Voor Haar uitgezocht
Nieuwe vriendin weer op schoot genomen, de vorige net kreunend weg geslopen, wegens tijdstip, ongehoord, na uiteraard niet teleurgesteld te zijn, was fijn, maar ga nu slapen, bezin ik de dag die als maandag beschreven staat in de boeken.
Half twaalf op, na onrustige slaap, waarin fracturen me nog steeds plagen, dus geen sprake van linker of rechter zij, slechts rugligging is hier geboden. Een oude vriendin raadde een bandage aan, maar die heeft nog nooit een Joint van betekenis gerookt, anders had ze geweten, dat zoiets niet kan. Geen idee, wat ze tegenwoordig op middelbare scholen met kinderen doen, maar de mijne blijken de komende dagen hier te zijn, wegens vergaderen van hun docenten. Het is me een raadsel, waarom de lessen die ze plegen te krijgen, niet doodgewoon vervangen worden, maar het zal wel aan mij liggen.In elk geval, kon ik er niet 1 bereid vinden, mee te reizen naar het Zuiden, waar hun Grootmoeder zich bevind, dat wil zeggen, met tussenstop bij de tandarts, die vandaag mijn kiezen slijpt alvorens een brug te plaatsen op de peilers die daar door hem met zorg zijn gecreeerd.
Kort en goed, ging uw sjamaan dus alleen op pad en begaf zich per 8-cilinder naar Deventer Oost. De ogen van de dame, die mijn mond vulde met blauwe naar mint smakende op klei gelijkende smak in een metalen beugel, zijn groen, met lichte spikkels. Haar lippen, met lieve kleine rimpels, ze is beslist boven de veertig, stellen mij op mijn gemak. Ik ben een beetje van haar gaan houden, de afgelopen maanden. Net zoals ik mijn oude vriend ben gaan waarderen in de wijze, waarop hij steeds vriendelijk, maar overtuigd van zijn gelijk, mijn kiezen splijt en weer herbouwd in solide peilers, dragers van een brug, die overtuigend grijnzen straks weer mogelijk maakt. De organisatie door hem geschapen, loopt als een tierelier, hetgeen ook en vooral betekent dat de meiden die hem bedienen plezier uit stralen.
Rit naar mijn oudste vriendin, mijn moeder de hoeder van mijn genen, verliep voorspoedig. Wat is ons land mooi, op een maandag in november met Zon overgoten. De rivieren die glinsteren en de kleuren nog in schimmen, wonderschoon aan de bomen, voor even, lijken als boodschap te ademen: Geniet nou maar zolang je nog kunt, het is je gegund…
Het ging goed met de kleine oude dame.
Ze genoot van de boeken en bloemen, voor haar uitgezocht en van de wandeling die we samen maakte. Uiteraard van het samen eten, van door haar klaar gemaakte dus goed smakende zaken, maar vooral van elkaar.
Iedereen, die een moeder heeft, die nog leeft, zou haar elke dag moeten raken, door een gebaar of de moeite te bellen. Nee, niet meer uit stellen, morgen doen!
Mijn broertje, die een schitterend pak had laten maken, had de daling in mijn gewicht, iets te optimistisch geschat, maar mijn 2e zoon Luuk, liep zo trots als een pauw, met wat hem als gegoten zat, even later als een knappe jonge man door de kamer.
Morgen nog een dag vol vragen, die gesteld mogen wegens in functie, daarna koffers pakken en niet zoveel later, via Madrid, naar Buenos Aires. Maar daarvoor nog een hele rits dingen te doen, prive en in zaken die moeten gebeuren, wegens sjamaan, dus stomweg moeten worden gedaan. Het is en blijft een prachtig leven.
Sjamaandigitaal 281106
Half twaalf op, na onrustige slaap, waarin fracturen me nog steeds plagen, dus geen sprake van linker of rechter zij, slechts rugligging is hier geboden. Een oude vriendin raadde een bandage aan, maar die heeft nog nooit een Joint van betekenis gerookt, anders had ze geweten, dat zoiets niet kan. Geen idee, wat ze tegenwoordig op middelbare scholen met kinderen doen, maar de mijne blijken de komende dagen hier te zijn, wegens vergaderen van hun docenten. Het is me een raadsel, waarom de lessen die ze plegen te krijgen, niet doodgewoon vervangen worden, maar het zal wel aan mij liggen.In elk geval, kon ik er niet 1 bereid vinden, mee te reizen naar het Zuiden, waar hun Grootmoeder zich bevind, dat wil zeggen, met tussenstop bij de tandarts, die vandaag mijn kiezen slijpt alvorens een brug te plaatsen op de peilers die daar door hem met zorg zijn gecreeerd.
Kort en goed, ging uw sjamaan dus alleen op pad en begaf zich per 8-cilinder naar Deventer Oost. De ogen van de dame, die mijn mond vulde met blauwe naar mint smakende op klei gelijkende smak in een metalen beugel, zijn groen, met lichte spikkels. Haar lippen, met lieve kleine rimpels, ze is beslist boven de veertig, stellen mij op mijn gemak. Ik ben een beetje van haar gaan houden, de afgelopen maanden. Net zoals ik mijn oude vriend ben gaan waarderen in de wijze, waarop hij steeds vriendelijk, maar overtuigd van zijn gelijk, mijn kiezen splijt en weer herbouwd in solide peilers, dragers van een brug, die overtuigend grijnzen straks weer mogelijk maakt. De organisatie door hem geschapen, loopt als een tierelier, hetgeen ook en vooral betekent dat de meiden die hem bedienen plezier uit stralen.
Rit naar mijn oudste vriendin, mijn moeder de hoeder van mijn genen, verliep voorspoedig. Wat is ons land mooi, op een maandag in november met Zon overgoten. De rivieren die glinsteren en de kleuren nog in schimmen, wonderschoon aan de bomen, voor even, lijken als boodschap te ademen: Geniet nou maar zolang je nog kunt, het is je gegund…
Het ging goed met de kleine oude dame.
Ze genoot van de boeken en bloemen, voor haar uitgezocht en van de wandeling die we samen maakte. Uiteraard van het samen eten, van door haar klaar gemaakte dus goed smakende zaken, maar vooral van elkaar.
Iedereen, die een moeder heeft, die nog leeft, zou haar elke dag moeten raken, door een gebaar of de moeite te bellen. Nee, niet meer uit stellen, morgen doen!
Mijn broertje, die een schitterend pak had laten maken, had de daling in mijn gewicht, iets te optimistisch geschat, maar mijn 2e zoon Luuk, liep zo trots als een pauw, met wat hem als gegoten zat, even later als een knappe jonge man door de kamer.
Morgen nog een dag vol vragen, die gesteld mogen wegens in functie, daarna koffers pakken en niet zoveel later, via Madrid, naar Buenos Aires. Maar daarvoor nog een hele rits dingen te doen, prive en in zaken die moeten gebeuren, wegens sjamaan, dus stomweg moeten worden gedaan. Het is en blijft een prachtig leven.
Sjamaandigitaal 281106
<< Home