Eenzaamheid Voorbij

Geschokt door de
Leegte die zo een
Dag duurt
Geen hond die
Tot troost kan
Dienen en tijd
Die zo langzaam
Vreet als
De wormen
Aan jouw lijk
Als die tijd
Gekomen je kist
Is afgedaald tot
Nivo van interactie
Met dat soort
Van beesten
Niet dat ik iets
Tegen wormen heb
Maar dat terzijde

Geheel alleen een
Hele dag wegens
Iedereen afwezig
Dan wel
On spreekbaar
Zoiets voelt niet
Goed weet U
Want een mens wil
Toch af en toe
Iets zeggen
Al is het maar
Hoe zoiets voelt
Morgen inmiddels
Vandaag geworden
Van het zelfde
Laken een pak
Wegens ieder
Met zichzelf bezig

Blijf zolang ik kan
In bed en slaap
In woeste dromen
Die wel visioenen
Lijken eenzaamheid
Voorbij

Sjamaandigitaal 160510