Een Vorm Van Dommigheid

Verdrietig door
Wat hangt
In kilte die
Onuitgesproken is
Geen idee
Waar het om
Gaat maar
Resultaat
Is geen contact
Is dat nou
Wat je wil

Zie door mijn
Keukenraam
Een lichtje dat
Nog brandt
En weet gewoon
Dat jij daar bent
Wat Doe
Je daar
Eigenlijk?
Verlang je niet
Naar mij?

Zoveel
Verloren tijd
Wegens
Laten we
Het maar
Benoemen
Als een vorm
Van
Dommigheid

Wat is geplengd
Is lang
Verdampt
En nooit meer
In te halen
Weet je
Ook niet als
Spijt al lang
Weer daar is
Feitelijk als
Het te laat is haast

Sjamaandigitaal 231209