Zoiets Stelt Gerust

Denk ineens aan
Mijn Vader
Alsof hij hier naast
Me zit op de bank
En we samen weer
Praten over zaken
Die ons beide
Beheersen
Maar mijn Vader
Is dood al meer dan
25 maanden
Zomaar vertrokken
Zeggen ze
’s Nachts op zijn
Kamer
Maar waarschijnlijk
Gewoon gestikt
In zijn eentje
Zoals de meesten
Uiteindelijk doen

Maakt u mij niks wijs
Ik ben een dokter immers
U Sjamaan
Daarom bezoekt u mij toch
Lezer van dit Blog

Welnu, laat me u vertellen
Dat wat ze ook
Beweren over dat
Kreng dat je komt halen
Die slonzige Teef
Die je mee neemt
Naar waar niemand
Nog geweest is
Later ze komt zelden
In Erbarmen
Maar meestal in
Verstikkend leed
Die laatste seconden
Dat je leeft
Het is maar dat u
Het weet
Van een dokter
Zoiets stelt gerust

Sjamaandigitaal 030408