Geen Grapje Dus

Ieder jaar
Misschien wel
Raar ben ik
Toch weer bewogen
Door het Poppen
Van de
Knoppen die
Binnen een
Etmaal maar
Leiden naar
Het groene
Zweem dat
Door velen
Zoals mijzelf
Zo node wordt
Gemist bij vlagen

Daar zit je dus
Al sinds die
Kloterige Herfst en wat
Er dan nog
Volgt in Grijs
Van Winter
Op te wachten
Met Smart
Zoals dat heet
En dat is
Even voor de
Duidelijkheid
Geen grapje

Ik ben oprecht geraakt
Als er iets dat
Synchronisatie heet
Leidt tot een
Verschijnsel
Dat elk jaar
Weer ontroerd
Als het ware maakt
Dat alles weer
Opnieuw begint
Hoe is het toch
Verdomme mogelijk
Vraagt een mens
Zich af

Sjamaandigitaal 050409