Een Sliertje Zuurkool Op Haar Hak

Volgens mij hebben mensen in dit land geen flauw benul van wat een dokter soms doet op een Huisartsen Post.

Neem mij nou bijvoorbeeld vannacht: Helemaal niets… Twee visites een paar consulten en wat vragen al beantwoord door de assistente van dienst die slechts dienen te worden gefiatteerd. Niet verkeerd zou je dan zeggen, kun je toch lekker televisie kijken en lezen wat je wilt een tikje computeren of desnoods een zinnig gesprek met de assistente(s) of de chauffeur die het allemaal best vindt dat er niet gereden wordt zodat hij eindelijk slapend rijk kan worden.

Je kunt mij niet erger pesten dan met zo een dienst.

Je komt binnen en stuit steevast op een stel aantrekkelijke jonge meiden, als man ben je een uitstervende soort in dit vak. Alle dames hebben een zogenaamde HAIO bij zich ook uiteraard van de vrouwelijke soort. In de groep van mijn liefje is er 1 man aanwezig als een soort van haan in een kippenhok, maar die jongen ziet er een tikje treurig uit om u de waarheid te zeggen. Die meiden moeten het werk verdelen en zitten dus 50% van de tijd niks te doen. Dat hoor ik trouwens ook uit de betrouwbare bron die mijn vriendin heet te zijn. Vijf tot tien contacten op een dag heet al gevuld… Op een dag?!

Als ik nu gezond zou zijn, dan deed ik een willekeurige dienst, echt met twee vingers in mijn neus, in mijn eentje. Ik zweer je dat zou fantastisch zijn en het zou bovendien prima gaan.
Maar shit, dit soort verplicht gewacht. Niet kunnen slapen uiteraard, wel pijn op een ongemakkelijk zittende kleine kut bank en dan dat gevreet de hele tijd van opgelauwd
eten’ s afval uit de magnetron, wegens een bakje nog in diepvries aanwezig dat mooi kan worden benut voor die dienst die je nog had… Hoewel er mensen zijn die dat soort rotzooi als serieus bedoelde maaltijd hebben aangeschaft bij de Albert Hein voor een euro of acht wegens de sticker culinair…

Zo geuren doorlopend de smaakversterkers op een golfje kaas maar vooral ketchup opgewarmd door een ruimte van krap 12 M2 en dat vind ik niet fries, want van Roken van iets sympathieks kan uiteraard geen sprake zijn, dan mag je naar buiten.

’s Ochtends vroeg veranderd de scene en snellen kort gerokte dames op veel te hoge hakken veelal in streepjes kostuum maar wel met donkere kousen om hun benen te accentueren, met hun baby’s van hun lease auto, op weg naar de baas immers, naar de crèche, die in hetzelfde gebouw gevestigd is als onze post. Daarnaast is er een trouwe stoet van een twintigtal mismoedig kijkende heren, die even blijven hangen op de stoep voordat ook zij naar binnen mogen bij wat vroeger trombosedienst werd genoemd.

Tja en daar sta ik dan tussen in, meestal rokend hetgeen bij alle betrokkenen daar ter plekke een vorm van afkeuring op roept bij vlagen. Een van de meest kort gerokte dames keek wat ontstemd toen ze in de kots stapte door mij daar geplemd een paar uur tevoren, te weten mijn avondmaaltijd, die niet langer binnen wilde blijven, zoals de meeste de laatste tijd. Het was haar blik die mij ontstemde, terwijl zij staarde naar een sliertje zuurkool op haar hak.

Sjamaandigitaal 220909