Laatste Resten van Venijn

Nochtans is het
Herfst die naakt
En men
De lucht
Beschouwt
Die jaagt
Vanuit het
Westen
Als iets dat
Haast onverbiddelijk
Donkerte
Beschouwd als
Zeg maar
Onvermijdelijk
En kalmte brengt
In schemer
Verwaaid

Denk de laatste
Tijd te vaak
Aan wat nog
Volgen moet
Door de kieren
En de barsten
Die zich
Langzaam
Openbaren
Als laatste
Resten van
Venijn
En hoe dat
Zich
Openbaart
In pijn
Die niet te
Delen valt
Tenminste die je
Niemand gunt
Die daar al voor
Open staat

Wil nog steeds
Een bundel schrijven
Die Seizoen
Dwarrel heet

Sjamaandigitaal 310809

Beter Weten

Je voelt de
Koelte
Weet je
Als september
Nadert
En proeft het
In het korten
Van de dagen
En als bij
Eerste vlagen
Bladeren vallen
Op het gras
Dan weet je
Dat er niks
Te redden valt
Wegens
Uit gebloeid

Ik houd wel
Van de herfst
Persoonlijk
Bij ontbloten van
De takken
Als wat er hing
En ging
Toch plotseling
Verkozen heeft
Te reizen
Met de wind

Heb mezelf
Te vaak gevraagd
Waar donker naar
Moet leiden
Maar zoals
Verwacht
Nooit een
Antwoord
Verkregen
Op juist
Die vraag
Gesteld
Wilde het
Simpel
Beter weten

Sjamaandigitaal 300809

Geile Hurken

Je bent wat
Lastig te
Bespelen
Zelfs een
Beetje
Oppervlakkig
Strelen
Wordt door
Jou beschouwd
Als een
Affront
Daar wil je
Niks van weten
Zogenaamd
Terwijl ik weet
Dat jij ooit
Foezelen
Beschouwde
Als een opmaat
Tot iets meer

Je bent een Geile
Meid in mijn
Gedachten
En misschien
Ook nog wel een
Tikje meer
Maar dat komt
Door je
Borsten
En die
String die
Je iets
Te nadrukkelijk
Maar wel
Ongelooflijk
Verrukkelijk
Boven je broek
Uit laat komen
Als je
Op je geile
Hurken Hurkt
Denk vooral
Aan jou
Weet je

Sjamaandigitaal 290809

Behoudens dan de Pijn

Toen ik stopte
Na te denken
Vloeide
Zonder dat ik dat
Gevraagd had
Vrede
Over mij
Alsof het zo
Bedoeld was
Weet je?

Zinnen weer
Hervonden
Wist ik me
Leugens
Voor gewend
Om
Kalmte te
Verspreiden
Die de situatie
Niet
Verdiende

Maar dat
Terzijde

Zij roept en
Weet niet
Waarheen
Het projectiel zal
Reizen
Als afgevuurd
Een doel
Is ingevoerd
En staart slechts
Naar het spoor
Een streep
Die daar in lucht
Getekend
Afstand gebiedt
Geen mens weet
Waar dit eindigt
Behoudens dan de
Pijn die
Het betreft

Sjamaandigitaal 290809

Als Een Modus van Erbarmen

Moest men
Dichten
Rond dit uur
Had mij
Nochtans
Gewaarschuwd
Zodat een
Opening
Een van de
Variaties had
Kunnen zijn
Waarop
Iets een basis
Vond al was
Het maar een
Eerste stap

Gordijn verschoven
Is het nog
Steeds donker
Buiten

Weg roept in
De verte en lucht
Iets te zwoel
In de ruimte hier
Vermengt met
Wat in
Heilige Rook
Uitgeblazen niet
Vertrekt
Maar hangt

Soms moet
Een mens
Niet Klagen
Maar als antwoord
Op de vragen
Hier gesteld
Dageraad
Omarmen
Als een
Modus van
Erbarmen in de
Vorm van
Ochtendstond

Sjamaandigitaal 280809

Als Water van een Eend

God dank is
De week
Door midden
Je wil niet weten
Hoe vermoeid
Ik ben
En hoe het voelt
Diep daar binnen

Niet dat het wordt
Gevraagd
Laat staan
Begrepen door
Degenen die
Het zouden moeten
Weten
Maar die verzuimen
Om een antwoord
Te aanhoren
Dat hen niet
Bekoren kan
Wegens in
Beslag genomen
Door meer
Dringende zaken
En de flow
Van nieuw moment

Red het net
Maar niet veel meer
En betrap mezelf
Als ik fantaseer
Om zonder zorgen
Te ontwaken
En al die klote
Zaken van me af
Te laten glijden
Als water van
Een eend

Sjamaandigitaal 270809

In Onheil Vorm Gegeven

Laat te laat
Voor gisteren
Nog vrij
Vroeg voor
Vandaag
Hoewel het buiten
Al weer
Gloort in
Een of
Andere vorm
Van Grijs

Ben weer eens
Verzand in een
Serie die meer
Boeide dan
Ik had gedacht
Maar toch
Sigaretten
Bier & Bourbon
En een beetje dope
Doen de rest
Weet je

Dus weer eens
Geen gezin op
Zondag
Wel slaap
En wat
Aan dromen volgt
Of in visioenen
Vorm gegeven
Tot Kalmte
Weerkeert

Hou van dat
Tijdstip
Waarop
Niemand waakt
Of op
Zijn hoede is
Voor wat er
Nadert
In onheil
Vormgegeven

Sjamaandigitaal 230809

Wie Wil er nog een Beetje?

Mijn Vrouw
Kookt voor
Een half
Weeshuis
Er komen een
Paar jonge mannen
Eten weet u
Die zij dat ooit
Beloofd heeft
Als een soort
Bonus voor
Verrichtte
Werkzaamheden
Een pan soep
Dat wil je niet
Weten om over
De Pasta nog maar
Te zwijgen
En de liters koud
Bier opgeslagen
In de daarvoor
Bestemde koelkast

Schoolvakanties
Goddank ten einde
Zo ongeveer
Zou rust toch
Weer een kans
Moeten krijgen
Terug te keren
Gepaard aan
Korten van de dagen
Als het gaat om licht

Daar is de Meute
Hongerig begeven
Ze zich naar waar
Een knorrende maag
In overvloed
Wordt gelaafd
Al zijn ze wel
Wat stil aan tafel
Tot mijn Vrouw
Vraagt: Wie wil er
Nog een beetje?

Sjamaandigitaal 220809

Sliep Vandaag tot Half Vier

Sliep vandaag tot
Half Vier
’s Middags maar
Voelde me
Nog on gerust
Kapot al na
Het douchen
Onder een lauw
Koele straal
Vagaal op de rand
Van mijn bed

Morgen zie ik
Mijn Moeder

Bijna alles kost
Moeite weet je
Maar dit soort
Kwesties wel het meeste
Misschien omdat
Ik niet weet
Te zeggen of uit
Kan leggen wat er te
Gebeuren staat
Op korte en wat
Langere termijn
En of ik er nog zal zijn
Pak hem beet
Over een jaar
En in wat voor conditie

God dank is
Mijn Moeders
Geheugen
Een grote leugen
Als het de
Werkelijkheid
Betreft
En zal het Haar
Niet raken
Gewoon elke dag weer
Proberen er
Toch iets van
Te maken zoals
Zij altijd zegt

Sjamaandigitaal 190809

Vliegen Mag

Zelfs dagen
Die laat beginnen
Duren eeuwig
Zo lijkt het in de
Eerste uren
Van de nacht
Zou niet weten
Hoe dat komt
Maar je moet er
Niet aan denken
Toch om nog
Vroeger te beginnen
Er komt geen
Einde an

Wordt vooral moe
Van al die verhalen
Waarheen te gaan
En wat te bezoeken aan
Nieuwe uitingen
Gedaan dan
Wel gehangen
In de vorm van
Boeken & Theater
Of behang van galeries
En vernissages
Waarop men dient
Te worden gezien
Omdat het zo
De moeite waard is

Laat mij wonen
Op mijn lederen eiland
Arrow Classic Rock
En ijskoud bier
Onder handbereik
En een uitzicht met
Een ekster of koolmees
Of merel of wat
Er dan ook
Vliegen mag
In mijn tuin hierachter
Als natuurlijk decor
Veel meer echt
Verlang ik niet

Sjamaandigitaal 150809

Als Vriend Voorgesteld

Toen Angst
Weg gevlucht
Alle hoop
Gedaan
Uiteindelijk slechts
Twijfel restte
Ben ik weer
Kalm geworden
Zoals ik
Wilde
Zoiets kan je
Niet voorzien
Weet je

Uiteraard
Viel er regen
En natuurlijk
Kwam die niet
Uit een Stralend
Blauw geschapen
Lucht
Grijs was het
Zoals bij
Dit soort
Verzen hoort
En Nee het
Waaide niet
Zelfs geen briesje
Druppels dropten
Loodrecht naar
Beneden
Als tranen over een
Niet bestaand gezicht
Dus als het ware
Zonder glijden
Wat ik het
Mooiste vind
Als ze er dan toch
Zijn
Beet op mijn lip
En bedacht dat
Ik onvermijdelijk
Toch zou mogen
Begroeten als
Vriend voorgesteld

Sjamaandigitaal 140809

Tussen Bang & Boos

Tussen Bang
En Boos
Ben ik vooral
Alleen
De laatste tijd
Het is misschien
Een fase
Waar een mens
Door heen moet
Zoals ze
Dat dan zeggen
Maar mis de
Kalmte
Die wordt
Gevraagd

Vakantie is
Niet automatisch
Wat je
Verwacht
Van zo een
Gelegenheid
Geboden in
De tijd
Meer een aan
Te wenden routine
Voor iets dat
Maar beperkt
Houdbaar
Blijkt te zijn

Vroeg me vannacht
Toen ik niet
Slapen kon
Gekweld door
Ach laat ik U
Hier niet
Vermoeien
Wanneer ik
Voor het laatst
Genoten had
En welk gevoel
Daar mee gepaard
Maakte dat
Ik lachte even

Sjamaandigitaal 120809

Veel Beloven Weinig Geven doet een Gek in Vreugde Leven

Veel beloven weinig geven doet een Gek in Vreugde Leven.

Met een mengeling van verbijstering en bewondering, heb ik in de afgelopen dagen mogen waarnemen hoe een gevaarlijke pandemie werd gereduceerd tot een seizoensgriepje. Staat u mij toe mijn verbazing te delen.

· Bijna 20 weken geleden, begon wat door de WHO de CDC en verantwoordelijke overheidsorganisaties geduid werd als een nieuwe pandemie met een nieuw virus H1N1.
· Epidemiologen beschreven de opmars van een nieuw virus dat bijzonder besmettelijk bleek en zich al ras verspreide over de gehele globe.
· Kenmerk van zo een virus is dat het zich aanpast, muteert, in de tijd.
· Toegegeven het aantal slachtoffers in de zin van doden is beperkt gebleken de afgelopen episode, maar inmiddels wordt er in plaats van meer steeds minder duidelijk.
· Zo zijn er grote en onverklaarbare verschillen in sterfte. In de Volkskrant van vandaag is de verhouding Nederland ten opzichte van Argentinië een factor 150, wat wil zeggen dat er daar 160 x meer mensen sterven dan in onze Delta.
· Kennelijk is het voldoende om een kwestie te herdefiniëren: het is een griepje en geen reden om ongerust te zijn, onmiddellijk leidend naar een daling van het aantal mensen dat zich wenst te laten vaccineren, dat dan weer wel, maar
· Ondertussen heeft er niemand een antwoord op wat we geacht worden te doen, als het allemaal toch een tikje tegenvalt.

OK, het is dus maar een “griepje”. Take two aspirin’s and do not call me no more, is nu het devies. Lekker voor alle huisartsenposten, die zich gewetenloos committeren aan het gegeven dat ze het zelf mogen uitzoeken. Even voor de duidelijkheid:

· Als er niet meer gekweekt wordt
· Niemand weet wat de koorts veroorzaakt
· De GGD niet meer thuis geeft
· Niemand weet wie er aan wie Tamiflu geeft en om welke reden
· Als je het allemaal zelf hebt uit mogen zoeken
· Voor eigen rekening

Waar ben je dan eigenlijk mee bezig?

De ziekenhuizen, die nog niks hebben geïnvesteerd voor de duidelijkheid, schreeuwen inmiddels moord en brand als het gaat om gederfde en te maken kosten. Zij zitten al aan tafel met Klink, pratend over compensatie. Gek dat ik in de afgelopen paar maanden dat begrip nog NOOIT heb gehoord als het de huisartsen betreft. Ontkennen of herdefiniëren van een probleem, doet het probleem niet verdwijnen. Minnachten van huisartsen en de door hun geleverde en te leveren inspanningen is een vorm van domheid gecombineerd met arrogantie, een huiveringwekkende combinatie…

Sjamaandigitaal 100809

Onzichtbaar voor de Meesten

Luisterend naar het
Viool concert van
Sibelius met
Anne Sophie Mutter
Als soliste
Denk ik aan de man
Die me
Dit aan beval
En die
Nu is getroffen
Door wat hij
Het meeste
Vreesde ooit
Een CVA

Hij is hier dichtbij
Gebracht
Vanuit de USA
Waar hij in zijn
Auto werd getroffen
Door een prop
Of een bloeding
Ergens in een
Hersenvat dat
Zoals dat dan gaat
Een verlammende
Uitwerking had
Op heel zijn
Wezen
En Persona

Hij hield van Opera
En Parmezaanse kaas
Waarvoor
Hij zelfs om vloog
Op de terugweg
Van weer zo een
Onduistere missie
Die altijd
Met onderduiken
Te maken had
Maar dan
Onzichtbaar voor
De meesten

Sjamaandigitaal 090809

Weergegeven Charme

Als het kon
Zou ik stom zijn
Willen
Schreeuwen
Het is dat
Mijn keel dat
Niet kan
Of wil
Afhankelijk
Van wie
Je vraagt
Is het antwoord
Toch
Onduidelijk

Wanneer doe je
Nog mee
Aan wat
Een Pantomime
Wordt genoemd
Maar wat zich
Manifesteert
In weergegeven
Charme
Van wat in
Vorm wordt
Aangeduid?
Wanneer zijn
Leugens geklaard
Zoals dat heet
En vervangen
Door
Nieuwe waarheid
Op gehangen?
Wie weet er waar
De waarheid ligt
En hoe een mens
Moet wandelen
Om de juiste
Weg te volgen?
Zomaar een
Paar vragen
Waarvan ik het
Antwoord niet
Eventjes weet

Sjamaandigitaal 070809

Van Buigen Geen Sprake

Vandaag bereikte mij de brief van ons streeklaboratorium, waarin in de eerste zin werd gemeld dat gezien het snel stijgend aantal Mexicaanse Griep gevallen in Nederland, de GGD zich niet langer meer zou bezig houden met bemonstering. Dit betekende volgens het zelfde streeklab dat de huisartsen vanaf nu degenen zijn die hiervoor verantwoordelijk zijn. Er wordt een stroomdiagram van enige tijd geleden geadviseerd, te vinden op een website en een formulier om testen liefst te bewaren bij -20 graden Celsius per fax te bestellen zijn en dat was het.

Ik was flabbergasted.

· Klink in Toscane
· Het LHV bestuur op reces
· Heel weinig huisartsen al wakker

Rinkelde, vreemd genoeg misschien, juist bij onze praktijk, te telefoon heel vaak met vragen over, juist…

Niet alleen vragen trouwens, want inmiddels heeft ook onze praktijk een paar, door ons gekweekte, positieve gevallen en hun gezinsleden die ons vragen stellen, terwijl ze bevoorraad worden in huis verblijvend door vrienden en familie. Wij telden vandaag tenminste twintig vragen dit onderwerp betreffend.

Roel Coutinho gisteravond in 1-Vandaag, wist nog te melden dat alles onder controle was, niks aan de hand, goed voorbereid. Een grote leugen!

Ik vraag me in Gemoede af:

· Hoe kan de GGD, nog voor er ook maar iets speelt van betekenis, “niet thuis geven?”
· Hoe kan het zijn, dat iedere gemeente inmiddels beschikt over maskers, alcohol en extra schoonmaakhulpen, evenals richtlijnen voor hun zwangere medewerksters en huisartsen in de kou staan en alles zelf mogen regelen?
· Waarom hebben wij als huisartsen hier in de regio pas op 1 Oktober, dat is nog ruim 8 weken(!!!!), pas ons eerste symposium over dit onderwerp?
· Waarom zetten we Klink niet het mes op de keel nu het kan! Dat wil zeggen: heb je ons nodig man: Dan nu eerst even een paar vuiltjes weg werken!
· Waarom zijn wij: “Echte Front Soldaten”, niet de eerste die worden gehoord als het om onze Noden gaat?

Mijn voorstel luidt:

· Wij doen niet (meer) mee zolang niet geregeld is dat wij huisartsen en ons personeel
· Maximaal geïnformeerd en ondersteund worden
· In zowel praktische als materiële zin
· Geen nieuwe maatregen zonder in daadwerkelijk overleg te zijn getreden met
· Plus met tarief afspraken voor langere tijd vast gelegd met huisartsen

Erik Spetter, huisarts te Hengelo(O) van het niet Buigen maar Barsten Type

Weet Jij Hoe Het Moet?

Bivakkeer de laatste maanden meestentijds op mijn twee vierkante meter grote eiland van leer, gesitueerd aan het eind van deze kamer, vlak bij het raam dat ruim zes meter meet en open kan over de helft van de breedte. Om me heen zijn de dingen verzameld die een man als ik benut en vooral bedoeld zijn zaken makkelijk te maken, zoals een zootje afstand bedieningen om te praten met apparaten en een groot venster met diverse computers geschakeld om nota te nemen van wat er gebeurt in de wereld.

Stapels artikelen nog te lezen, om van de boeken nog maar te zwijgen. Poëzie in stapels liggend voor het grijpen van een nieuw gedicht als metafoor voor vergezicht in een beperkte ruimte. Over mijn rechter schouder regent het licht op het groen en vallen van druppels mengt zich met het ruisen van de natte banden op de weg hier te dichtbij gelegen om feitelijk te mogen wonen. Toch is het mijn favoriete plekje.

Realiseer me dat mijn wereld krimpt met elke dag die vordert. Geen reizen meer, geen groot gebaar geen noodzaak te bewijzen, wat ik reeds heb verklaard, geen tijd die on verspild mag blijven wegens teveel waard voor even maar tenminste voor zolang het duurt.

Zie de duizenden CD’s en al die andere dingen verzameld in verleden tijd die hier staan of hangen of vragen om aandacht en weet mezelf rijk. Besef dat iets achterlaten, geschenken voor de achterblijvers zijn. Zie mezelf weer terug op de markten in het verre Oosten of Brasil in alle landen waar ik reisde en poogde schoonheid te verzamelen in mijn hoofd en dan plots soms iets om je huis of leefomgeving mee te verblijden in de vorm van iets moois. Een beeld of schilderij, een Buddha van uitzonderlijke schoonheid. Een fraai tapijt of uitzonderlijke schaal in de vorm van een Lotus bloem.

Ik heb gereisd mijn hele leven en gelezen tot ik barstte heb me met muziek verrijkt zo lang en veel ik hebben kon en deelde zoveel mogelijk met wie ik lijden kon.

Nu zit ik hier op die twee M2 en wacht als het ware op wat er komt in onvoltooid toekomstig verleden met een virtuele klok in mij die aftelt, met in Zijn hand geschreven Zekerheid.

Geniet echt nog met volle teugen van wat steeds kleiner is geworden en meer nabij, van licht dat speelt en van de bloemen die van kleur verschieten zelfs van de hele kleine vliegen die me irriteren maar niet beter weten. Geniet van bier en nicotine en van Cannabis die maakt dat pijn verdwijnt en wordt vervangen door gevoel van welbehagen en uiteraard van Sex. Dus mocht u mij iets willen schenken hebt u hier iets om te denken… Dames.

Stelt u lezer zich voor de grap de volgende vragen:

· Stel je hebt maar een beperkte tijd, wat ga je doen?
· Met wie?
· Wie laat je dichtbij, wie niet?
· Wat geeft je “Peace of Mind?”
· Weet jij, hoe het moet?

Sjamaandigitaal 020809

Wacht op wat Komt

Denk steeds
Vaker
De laatste tijd
Dat ik
Het niet red
Vooral de
Laatste dagen
Die steeds
Zwoeler
Lijken trouwens

Weet best
Dat het
In mijn kop zit
Maar wel
Met een reden
Kennelijk
Gevoed door
Feiten die
Onmiskenbaar
Zullen
Leiden naar
Wat einde wordt
Genoemd van
Laten we zeggen
Onzekere tijden

Niet dat ik daar
Kwaad om ben
Of mismoedig
Integendeel
Wat is
Het nut van
Dat soort zaken
Als die slechts
Maken dat je
Ongelukkig bent
Voor de tijd
Die wellicht rest

Ik doe gewoon
Mijn best
Weet je
En wacht op
Wat komt

Sjamaandigitaal 020809