Saturday, February 10, 2007

Lepeltje Lepeltje

Sjamaan is moe en moet gaan slapen

Maar wordt gevangen gehouden door de wonderschone klanken gegenereerd door Roy Buchanan, helaas te vroeg overleden gitaar virtuoos, die even gemakkelijk Hendrix een lesje leert, als flamenco speelt, of Jazz, als het moet.

Sliep te weinig deze week, wat inderdaad leidt tot een soort van free high ride in de vorm van een lichtelijk jetlag gevoel, zeker gecombineerd met heilige rook, niet verkeerd, kan ik u melden, maar wel eist het de tol in de vorm van een soort laat maar waaien gevoel.

Las ergens, dat de moderne mens, onder invloed van kunstmatig licht, de afgelopen eeuw anderhalf uur minder per dag is gaan slapen en dat zoiets de geest ontwricht bij sommigen, waar wellicht een depressie reeds op de loer lag. Men spreekt tegenwoordig, zeker nu dit fenomeen officieel lijkt erkend, in de vorm van een uitspraak van de rechter, liever van een Burn Out, zeker als deze wordt veroorzaakt door een baas die op wrede wijze, tot het uiterste wenste te gaan, als het ging om drijven, naar een te vroeg einde van je baan. Wat een ellende, maar gelukkig wel centen, om voort te kunnen bestaan…

Het was een goede week, in productieve zin, als het de zorg betreft, door ons verleent de geleverde inspanning zal uiteindelijk ook leiden tot een respectabele beloning, iets wat zeker helpt.

Plakte vanavond de foto’s van mijn moeders 80e verjaardag in een vers aangeschaft album. Zal het haar volgende week sturen en weet zeker, dat ze genieten zal, van de feestelijke beelden door mij geschoten. Ben geen slechte fotogaaf

Ook mijn nieuw verworven Haagse vriendin, in dagelijks leven rechter, liet eindelijk iets van zich horen. Ze had een door mij verzonden pakje enkele weken post restante gelaten en nu pas opgehaald, het geen me verblijd. Het is een aardige dame en een krachtige meid.

Mijn lief heeft morgen dienst helaas (vooral voor haar), dus wordt het een zaterdag, met bezoek aan winkelcentrum en de markt, om voedsel in te slaan voor de komende dagen, te vulling van een aantal jongensmagen, die elke dag om meer lijken te vragen in hun puberteit. Uiteraard, zoals in de afgelopen 22 jaar, rond een uur of half vijf, een visje eten, bij mijn vaste kraam. Hou van dat vaste ritme.

Zo meteen mijn vaste rondje door het huis. Alle lichten uit, deur gesloten, gaskraan van de kachel dichtgedraaid alle muziekapparaten op stand-by, plassen en dan naar boven.

U kunt het geloven of niet, maar het mooiste moment van de dag, is als ik me strek op mijn waterbed en tast naar de vrouw die daar op me wacht, al bijna 30 jaar nu. Ze praat in haar slaap en mompelt zachtjes lieve woordjes, die gepaard gaan met kleine smakgeluidjes, waarin ik kusjes meen te herkennen. Ze tilt haar hoofd op en laat mijn arm onder door, drukt dan haar kont naar achter, lepeltje, lepeltje, prachtig!


Sjamaandigitaal 100207