Wijf Krijt

Wijf krijt me toe
Dat ik
Een hufter
Ben

Oprecht verbaasd
Over de
Woorden die ze
Koos
Vroeg ik haar
Kan het niet iets
Heftiger
Worden
Aangezet
Waarop ze
Op haar tanden
Beet
En sprak
Ik weet niks beters
Klootzak

Regen valt hier
Met bakken naar
Beneden
In een soort van Hoos
Bomen bewegen onrustig
Hier tegenover mij
En deuren slaan
Zichzelf in
Slot
Mijn vrouw krijst
Nog iets meer
Over
Parasollen
Omgewaaid

Intussen schijnt de zon
Alweer
Maar of
Woede over
Waait is
Nog maar de
Vraag

Sjamaandigitaal 110607