Studententijd in de Herkansing

Het voelt een beetje als je studententijd in de herkansing, een nachtje op de HAP.

Net als vroeger, klinken de vroege vogels bij het krieken van de dag, ongelooflijk hard en zijn er meer hanen, dan een mens zo denken zou in stadse dreven. Om 06.00 uur is het echt al licht.

De hele nacht, flink doorgewerkt, niet met patienten, want die waren er amper, maar met het inplakken van foto’s voor mijn moeder, gemaakt in Petersburg, waar wij recent verbleven. Het is goed gelukt! 7 tubes lijm en 800 foto’s later, was het klusje klaar. Ga haar dit weekend zien, in verband met verjaardagen van broer en zus, waarvan zus 50 wordt…

Weer een oald wief d’erbie…Evengoed gefeliciteerd!

Mijn tweede kind, reist vanavond, per touringcar naar Barcelona, om daar na 22 uur reizen aan te komen. Hoop dat hij zich gedraagt en geen al te stomme dingen doet, maar bovenal geniet, van al het fraais, dat daar te vinden is. Weet zeker dat ik hem mis, al na minder dan twee dagen. Moet niet vergeten, om te checken, of de jonge man voorzien is van alles wat hij nodig kan hebben, ook als diabeet.

Vrouw ligt nog in Amsterdam te slapen, om gemakkelijker vroeg aanwezig te zijn, op de cursus die ze volgt, die over duiken gaat.

Ikzelf drink straks een biertje en leg mijn hoofd neer, voor enkele uren. Weet nog niet of ik moet koken, moet in elk geval mijn zoon op de bus zetten. Veel slaap zal het wel niet worden, vrees ik…

Maandagnacht, mag ik weer…

Ik wens u allen die dit lezen, fraaie dagen en tijd van leven.

Sjamaandigitaal 210407