Niet Gerust

Had al uitgelogd
En mijn sleutel
Netjes neergehangen
In het kastje dat ze
Daarvoor hebben
Bedacht mijn
Dienst telefoon
Ingestoken in de
Draad die
Daarvoor hangt
Met een briefje erbij
Hier dienst telefoon
Inpluggen heerlijk al
Die protocollen
Toen om tien
Voor Acht echt
Een onmogelijk
Moment de telefoon
Nog een keer ging
En een ongeruste
Moeder belde over een
Joch dat Jochem heette

Ze vond hem
Matig reageren
En zweterig
En mat een temperatuur
Van 34 graden en
Een beetje…
Ik speurde de huiver
Langs mijn
Armen en zei
Tegen de assistente
Zeg maar dat we komen
Het voelde niet goed

We waren er binnen
Tien minuten
Wat wel een
Wonder mag heten
Met zoveel
Fietsende
Scholieren
Als een
Zwerm om
Onze auto heen
De vader stond
Al buiten
Naar ons te wuiven
Van hier
Ik zag een kind dat
Matig ziek was
Zonder
Petechieen
Niet nekstijf
Maar niet lekker
En inderdaad
Met een
Rectaal gemeten
Temp van 34.8
Graden…
Dus ik dacht
Dat is niet goed

Gek maar je
Weet dat iets
Wel of niet pluis
Heet te zijn
En ook als je
Niet weet waarom
Is dat de Reden
Om door
Te tasten
Al is het door
Intuïtie ingegegeven
Gelukkig trof ik
Een vrouw als
Collega
Die de goede
Vragen stelde
Die ik ook
Zou hebben
Gevraagd
En toen meteen zei
Stuur maar!

De moeder die
Me had
gehoord
Pakte een deken
En zei
Bedankt
En keek me
Doordringend aan
Want
Wij begrepen
Dat ze
Nu !
Moest gaan

De chauffeur die
Nog een paar uur
Had kunnen
Slapen en de dame
Met wie ik het genoegen
Had te werken
Afgelopen nacht
Schrokken van de
Wijze waarop
Ze zagen dat ik
Reageerde
Als Sjamaan

Verstoord
Door niet begrijpen
Wat hier speelde
En bezorgd

Ze vroegen me beide
Hen te laten horen
Als ik weer
Gerust zou
Zijn en
Deelden haast
Fysiek even
De pijn van
Niet weten
Maar wel bangig

Hoop dat het niks
Akeligs is
Maar twijfel
Overheerst

Sjamaandigitaal 120907