Onmiskenbaar Is

U denkt misschien
Waar is ie nu
Nou gewoon thuis
Uw Sjamaan doet
Wat ie kan in
Kalmte geboden
Wat niet altijd
Simpel is
Kan ik u melden
Soms is het pijn
Soms rusteloos zijn
Vaak de angst
Voor wat nog
Volgen zal
Of de slapeloosheid
Die me kwelt
Bij vlagen
Vaker nog het
Onbeantwoord zijn
Van vragen
Die ik mezelf stel
Of onbeantwoord laat
Als men mij vraagt
Hoe is het nou met je?
Voel de onderstroom
Die aan me trekt
En bij vlagen
Angstaanjagend is
In het zuigen
Naar de plekken
Waar een mens
Niet opgewekt
Van wordt
Om het nog maar
Zachtjes uit te drukken
Hoe zal ik dat nou zeggen
Het is lastig
Uit te leggen weet je
Slecht af gekaderd
Als een soort
Onheil dat nadert
Als een soort van
Zekerheid die
Onmiskenbaar is
En dreigend

Sjamaandigitaal 090310