Zacht Diep Zoemend

Er schijnt een
Bleek vermoeide
Zon door een
Grijs wolkendek
Waaruit
Miljoenen witte
Vlokken zich naar
Moeder Aarde
Storten
Een tamelijk
Bizar gezicht
Maar wel de werkelijkheid
Die zich hier
Op nog geen meter
Van waar ik zit
Voltrekt in een soort
Dwaze kalmte
Van Wit gestrooid
Hier in mijn Tuin

Vredig uitzicht
Op gele bloesem met
Wit bekroond
En aan sterkte winnend
Licht met Bach in
Zware ondertoon
Aanwezig in de ruimte

Zou gedrukt tegen de
Dikste pijpen die vibraties
Geven waarbij de hele kerk
In beweging lijkt te komen
Zacht diep zoemend
Wel eens een
Meisje willen nemen
In haar nauwste gaatje
Diep grommend
In haar kont
Dichter bij Goddelijk
Kan u Sjamaan niet
Komen als verheven
Jonge Heer die
Penetreert waar Engel
Juicht in stilte
Biddend om Meer

Sjamaandigitaal 250308