Money Talks
U sjamaan verliet u enkele dagen geleden, in een conditie, die naakte aan uitgeput zijn.
Combinatie van weinig slaap, hoge temperaturen en vele indrukken, zal daar debet aan zijn geweest, maar gelukkig kan ik u allen melden “dat ik er weer ben”.
Wat is er gebeurd?
De dag na mijn laatste entry, was een verloren dag in de zin van weer veel reizen. Eerst om 04.15 uur op (niet mijn sterkste zijde), vervolgens een aantal uren per bus terug naar Guilin, met een forse kater, om daar om 08.00 uur een vliegtuig te halen, wat ons naar Kanton zou brengen, ook een stad van 11 miljoen mensen(!), om van daar per high speed train, in 2 uur naar Hongkong te reizen, via Chenzen. Hoewel alles volgens schema liep, was ik zo gammel als wat, zelfs resulterend in mijn eerste kotspartij ooit in een vliegtuig. Ben er nu achter dat een halve liter zurig vocht in een papieren zak, binnen no time gaat lekken en zich vervolgens als inspiratie voor anderen verspreid, met als gevolg, u raad het al, op de rij achter mij, het gebruik van de zak in het vakje voor hen. Lekker, maar niet heus.
Hoewel ik minder dan 18 maanden geleden nog in Hongkong was, op doorreis naar Bali, is de stad ondertussen toch al weer fors veranderd. Dit keer verbleven we in Kow Loon, aan de andere kant van het water, dan waar het op Manhattan gelijkende deel van de stad zich uitspreidt. Hoewel inmiddels onderdeel van het groot Chinese rijk, heeft de stad beslist een meer kosmopolitische uitstraling dan de meeste grote Chinese steden die ik ondertussen heb bezocht. Zo barst het er bijvoorbeeld van het neon en billboards. Als de Chinees een nieuwe ideologie heeft verworven in de afgelopen jaren, is het consumentisme. De nieuwe God, heet geld…En geld hebben ze hier bij bakken!
In de duurdere wijken, kost een (niet)gemiddeld huis inmiddels tussen de 25 en 100 miljoen US dollar(!!!). Ligplaats voor een boot(je) US 5-10.000 per maand. Lidmaatschapje van de golfclub, na ballotage, 150.000 US per jaar, uiteraard na het verschaffen van een aandeel van enkele miljoenen. Je struikelt hier over de Rolls Royce’s, Ferrari’s om nog maar te zwijgen van zeer grote Mercedesen, Lexussen en tal van andere luxueuze automobielen. Money talks… Zoveel is wel duidelijk. De rijkste Chinees, bezitter van 18 van de 22 casino’s in Macau, kocht deze week de een na grootste diamand ter wereld, 264 karaat, voor waarschijnlijk tussen de 100 en de 200 miljoen dollar, om deze ten toon te kunnen stellen in een van zijn vele casino’s. Maar diamanten en horloges in de etalages van de honderden juwelierszaken, doen ook gemakkelijk een tonnetje in euro’s. Daarmee vergeleken, voelt u sjamaan, zich uiteraard een “armoezaaier”.
De dag dat ik brak aankwam in deze 7 miljoen inwoners tellende stad, vroeg naar bed gegaan, om de dag die volgde, herboren te ontwaken.
Vandaag per private coach, kost een paar centen, maar dan heb je ook wat, zowat alle highlights gedaan en genoten, vooral van mijn zonen + stiefkind dat mee reist.
Blijf me verbazen…Morgen terug naar de Mainland en daarna door naar Hai Nan.
Sjamaandigitaal 210707
Combinatie van weinig slaap, hoge temperaturen en vele indrukken, zal daar debet aan zijn geweest, maar gelukkig kan ik u allen melden “dat ik er weer ben”.
Wat is er gebeurd?
De dag na mijn laatste entry, was een verloren dag in de zin van weer veel reizen. Eerst om 04.15 uur op (niet mijn sterkste zijde), vervolgens een aantal uren per bus terug naar Guilin, met een forse kater, om daar om 08.00 uur een vliegtuig te halen, wat ons naar Kanton zou brengen, ook een stad van 11 miljoen mensen(!), om van daar per high speed train, in 2 uur naar Hongkong te reizen, via Chenzen. Hoewel alles volgens schema liep, was ik zo gammel als wat, zelfs resulterend in mijn eerste kotspartij ooit in een vliegtuig. Ben er nu achter dat een halve liter zurig vocht in een papieren zak, binnen no time gaat lekken en zich vervolgens als inspiratie voor anderen verspreid, met als gevolg, u raad het al, op de rij achter mij, het gebruik van de zak in het vakje voor hen. Lekker, maar niet heus.
Hoewel ik minder dan 18 maanden geleden nog in Hongkong was, op doorreis naar Bali, is de stad ondertussen toch al weer fors veranderd. Dit keer verbleven we in Kow Loon, aan de andere kant van het water, dan waar het op Manhattan gelijkende deel van de stad zich uitspreidt. Hoewel inmiddels onderdeel van het groot Chinese rijk, heeft de stad beslist een meer kosmopolitische uitstraling dan de meeste grote Chinese steden die ik ondertussen heb bezocht. Zo barst het er bijvoorbeeld van het neon en billboards. Als de Chinees een nieuwe ideologie heeft verworven in de afgelopen jaren, is het consumentisme. De nieuwe God, heet geld…En geld hebben ze hier bij bakken!
In de duurdere wijken, kost een (niet)gemiddeld huis inmiddels tussen de 25 en 100 miljoen US dollar(!!!). Ligplaats voor een boot(je) US 5-10.000 per maand. Lidmaatschapje van de golfclub, na ballotage, 150.000 US per jaar, uiteraard na het verschaffen van een aandeel van enkele miljoenen. Je struikelt hier over de Rolls Royce’s, Ferrari’s om nog maar te zwijgen van zeer grote Mercedesen, Lexussen en tal van andere luxueuze automobielen. Money talks… Zoveel is wel duidelijk. De rijkste Chinees, bezitter van 18 van de 22 casino’s in Macau, kocht deze week de een na grootste diamand ter wereld, 264 karaat, voor waarschijnlijk tussen de 100 en de 200 miljoen dollar, om deze ten toon te kunnen stellen in een van zijn vele casino’s. Maar diamanten en horloges in de etalages van de honderden juwelierszaken, doen ook gemakkelijk een tonnetje in euro’s. Daarmee vergeleken, voelt u sjamaan, zich uiteraard een “armoezaaier”.
De dag dat ik brak aankwam in deze 7 miljoen inwoners tellende stad, vroeg naar bed gegaan, om de dag die volgde, herboren te ontwaken.
Vandaag per private coach, kost een paar centen, maar dan heb je ook wat, zowat alle highlights gedaan en genoten, vooral van mijn zonen + stiefkind dat mee reist.
Blijf me verbazen…Morgen terug naar de Mainland en daarna door naar Hai Nan.
Sjamaandigitaal 210707
posted by SjamaanDigiTaal at 6:23 PM
<< Home