Sprak voor Zichzelf

Voelde hoe wat
Er brandt
Daarbinnen
Zich vermengde
Met vermoeidheid
En pijn
Die voelde als
Een oude
Bekende
Vertaald in
Venijn dat quasi
Mild verstrooid
Wordt diep in
Mijn rectum
Waar de kanker
Heerste tot voor
Kort
Wat kan een
Dokter doen
Als er een
Spreekuur staat
Je glimlacht en
Verbijt
Wat niemand
Hoeft te weten
Nog en laat
Het van je glijden
Voor zover
Dat gaat
Natuurlijk
Een patient maar
Die het zag
En vragen stelde
Waarom ik niet
Verlegen zat
Maar wel
Door mij
Beantwoord zijn
Ik kreeg
Erbarmen
En zij zweeg
In tranen
Zoveel zei ze wel
Sprak voor zichzelf
Als het ware

Sjamaandigitaal 120209