Verdient te Leven

Zie het blauw
Al lichten
Door de schemer
Langzaam
Maar zeker
Zwart verdringend
Tot het zich
Naar ochtendgoor
Vermengend
Laat open
Krijten door
De vogels die
Weer zingen
Omdat ze niet
Ander kunnen
En om hun kroost
Te wekken die
Daar nog even
Lekker is geborgen
In het nest
Om die straks
Weer te
Verzorgen met
Vers gescoorde
Ochtend worm

Vooral de merels
Zijn heel erg

Laatste dag van
Zesde maand
Gevolgd
Door alweer
Het derde kwartaal
Van het jaar
Dient er heden
Te worden
Gedeclareerd
Het zijn niet
De slechtste
Dagen
Mag u best weten
Waarop een mens
Verdient
te leven

Sjamaandigitaal 300610

Louter Begrip & Mededogen

Oude vrienden
Zweven
Voorbij als ze de
Moed gevonden
Durven te landen
Bij een persoon
Als mij
Wat toegegeven
Niet altijd
Even gemakkelijk
Lukt
Hangt af van
Een aantal zaken
De hoeveelheid
Pijn en/of ongemak
Van die dag
Verstouwd
Hoeveelheid
Gedeeld verleden
Maar vooral
De deze kun je
Niet weigeren
Factor…

Was blij toen ik
Hem zag!
Vooral vanwege
De eerlijkheid
Door hem
Geboden
Op het juiste
Moment
In zijn geval
Geen enkel spoor
Van vals
Sentiment
Integendeel
Louter begrip en
Mededogen
Zo weet een
Vriendschap zich
Erkent…

Bedankt Theo!

Sjamaandigitaal 300610

Licht Dat Komt

Mijn Laptop blijkt in
De war vanwege nog een
Ander netwerk dat er hangt
Lang leve de Vooruitgang
Waarbij iedereen
Ineens heeft
Wat behoorde tot
Mijn domein…
Daar zit je dan te
Krassen met een
Pennetje op de
Achterzijde van een
Brief je toegezonden
Door een nicht
Raak altijd een
Tikje van slag van
Dit soort kwesties
Verstoord is wellicht
Een beter woord
Voor hoe het voelt
Laat ze met hun
Poten afblijven
Van mijn Publieke ruimte
En mij de privacy
Bieden die daarbij hoort
Al is het maar
Een draadloos netwerk
De witte rozen
Die zij plaatste
In de groen gekozen vaas
Staan daar nog
Met twintigen
Uitdagend fris te
Zijn geen kop die hangt
Wellicht een teken
Van Hoop?
Twijfel over
Nog een glas te
Schenken of vertrek
Naar boven met
Als risico dat dag
Te lang zal duren
Zoek in feite naar
Een reden te wachten op
Het Licht dat komt

Sjamaandigitaal 280610

Droef Gestemd

De witte rozen
Die zij schikte
Staan maagdelijk
Te stralen
In een goed
Gekozen vaas
Tikje sneu
Voor de twintig
Pioenen
Waarvan er slechts
Een stuk of wat
Hun bloem mochten
Tonen ernaast
Maar toch heeft zij het
Niet begrepen
Naar ik vrees
Niet spreken met
Ondanks afgesproken
Dat zoiets nimmer
Meer gebeuren zou
Zonder de afstand
Die zou volgen
Wegens niet meer
Te herstellen
Vertrouwen mocht
Het nog een keer
Gebeuren

Zo glijdt wat ooit
Liefde heette
Naar een zeker einde
Wat ze nog niet
Kan geloven
Maar even goed
Nabijer is dan
Ooit voorheen
Ondanks gedeeld
Verleden
Ik peins en kwel
Mezelf met Lot
Nog on beschikt
Maar tot zekere
Uitkomst leidend
Droef gestemd

Sjamaandigitaal 270610

Alles Heeft Een Reden

Pijn moet u weten
Is een overschat
Concept
Alles went
Zelfs honger
Slapeloosheid
En tal van andere
Kwesties waarmee
Je nooit
Geconfronteerd
Nu onderdeel van
Bent omdat ze
Deel uit maken
Van wat
Kwellen heet te zijn

Het ergste onderdeel
Daarvan lijkt mij
Is de eenzaamheid
Die gepaard gaat
Met verdragen
Van wat er komt
En nog zal volgen
Op termijn
En nee dat is niet
Fijn integendeel
Maar tevens niet te
Delen laat staan
Uit te leggen
Op de voorhand

Heb al veel geleerd
Door wat me
Over komt
En ben feitelijk
Verbaasd
Dat ik daarover
Nooit eerder
Heb nagedacht
Had beter moeten
Weten
Zogezegd
Maar even goed…
Alles heeft een
Reden naar het schijnt

Sjamaandigitaal 240610

Kleine Gedachten

Kleine gedachten
Dien je te
Koesteren en
Verzorgen
Zodat ze uiteindelijk
Uitgegroeid
Kunnen en willen
Verwoorden
Alles begint ooit
Klein moet u
Weten en
Onbevangen nog
Door wat
Verdorren brengt
En chagrijn
Dus zeg ik
Bewaken bevragen
En dicht bij je
Houden tot
Ze vliegen kunnen
Om hun
Gelijk te halen
Op termijn

Uit het kleine
Volgt zoveel
Heb ik wel
Geleerd intussen
De basis van wat
Groter is geworden
Puur door Persistentie
Dat heeft niks
Met geloven
Te maken
Tussen haakjes
Maar is een bewijs voor
Doorzettingsvermogen
Vooropgesteld
Dat het gaat
Om iets dat inhoud heeft
En daardoor
Zichzelf bewijst
En al doende
Bestaansrecht
Heeft verworven

Sjamaandigitaal 190610

Betekenis Verleend

Vertalen wat
Zin geeft
Begint met
Verwoorden
Waardoor wordt
Uitgedrukt welk
Pad te gaan
Letters die
Vallen en
Aaneen geregen
Leiden tot begrip
In taal zijn
Feitelijk een
Wonder
Vooral als wordt
Erkend en
Beter nog herkend
In vorm van
Betekenis verleend

Vaak ’s nachts
Zit en wacht ik
Op druppen van
Sporen die
Uiteindelijk
Zullen leiden
Naar wat daar
Noodzakelijk
Geboren
De weg zal wijzen
Taal vervloekend
Om conceptueel
Te benoemen
Wat zich niet
Beschrijven laat
Wegens te bedreigend
Vaak laat ik het bij
Gedachten waaien
En draaien om
Het punt waarom het
Juist gaat
Waarde ontkennend
Van wat
Bezinnen heet te zijn
Bij vlagen

Sjamaandigitaal 190610

Solo

Best een beetje
Vreemd als
Ik erover nadenk
Je sleept al je
Kinderen door
Jou verwekt
Toevallig drie
Zonen
De halve wereld over
Bezoekt een
Continent of vier
Wat ze overigens
Zonder een keer
Te knipperen
Accepteren als
De gewoonste zaak
Van de wereld
Maar als ze dan
Voor de eerste keer
Zelf gaan
Worden ze nerveus
Zoals mijn
Tweede zoon
Net geslaagd
Na een 16 jarige
Vooropleiding
Voor zijn HAVO diploma
Met toegegeven
Mooie cijfers
Dat dan weer wel
Is hij zojuist
Vertrokken als
Alles mee zit
Voor zijn eerste
Solo reis
USA 2x
Brasil Mexico
Belize Guatemala
Sri Lanka & Thailand
Om over Hongkong
Indonesië &
China maar
Te zwijgen
Zag ik hem
Voor het eerst nerveus

Sjamaandigitaal 190610

Richting Einder

Mocht ik nog
Een vinger
Wijzen dan gaat
Die richting
Einder
Waar licht
Verschijnt en
Weer verdwijnt
Zonder zelfs
Maar een
Begin van een
Verklaring
Waarin de Rede
Van dit alles
Wordt beschreven
Aan/ Uit/Weg
En dan weer
Opnieuw
Verdagen schijnt mij
Speelt zich af
In geleende en
Verleden Tijd
Wat is toekomst
Meer dan een
Verlangen in
Visioenen weer
Gegeven
Als men droomt
Wat is
Vergetelheid?
Span me in om
Niet te breken
Maar voel in buigen
Knappen nader
In alle vezels
Die nog staan
Hoop dat wat me
Te neer gedrukt
Houdt niet
Plotseling
Los laat zodat ik
Word gekatapulteerd
Naar wat ik niet in
Woede van vlucht
Wil raken

Sjamaandigitaal 180610

Op Termijn

Vriendin al een
Paar weken
Niet gesproken
Laat staan geneukt
Lijkt me iets van
Een deuk in de
Relatie
Wel gek na dertig
Jaar als ik
Terug blik in de tijd
Maar even goed
Iets om rekening
Mee te houden
Er zijn kennelijk
Zaken die
Belangrijker zijn
Dan empathie &
Mededogen
Om maar te
Zwijgen over delen
Van dingen als
Angst verdriet en
Pijn die je nu eenmaal
Overkomen als je
Ziek geworden bent
Verbaasd heeft het
Me wel als ik eerlijk ben
Omdat ik had verwacht
Dat een gedeeld
Verleden betekenisvol
Zou blijken
Zij echter zwijgt in
Alle talen wegens?
Zou eigenlijk niet
Weten wat
Maar even goed
Stilte is oorverdovend
Wat me meer dan spijt
Ze is een grote meid
Die haar keuzes zal bepalen
Op basis van haar eigen
Prioriteit

Zal haar missen
Op termijn

Erik Spetter170610

Naar Ik Vrees

Nog vijf dagen
Voor de nachten
Al weer langer
Worden en licht
Elke dag een
Beetje korter
Schijnt
Toch nog geen
Zomer gezien
Van betekenis
Wat me moet ik
Zeggen wel een
Beetje spijt
Omdat dit
Waarschijnlijk
De laatste zal zijn
Die ik beleven mag

Vakanties gepland
Examens gehaald
Of een Bachelor
Zie je uit naar
Wat er komen gaat
In wat toekomst
Heet te zijn
Plotseling ben je
Oud geworden en
Is iedereen om je
Heen jonger
Dan tevoren

Gladde huidjes
Rimpel vrij
En vers geschoren
Koppen van de
Kerels die bij
Die dames horen
Genietend reizend
Etend vrijend
Lust belevend
Als trek die ze
Plotseling over komt
Ben ik een tikje
Jaloers
Naar ik vrees

Sjamaandigitaal 160610

Tegen Beter Weten In

Vrouw vertrok
Wegens concert
Te geven &
Nam vriendinnen
Met zich mee
De vriend die
Achterbleef bij mij
En zoon die
Aansloot besloten
Naar Brasil
Te kijken
En gezwegen
Over wat al lang
Was gezegd
En waarvan we
Allen weten
Wat de uitkomst
Zal blijken
Te zijn
Als dat nieuws
Dan komt

Nu weer alleen
Vind ik mezelf
Gerust gesteld
Tegen beter
Weten in

Bloemen die ik
Kreeg versterven
Beetje
Bij beetje
Hoewel ik dat
Gegeven minstens
Zo fascinerend
Vind als
Het leven dat ze
Deden
Trek me
Langzaam
Maar zeker
Terug in mijn
Cocon om
Na te denken
Over wat er rest

Sjamaandigitaal 160610

Het Mijne Liet Ze Hier

Iedereen eet
Verse tonijn
Met verse en
Gebakken jonge
Krieltjes
Geïmporteerde
Boontjes uit
Afrika en voor de
Supermarkt
Geprepareerde
Voorgesneden sla
Lekker makkelijk

Ik zie geheel met
Lede ogen aan
Maar weet dat het
De pijn niet waard
Is die volgt
Bij smaken van
Dit aangeboden eten

Ben nog steeds
Omringt door bloemen
Mij geschonken
Voor verjaardag
Al weer ruim
Een week geleden
En het overgrote
Merendeel staat
Hier nog steeds
Uitbundig te bloeien
Op een Muppet
Achtige manier

Mijn liefste assistente
Kwam omarmde
Me vol mededogen
En luisterde
Aandachtig
Naar verhaal
Door mij verteld
Waarna
Ze terug ging
Naar haar eigen leven
Het mijne liet ze hier

Sjamaandigitaal 130610

Elke Dag Een Stapje Nader

Te beschaamd
Om nog te
Schrijven soms
Vul ik de
Gaten die vallen
Met spijt
Veel te zeggen
Dat dan weer
Wel maar niet
Om uit te leggen
Hoe het zit
Daarbinnen
Daar naar
Daag ik u uit
Mag u raden
Als u durft

Verdriet huist
In kleine zaken
Moet men weten
Het donker blauw
Van luchten
Nog niet opgelicht
En jij daar
Achterblijvend
Toeschouwer van
Een fenomeen
Dat zich elke
Dag voltrekt
Maar waarvan
De meesten geen
Notie nemen
Zoiets weet u
Verplicht tot
Schrijven
Kan simpelweg
Geen woorden
Vinden voor
Vermoeidheid die
Heerst in mij
En de gevolgen
Die dat brengt
Elke dag een
Stapje nader tot
Een zeker einde

Sjamaandigitaal 130610

Een Poos Geleden

Dansend over
Harte lijnen
Waan ik me
Onzeker
Wegens niet
Meer weten wat
Nog volgen zal
Als straks
Muziek verstomd
En ik verdomd
Slechts raden
Kan als het
Om antwoord gaat
Te geven

Gekreukt nog
Niet glad
Gestreken
Voelt mijn hemt
Als vod dat spant
Wonderbaarlijk
Hoe je ook
Zonder een hap
Te eten
Herkenbaar blijft
In vorm daar
Weergegeven

Zweef tussen
Roes
En visioenen
Onderbroken door
Een instabiele
Onderkant die
Plassen
Moet of
Poepen
Ejaculeren
Is net
Als begeren al
Een poosje geleden
Waarmee dan maar
Gelijk verdriet
Is benoemd
Dat ik hier verbijt

Sjamaandigitaal 090610

Heb Mezelf Geluk Gewenst

Zie zo graag
De ochtend komen
Als iedereen
Nog slaapt
Maar ik nog waak
Speciaal voor
Dat moment
Geschonken
Zwart dat vlucht
Voor blauw
Eerst diep van
Toon maar
Alsmaar lichter
Overal vogels
Die zingen en
Kwinkeleren met
Zijn allen
Zeg heb jij het
Al gehoord
Weer een
Nieuwe dag
Geboren!
En we zijn er nog…
Zo rond een uur
Of vijf trek ik
Mezelf naar boven
Aan de leuning
Van de trap
En vlei me neer
Naast haar vlees
Dat immer onrustig
Huivert bij die
Procedure waarna
Ze mij Haar kont
Aan biedt om
Zo nodig tegen aan
Te rijden
Misschien vandaag
Een extra kus
Wegens jarig
En dan een snufje
Slaap tot mijn
Moeder arriveert
Samen met mijn zus
Heb mezelf geluk gewenst

Sjamaandigitaal 050610

Bijna Jarig

Mijn assistentes
Melden zich
Per stuk
Met kinderschaar
Zojuist verworven
En een portie
Mededogen
Waar het mij
Betreft
Hoewel ze het
Soms
Lastig vinden
Om te vragen
Hoe het gaat
Desondanks
Aardig als het
Gaat
Om het
Gebaar gemaakt

Mis het
Dokter zijn
Bij vlagen
En het genoegen
Van wat een
Empathisch mens
Kan doen
Zodat er nog iets
Aan de strijkstok
Blijft hangen
Dat wij benoemen
Als honorarium

Twee zonen weg
Naar hun Muzen
Oudste net terug
Van de campus maar
Al weer
Naar boven
Vertrokken
Ik hier alleen
En bijna jarig
Voor waarschijnlijk
De laatste keer

Sjamaandigitaal 040610

Ga Nou Maar

Er is een Lieve
Oude man in
Weert de Vader
Van mijn Lief
Toe aan
Zijn laatste reis
Die binnenkort
Begint
Zijn ogen stralen
Nog het blauw
Dat bij hem hoort
Als ze geopend zijn
Maar meestal
Gesloten verbergt
Hij zo de pijn
Die hij niet wil
Delen met juist
Diegenen die hij
Achterlaat

Hij heeft mij in
Mijn leven maar
Ooit een keer een
Vraag gesteld
Die ging over zijn
Oudste dochter:
Zul je goed voor haar
Zorgen?
Mijn knikje was
Genoeg voor Hem…

Soms moet je
Los laten wat je
Feitelijk niet
Missen kunt
Een Moeder of in
Dit geval
Een Vader
Die niet anders
Kan
Dan schuil je
Bij elkaar
En fluistert
Pap het is goed
Ga nou maar

Sjef 040610