nouvelle cuisine, hetgeen betekent, dat alles bestaat uit zeeeer kleine hapjes, die je wegmaalt in luttele seconden. Ja, ze smaken goed, maar wat een zonde, dat er geen echte maaltijd voor je staat. Louter amuse.
Ondertussen, zit ik weer in de suite, waar normaal gesproken, de huwelijksnacht wordt beleefd. Zo’n hemelbed (240x220, met drie kussens), is iets te veel voor een man alleen. Zou natuurlijk een bad kunnen laten maken, een sauna nemen, of een massage met een XO, maar heb geen behoefte aan dit alles. Zou er wat voor geven, om lekker door te kunnen zakken met een stel aardige lui, maar weet dat dat hier niet gaat lukken. Ze zijn een beetje bang voor mij.
Sprak met mijn moeder, over het bezoek dat zij bracht met mijn zus aan mijn jarige broeder, in Rotterdam. Was gelukkig goed gegaan. Hij heeft ze zijn werkplek getoond en is toen met ze naar zijn stamkroeg Lombardo gegaan. Hoop dat hij begint te leven en stopt met de destructie van elke dag gevoed door alcohol.
Lees in de NRC, dat er in 2050, als ik 95 ben en mijn zonen voor me zorgen, dat er op een wereldbevolking van 9200.000.000, nog maar 600.000.000, Europeanen zullen zijn. We zijn verloren…
Geen idee, wie dit nog lezen en waarom.
Wil slechts leven beschrijven in goede en betere tijden.
En soms als het stokt.
Sjamaandigitaal 140307
<< Home