RISO bedankt!

Tot voor een paar maanden geleden, zo moet ik u eerlijk bekennen had ik nog nooit van het RISO gehoord. Dat is mij misschien aan te rekenen, daar ik als huisarts werkzaam ben, weliswaar in Hengelo(O), maar toch. Het geeft aan dat radiotherapie, ambulante radiotherapie zoals het officieel heet, een vakgebied betreft waarover ik weinig tot niets wist te melden.

Het kan verkeren. Begin dit jaar werd ik zelf van dokter patient vanwege een bij mij vastgesteld prostaat ca, dat slechts in aanmerking kwam voor bestraling gecombineerd met adjuvante (anti) hormonale therapie. Sinds dien is er een nieuwe wereld voor mij open gegaan kan ik u melden, waarvan ik intussen al veel heb geleerd als inmiddels patient zijnde.

Toen ik enkele maanden geleden kennis maakte met dokter Immerzeel, trof mij zijn opmerking dat het personeel werkzaam op het RISO als principe hanteert dat degene die zich tegenover hen bevindt behandeld dient te worden als ware het je eigen broer of zus, Vader of moeder of partner dan wel kind. Het is de houding die ik als huisarts ook zelf heb toegepast in de omgang met mijn patienten gedurende de afgelopen 25 jaar, maar toch in geval van jullie RISO medewerkers, een waarbij er nogal wat van je verwacht wordt, laten we zeggen vanwege de aard van de geboden problematiek, immers elke patient die je hier tegen komt heeft kanker of is hiervoor al behandeld. Elke dag weer. Dat vraagt niet alleen een zeer professionele uitgangshouding, maar ook naast een beetje eelt op je ziel, je telkens weer bewust zijn van de uitgangswaarden zoals Dr Immerzeel die aan mij schetste.

In de afgelopen 2 maanden ben ik in 35 fracties behandeld voor mijn prostaatca. Wat me vanaf het begin van de behandeling is opgevallen is de grote professionaliteit, gepaard aan vriendelijkheid van de mensen daarbij betrokken. Alles liep letterlijk op rolletjes en iedere vraag aanwezig werd nauwgezet en efficiënt behandeld.

De ruimte en inrichting daarvan waarbinnen patienten op het RISO zich bewegen is op een prettige wijze belicht en vorm gegeven. Geen seconde heb je, als je niet bestraald wordt, het gevoel in een behandelomgeving te zijn, ook de verse bloemen en verse kranten in combinatie met een goed geoutilleerde dranken automaat dragen hiertoe bij. Kennelijk wordt er inderdaad efficiënt gewerkt, want nergens bevinden zich rijen patienten, integendeel men kan zich zeer discreet verpozen, mocht men al moeten wachten. Dit alles creëert een rustige prettige non-ziekenhuissfeer, ondanks het gegeven waarvan iedereen zich bewust is, dat het allemaal mensen met veen ernstige aandoening zijn die hier dagelijks passeren elke dag weer. Ik heb in de 35 keer dat ik het genoegen mocht smaken, geleerd dat veel zaken relatief zijn als je ander leed om je heen ziet, wat ik reken tot de louterende ervaringen die een kwaadaardige aandoening met zich mee brengt, maar vooral dat een groep professionals in staat is met dergelijke aandoeningen om te gaan met in acht neming van de menselijke maat. Dat is niet alleen een waardevol leermoment maar vooral een groot Compliment bestemd voor u allen.

Dat de vla u mag smaken!

Sjamaandigitaal, huisarts/hopelijk uitbehandeld prostaatca patient 240908