Grove Lijnen

Wat ben ik blij
Dat ik kan schrijven
En dat er mensen zijn
Als u die lezen
Wat mij drijft
En beheerst
Bij tijden
U wat wijzer
Ik het kwijt
Want zo werkt het
Wel bij mij

En…

Vindt u het
Spannend waar het
Sprookje zich
Bevindt
Of zit u zich
Tandenknarsend
Af te vragen
Of dit wellicht
De meer geperverteerde
Delen zijn
Waar u Sjamaan
Mee speelt
Misschien gebakken
Lucht of
Angstig dichtbij
Ooit zult u
Het weten lezer
En onthoud dat elke wond
Ook de diepe
Uiteindelijk heelt
Hoewel het
Litteken blijft
Als herinnering
Aan pijn die ooit
Gespeeld heeft
Zonder dat u daar
Noodzakelijkerwijs iets
Van heeft hoeven merken
Gaat om het beeld
Geschetst in grove
Lijnen dat beklijft

Sjamaandigitaal 140208