Tuesday, November 25, 2008

Lucht van de Crispe Soort

Reed vandaag
Met de
Stoelverwarming
Op hoog
Naar een plek
Die wit bestoven
In sneeuw
Was ingepakt
Alleen wij twee
En de stilte
Soms gebroken
Door het crepiteren
Van onze stappen
En soms een
Lichte plof
Van wat er
Uit de bomen met
Hun natte
Stammen
Gleed
Lucht van de
Crispe soort
Die hoort bij
Dagen als deze
Om onuitgesproken
Reden leek het
Logisch
Vrijwel alleen
Te zijn
Behoudens
De gebruikelijke
Vrouwen met hond
Hun man al
Lang vergeten
Onduidelijk latend
Voor wie de
Wandeling
Was bestemd
Maar evident
Bij elkaar horend
Als kleine zwarte
Vlekken afgestoken
Tegen onmetelijk
Wit waarin ze
Verzonken

Sjamaandigitaal 251108