Rust in Vrede Ed

Hij was een man van weinig woorden
als het om hem zelf ging
En hij had weinig nodig om gelukkig
Te zijn in materiële zin
Hoewel hij hield van mooie dingen
Hield hij vooral van zijn gezin
En zij op hun beurt weer van hem
Zoiets heet vergroeid met wat je
Boeit en vreugde schenkt en
Dat is ook de reden als je dan vertrekt
Dat je zo een leegte achter laat
Die zich haast fysiek doet voelen
Als daadwerkelijke pijn ervaren


Toen ik een hele poos geleden
De tumor vond bij Ed heeft hij geen kik
Gegeven van de negatieve soort
Integendeel hij wilde alles doen
Om te kunnen overleven en was
Vaak vol moed en strijdlust in de laatste
Fase soms tegen beter weten in
Maar ik heb hem nooit horen klagen
Of op negatieve wijze zeuren
Hij heeft zijn lot gedragen als een
Bescheiden man

Het moeilijkst moet geweest zijn
Voor hem om los te laten waar hij
Voor leefde zijn Zaak en zijn gezin
Waarbij dat laatst genoemde altijd
Eerst kwam voor de duidelijkheid
Maar ook zijn werk was belangrijk voor hem
Vanwege de mensen die hij knipte en
Die hij allen zo leek het wel
Persoonlijk kende als ook hun levenssfeer
Ze waren niet alleen klanten
Maar ook bekenden en vrienden van Ed

Een aardige vent heeft ons verlaten
Vriend, zoon, echtgenoot, opa, vader
Voor iedereen anders in emotie ervaren
Heeft hij zijn lot als een man gedragen
Tot het onherroepelijk afscheid dat nu
Is aangebroken

Rust in Vrede Ed