In Schuren van Verlangen

Heb me zo vaak
Afgevraagd wat
De zin van Leven is
En kwam feitelijk
Nooit verder
Dan driftmatig
Erkennen
Dat er iets is
Dat drijft en maakt
Dat Leven Smaakt
Diep in de Zinnen
Die ze je bereid
Krampend daarbinnen
Tot alles Gloeit
Je hele Ziel en
Zaligheid vermoeid
En klaar Graag
Nog een dag te rijgen
Aan de rij
Die nog
Voor even
En in alle
Gekkigheid is
Toegestaan

Ieder kiest
Zijn of Haar
Eigen Pad
De wijze
Om te gaan
Of te rusten
Langs de kant
Staat een ieder
Vrij

Net als tasten naar
Elkaar als er
Bosjes zijn
Om in weg te duiken
En te ruiken
Aan wat als verboden
Geurt naar vlees en
Warme aarde
En vraagt om
Penetreren
Door frictie begeleid
In schuren van
Verlangen

Sjamaandigitaal 290707