Wednesday, June 13, 2007

Verloren Dagen

Bevind me in
Een vreemde fase
Zo een waarbij
Hypochondrische
Tendensen
En
Perioden van
Delirant
Zijn
De grenzen
Bevechten
Van mijn
Brein
Een en
Ander gepaard
Aan gevoel
Van
Intens
Vermoeid zijn
Waarbinnen
Verlangen
Sluimert

Had er
Vandaag de
Kracht
Niet voor
Om na te
Scholen
In een fraai
Hotel
Verborgen
In de coulissen
Van
Noord Oost Twente

Bloemen beken
Waar collegae
Verzameld met
Hun
Assistenten
Een ongetwijfeld
Superieure
Lunch genoten
A 180 euro
Per persoon
Uiteraard inclusief
Wat zij
Daar leerden

Maar zoals gezegd
Had er de kracht
Niet voor

Het ene moment
Denk ik
Dat ik
Wordt
Geïnfesteerd
Door een
Carcinoom
Van
Meer
Malicieuzere
Soort
Op andere
Dat ik
Bezig ben
Mijn
Verstand te verliezen
Of tenminste
Het
Deel van
Mijn
Brein
Dat normaal gesproken
De energie
Bevat
Waarmee het
Werkt
Soms
Buitengewoon

Zou het liefste
Een paar
Dagen echt
Helemaal vrij
Willen zijn
’s ochtends
Rustig ontbijten
En daarna een
Stukje lopen

Kopje soep
Rond lunchtijd
En daarna een
Potje neuken
In de bosjes
Met een geile
Meid
Gewoon een paar
Dagen
Afgeleid van
Wat me bindt
Slaap en werk
En niks
Daartussen in
Dan wat drank en
Roes en
THC
Om pijn en
Moe zijn
Te verzachten

Weet u lezer
Wat het
Is
Sjamaan is
Even niet
Bij
Machte
Directie te voeren
En
Richting te
Geven
Naar
Waarheen
We dreven
Op de stroom
Laat staan
Waarheen
We gaan

Wil even niks
Geen drukte
Geen patienten
Geen telefoon
Maar ook niet dat
Totaal ontremde
Dat soms als
Gewoon kan
Worden
Bestempeld in
Het leven
Dat ik
Leidt
Bij tijden



Even terug naar
Het begin
Hang een beetje tussen
Bang en hypochonder
Misschien op zich
Niet zo bijzonder
Wellicht gewoon
De leeftijd
Steeds vaker de
Laatste tijd
Met zwarte rand
Omkranst bij
Advertenties in
De kranten
Waar ze staan
Je Lotgenoten
Reizend door
Dezelfde tijd
Maar wel
Dood

Iedereen zou het
Logisch
Vinden
Als het
Mij
Betreffen zou
Hij heeft
Immers zo
Zijn
Best gedaan
Om
Die
Race te winnen
Wordt al
Snel gemompeld
In
De lange rij die
Zich
Voor mijn
Virtuele kist
Bevindt
Met daarin
Hopelijk alles
Wat vrouw is
Kort gerokt
Met zwarte
Panty’s
Hoog gehakt
Aanwezig
Ach weet u
Lezer
Heb gewoon
Behoefte aan
Wat rust
Maar nog even
Niet
Voor
Eeuwig

Toegegeven
Zou misschien
Ook wel een
Snufje
Gezonder
Kunnen en
Moeten
Leven
En bepaalde
Overbelaste systemen
Wat rust moeten
Geven
Zodat ze
Niet alleen rellen
Maar langzaam
Kunnen
Herstellen

Echt ik overweeg het

En door dit
Met u
Te delen
Voel ik mij
Weer iets
Geruster
Dan voorheen

Neem een
Trek van
Wat gerold
Op mij leek te
Wachten
En staar
Naar mijn glas dat
Leeg is
Lust er nog wel
Een

Sjamaandigitaal 130607