Tuesday, October 17, 2006

Wrong

Terwijl mijn computer niet doet wat ik vraag, hebt u ooit de neiging het apparaat dat voor u staat te mishandelen, zoals men een onwillige vrouw zou tuchtigen? Dat laatste dames, is uiteraard een overdrijving, maar toch toegegeven techniek en ondergetekende, bereiken vaak het punt van wrijving waar velen van jullie slechts kunnen dromen. Hoe het ook zij, deze oprisping zou niet gekomen zijn als het kreng gedaan had wat ik wilde, dit gaat nog steeds over de pc.

Vandaag, laten we maar gewoon opnieuw beginnen was een maandag.

Zo een waarbij ik in eerste instantie nog allerlei nobels zat te verzinnen, zoals naar Eindhoven rijden en mijn moeder bezoeken, of wellicht mezelf verdiepen in scheikunde op Havo 3 nivo,
Of geschiedenis op atheneum 6, of gewoon alleen een krant of wat, tijd zat toch….

De dag begon rond half twee. Mijn buik die me gekweld had, gedroeg zich weer buitensporig normaal, alsof en dat was geheel bezijden de waarheid, hij me niet de hele nacht parten gespeeld had in krampen en verzuchten dat er hier werkelijk leed te duchten viel, bijvoorbeeld als een beeld op plasma een aorta-aneurysma, op punt van knappen.

Een mens zal waarschijnlijk nooit goed snappen, waar zijn gedachten hem drijven op dat soort momenten, maar weet dat ik daar geheel alleen was in mijn beleven, zelfs mijn vrouw, toch wel wat slecht nieuws gewend, kermde louter bij aanhoren van mijn maandagochtend dd en zei: Ja Ja…Ik zit het als je het niet erg vindt er even niet zo mee en verder laat me slapen.

De ochtend die volgde wist ik mij gerust. Niet dat ik niet meer werd gekweld door allerlei spoken die in mijn kop opdoken, maar ik wist mijn uren niet langer geteld.

Vroeg mijn lief of ze wilde fietsen en zij hielp mij aldus aan mijn gerief, te weten buiten mogen zijn en peddelend kletsen, dus, als het ware actief, in het leven te staan. Ik vertelde haar waarheen we zouden gaan en wij gleden over zachte wegen naar het centrum van Oldenzaal. Daar bij De Engel neergezegen, bestelden we wat was verdiend en door een slanke jonge dame daar werd op gediend. En hoewel haar geest (van mijn lief) zich nog in wankel evenwicht bevindt zag ik haar toch lachen.

Iets minder, werd het even later, toen een onverlaat de pin die een stuur beveiligd, bleek te hebben ontheiligd, haast resulterend in een val. Ik reed naar huis kwam onderweg geheel onbedoeld op een terrein waar ik lieden trof in minuscuul gewicht gekleed, om snelheid op te bouwen bij wat Mountainbiking heet. Zij naar boven, ik naar beneden. Weet nog niet hoe ik een en ander overleefde, maar toen ik uiteindelijk huiswaarts zweefde en mijn inbussleutel vond, ben ik haar, inmiddels in Cadillac gezeten, tegemoet gereden.

Mijn vrouw had ondertussen de chinees door mij tussen de bedrijven door besteld, opgehaald en als maaltijd uitgestald, voor 3 hongerige zonen, die korte metten maakten met de vraag of 2 porties Bami en 2 Nasi, voldoende zouden blijken voor 3 x hongerige maag.

De avond die volgde werd gevuld met 2 huisartsenverhalen. Een ging, over hoe voordeel te halen uit een door Philips bedacht ding, door mij de pratende stofzuiger gedoopt, waarin menig aanstaand hartpatiënt geloofd als het aankomt op de- fibrilleren. Het soort apparaat dat als je Life style magazine voor ouderen gelooft, geen enkele babyboomer mag ontberen.

Zo ziet u w sjamaan zich straks door doktersassistente gestuurd, naar een situatie, waarop die stofzuiger voort borduurt.

Na die verplichte exercitie, wachtte nog een onderwerp, waarvan ik het nut niet direct zie, maar een aantal van collegae wel, getuige het aantal dokters daar vertegenwoordigt. Het gaat hier om hoe wij een deel van de markt, door ons gecreëerd, kunnen sturen, in winstaandeel begeert, dat voorheen ons nooit heeft bereikt terwijl het ons wel toe had moeten komen. Met andere woorden, marktverhoudingen, worden herijkt.

Vraag is wat mij betreft, wie zich hier verrijkt en tot welke koste…

Reed naar huis en trof God dank een engel die me verloste van wat wrong.

Sjamaandigitaal 171006