Zeis

Weet u hoe dat voelt
Dood Moe te zijn
Voor mij is het
Eerlijk gezegd
Ook een nieuw gevoel
Maar even goed
Kenmerkend en
Verdomde duidelijk
Het is niet zo een
Fijne tijd
Mild uitgedrukt

Te veel pijn en te
Weinig op gelucht
Ter compensatie
Om over slapen maar
Geheel te zwijgen
Uitgerust is al zo
Lang een verlangen
Laat staan verfrist
Men ligt ogen gesloten
Dus dicht
Te vechten tegen
Ochtend schemer
Die zich toont
In grijzig licht en
Hoopt op kalmte
In zijn hoofd

Hoesten op de
Linkerzij waar Haar
Zachtheid zich
Vertaald in warmte
Zuur en misselijk zijn
Bij draaien naar rechts
En op je rug slechts
Woede wegens
Louter wakker wezen
En rare liedjes in
Je hoofd over een
Tuintje in je hart
God beter het
Jan Smit nou
Laat die zeis maar
Komen

Sjamaandigitaal 200110