In Valsheid Weg Gepinkt

Het is
Te donker
Deze dagen
Te veel nieuws
Dat roept
Om vragen
Met antwoorden
Zelden gevonden
Zo lijkt het
En als ze er
Zijn van
Retorische aard

Schuld
Ontkennen
Lijkt een nieuwe
Mode geworden
En verantwoording
Afgelegd
Een begrip
Dat spoorloos
Blijkt
Laat staan
Belijden van
Zonden begaan

Leugens
Regeren
De overmoed
Die afstand
Schept
Uit angst
Te worden
Aangeraakt
Door pure
Schaamte

En tranen
Geplengd
Zijn van
De Krokodillen
Soort
In valsheid
Weg gepinkt

Sjamaandigitaal 311008

Soms is het Leven al te Wreed

Een aardige vent
Stierf vanochtend
Zo maar
Zonder
Enig teken
Vooraf gegeven
Zomaar
Vertrokken
Maar wel weg

Hij was een
Heldere Geest
Met gevoel
Voor humor
En een echt
Spelletjes beest
Als het om
Kaarten ging
Maar niet
Perse gericht
Op winnen
Voor hem was
Tijd samen
Besteed
Vooral
Gezelligheid

Nu is ie dood

Treur voor zijn
Zus die ik
Graag mag
Van wie ik weet
Dat zij hem
Als haar
Liefste broer
Beschouwde
En vervloek ook
Dit keer het leed
Haar overkomen
Op deze toch
Al grijze dag

Soms is het
Leven al te wreed

Sjamaandigitaal 281008

Maar Eerst Komt Allerzielen Nog

Zit hier
Veel drank nog
Niet dronken
In extra tijd
Geschonken
In uur terug
Geploegd
Van Zomer
Naar
Wintertijd

Voor de
Meesten
Een uur extra
Slaap genoten
Maar een mens
Als ik raakt
Dat juist kwijt
Bij extra’s
Aangeboden

Geen economisch
Nieuws
Vannacht
Kabelsignaal
Brengt blues
Die zacht
Maar aanwezig is
In drie akkoorden
Idioom

Morgen
Eerder licht
En ’s avonds
Eerder donker
Tot dat
De hele
Dag verwordt
Tot schemer

Maar eerst
Komt

Allerzielen nog

Sjamaandigitaal 261008

15000 keer

Ergens vandaag
Werpt er iemand
Voor de 15000e keer
Een blik op dit Blog
Dat ik iets meer
Dan twee jaar
Geleden startte
Wat zo een getal
Betekent is me
Feitelijk een raadsel
Maar om een of
Andere reden
Lijkt het me
Het melden waard

Hoop dat mensen die
Het lezen
Soms geraakt zijn
Door het wezen van
Wat ik wil betogen
Soms nadrukkelijk
Weergegeven
Soms ingetogen
Vaak op rijm
Maar steeds bedoeld
Om zinnen
Door te geven
En op die wijze
Even verbonden te zijn
In Cyberspace
Waarin we ons begeven

Als ik enkelen
Van u lezers kan
Verleiden tot
Een lach of kan
Beroeren op een
Andere manier
Dan is het niet
Voor niks geweest
Kijk Dat doet
Mij plezier

Sjamaandigitaal 241008

Niet dat het Went

Van de volatiliteit
In Pijn kan ik
Inmiddels getuigen
Niet dat het went
Het is zogezegd
Niet echt fijn
Als je op en neer
Geslingerd wordt
In pure angst
Voor meer van
Hetzelfde zonder
Feitelijke reden
Zo wordt een mens
Vanzelf klein

Net dacht je dat
Het was gebeurd
En was je dag
Wellicht te
Optimistisch
Al weer
Ingekleurd met
Beter tijden
Dan weleer
Dan hop een peut
Een vette
Scheut venijn
En niet
Voor het eerst
Dan weet je
Wat er komt

Wordt lichtelijk
Gestoord
Van schizofreen
Signaal gehoord
Op twee
Afzonderlijke lijnen
Geen van beiden
In gesprek
En daardoor
Juist zo schrijnend
Aanwezig
Grootste deel
Van tijd

Sjamaandigitaal 231008

Feilen Nader

Niet veel zin
Te gammel voor
Alweer een
Nieuwe week
Met God
Mag weten
Wat voor
Nieuws nu weer
Te verwerken
Ben gewoon
Te moe voor
Nog meer ellende
Heb behoefte aan
Rust in mijn kop
Maar kan gewoon
De knop niet vinden
Om alles
Even uit te zetten

Ook mijn lichaam
Protesteert en
Pijn is terug
Gekeerd in mijn
Lenden en het
Deel ertussen in
Hetgeen ellende
Betekent kan ik
U hier wel bekennen
Het doet gewoon
Verdomde zeer
Veel te zoet
Kruipt mijn bloed
Traag door delen
Waar gemoed
Zich moet bevinden
Naar het schijnt
Maar donker daar
Bemoeilijkt het
Peilen
Hoofd te zwaar
Voel ik het feilen
Nader dan ooit
Tevoren

Sjamaandigitaal 201008

Zinnigheid Vergaren

Zit te lang te veel
Te vaak maar
Wat te zappen op
De bank om
De tijd die hangt
Wat weg te drukken
Dat heb je met
Verveling weet je

Er zijn momenten
Dat ik uit mijn voegen
Barst van ergernis
Over mijzelf
En andere waarin
Berusting de
Overhand heeft
Maar altijd is
Daar nog een glas
Te goed gevuld en
Iets te roken

Zo hangt de geur
Van drank en
Rook die heilig
Wordt genoemd
Doorlopend in de
Ruimte waarin ik
Mij bevind
En zwijg ik
Meestentijds
Uit schaamte
Zich vertalend in
Neiging naar nog meer
Van het zelfde

Ledigheid leidt
Naar steeds
Minder ervaren
Waar het feitelijk
Om draait
En dat is
Zinnigheid
Vergaren
Tussen de regels
Door geschreven

Sjamaandigitaal 181008

Als een soort van Schrik Effect

Niets schijnt veel
Te helpen als
Het om de
Beurzen gaat
Miljarden virtuele
Steun maar ze
Blijven kelderen

Kijk met fascinatie
Naar die cijfers en
Rode lijnen die
Slechts naar beneden
Wijzen
Waar de diepte lonkt
Van vrij zijn van
Middelen als een
Vorm van einde

Niet te geloven
Dat zoveel mensen
Bij een sprookje wilden
Horen alleen maar
Om ooit rijk te zijn
En nu alles verloren

Geloof me venijn
Zal blijken in de
Staart te zitten die
Nog amper heeft
Gezwiept slechts
Lichtjes bewogen
Als een soort
Van schrikeffect

Zeepbel geknapt
Likt de zakenman
Zijn wonden
Hij is door de bank
Genomen
Vrijwel alles kwijt
Dat waarde bezat


Sjamaandigitaal 161008

Nachtrust

Weet niet goed
Wat te
Verwachten
Na terugkeer van
De klachten
Voornamelijk
Bestaand uit pijn

Weet niet goed
Hoe ik
Kan plannen
Als ik
Gewoon niet
Zeker ben
Waarop
Te rekenen
Op termijn

Zoiets maakt
Een mens onzeker
En doet verlangen
Naar antwoord
Op de vragen
Hier gesteld
Zonder ze uit
Te spreken
Zogezegd

Het is de twijfel
In mijn kop
Die zuigt
En zingt
In valse tonen
En door dringt
Waar hoop
Zou moeten
Wonen en
Uitzicht op beter
Tijden
Maar even goed
De nachtrust vreet
Waarvan ik
Slechts
Kan dromen

Sjamaandigitaal 151008

Met Name Seoel

Weekend weer
Voorbij geraasd
Toont zich hier
Het gloren van
Alweer een
Nieuwe week
Op weg naar
Einde van een jaar
Waarin
Voor u Sjamaan
Te veel gebeurde
In een keer
Een beetje
Minder had
Best gemogen
Nu die financiële
Crisis weer
Die toch maakt
Dat een
Nieuwsgierig
Mens als ik
Naar antwoorden
Speurt
Over kranten
Gebogen
Of zappend van
Zender naar
Zender
Zoals nu
Wachtend op de
Opening van
De Aziatische
Beurzen
Met name Seoel
Wordt nog steeds
Geplaagd door pijn
Die zich
Lastig laat
Verbijten
Heel gemeen
Toont zij zich
Snijdend in
Delen waar eerst
Slechts passie
Heerste ooit

Sjamaandigitaal 131008

Al te lang niet ben Geweest

Het was
Mooi weer
Vandaag naar
Het schijnt
Maar heb
Geslapen
En er
Niet veel
Van gemerkt

Ook
De nachten
Kan ik u
Melden
Zijn van een
Wonderschone
Kwaliteit
Als de pijn
Is geweken
En de
Autobaan
Zwijgt in
Haar
Doorlopend
Ruisen
Van te
Gehaast
Verkeer

Alleen zegt U
Dat wel
Moet ik
Bekennen
Maar
Zie het als
Een mogelijkheid
Om delen te
Verkennen
Binnen
Mijn Geest
Waar ik
Al te lang
Niet ben
Geweest

Sjamaandigitaal 121008

Voor het zelfde Geld

Heb weer in
Mijn
Broek geplast
Kwestie
Van drang
Die niet
Gehaald werd
Door het openen
Van mijn rits
Op tijd
Waardoor een
Grote vlek
Ontstond
Die detoneerde
Met de vage
Krijtstreep
Daaronder in
Mijn kruis
Het is gênant
Maar kan er
Niks aan doen
Weet u
Het komt door
De behandeling

Het is mijn blaas
Die vers bestraald
Vergeten is
Zich te verhouden
Tot de geringe
Inhoud
Die hem plaagt

Ach u hoort mij
Niet klagen
Ben redelijk
Content
Voor het
Zelfde geld
Had ik een
Luier gedragen
Maar ben
Meestentijds
Continent


Sjamaandigitaal 111008

En van plan is om te Blijven

Aandelen vallen
Sneller dan je
Tellen kunt
Het lijkt wel herfst
Ook in de economie
En dan moet
De echte kou
Nog komen

Liep vandaag
Door een gebied
Waarin de
Kleuren zich
Onbeschaamd
Tonen in een
Sterfproces
Dat past bij
Geur van rot
Die hangt op
De bodem

Paddenstoelen
Vergoeden de pijn
Wonderlijk
Hoe ze
Daar opeens
Zijn waar gisteren
Nog niets werd
Vermoed en zij nu
Een sprookje
Verbeelden

Ging dit jaar
Van doodsangst
Naar verbazing
En weer terug
Ontdekte pijn die
Erger werd
En van plan is
Om te blijven
Hoewel het erger
Veel erger
Had kunnen zijn
En dat troost me
Weet je

Sjamaandigitaal 101008

Op Weg naar Zeker Einde

Zeilen tussen
Wolken door
Tastend naar
Blauw
Voel ik tussen
Zinnen door
De twijfel in
De schemer

Wie weet
Waarnaar ik
Kijken wil
Als ik
Onmachtig nog
Mijn gelijk
Gezien heb
Gehuld in
Mededogen
Nog voor even

Is waarheid
Aangetoond
Wellicht een
Vorm van Rede
Die zich laat
Verklaren
Meent u
Of geldt er ook
Hier twijfel

Licht verkent
De schemering
En vindt
In duister
Loutering
Die slechts
Gedogen wil
Op weg naar
Zeker einde
Met een zucht
Zo raakt een
Mensch
Toch opgelucht bij
Zeker weten
Nader

Sjamaandigitaal 091008

En Wist Mezelf Verloren

Tussen het vallen
Van de
Bladeren door
Doet zich de geur
Van rot
Reeds speuren
Aardig
Proeft het
Donker nader
En beïnvloed
Mijn gemoed

Als de zon schijnt
Op kleur die nog
Hangt
Weet men zich
Illusie rijker
Als het waait
En nat striemt
Tegen ruiten
Wordt men een
Kijker door een
Tranenspoor
En juist daardoor
Geroerd
Al is het maar
Voor even

Voelde het
Knappen
Van de eikels
Die zonder dat
Ik dat vermoedde
Zich hadden
Neergevlijd
Onder mijn
Schoenen
In de passen
Die ik ging
En wist mezelf
Verloren
Tussen twee
Seizoenen in

Sjamaandigitaal 091008

Stappen Tellend

Soms is de pijn
Te erg en rest
Slechts schuilen
In je eentje
Krampend snijdend
Brandt zij
Zichzelf naar
Geest onderdelen
Tot dusver gemeden
Wegens
Te gevaarlijk te
Betreden
Zonder valide reden
Of bescherming
Zo u wil
Pijn weet u
Laat zich niet
Delen
Zelfs niet een beetje

Ben het liefst
Alleen als ik zo ben
En me niet
Kan weren
Tegen wat wordt
Verwacht
Van mij
Je bent toch
Uitbehandeld nu
Wanneer ga je
Weer aan het werk?

Bij het lopen
Tussen geel van
Blad nog aan de
Bomen staar ik
Steevast naar
Beneden niet
Naar boven weet je
Stappen tellend
Door de modder
Heftig zwetend en
Op die
De pijn vergetend
Voor heel even

Sjamaandigitaal 081008

Silent Witness

Slokte mijn whisky
Weg met bier
Terwijl de beurzen
Tuimelden
Hoewel de banken
Bleken gered
Althans dat
Zeiden ze steeds

Eet Japanse pinda’s
Met een
Mierikswortel jasje
Haast zo venijnig
Als Franse mosterd
Op oude kaas
In de wijze waarop ze
Tranen naar je
Ogen brengen
Zonder verdriet

Verbaas me over
Eilanden door
Camerateams
Bezocht
En de beelden die
Zij niet schoten
Helaas wegens
Te veel afgeleid
In hun ogen

Er is een Silent
Witness die nog
Wordt uitgestraald
In het kader van
Herhalen van wat
Hilversum Best
Wordt genoemd op
De kabel
Maar die duurt tot
Half Zes
Maar ach niet
Zeiken dus
Gewoon een kwestie
Van langer slapen
Dan ik had gedacht

Sjamaandigitaal 061008

Toen bleek waarom het Ging

Geen
Idee nog
Waar te gaan
Waar
Te zoeken
Voor alleen
Maar een
Beginnetje
Weet je
Gewoon
De weg kwijt
Voor even

Voelde hoe
De slinger
Viel
Over mijn
Schouder
En realiseerde
Me dat
Er iets te
Vieren was
Geweest
Om een of
Andere reden
Maar
Desondanks
Door mij
Gemist

Trilde bij het
Tasten naar
Wat een vage
Herinnering
Zou blijken
En schrok
Toen bleek
Waarom
Het ging

Begraven
Doe
Je maar
Een keer
Weet je

Sjamaandigitaal 041008

Op de Onderzoom

Denk aan benen
Die eindeloos zijn
En in
Verkennen
Nader
Kruisen in een
Diepte
Onevenaarbaar
Als een
Scherp geschetste
Kerf waarbinnen
Schoonheid zit
Verborgen

Snak naar de
Warmte die
Blijkt uit
Ogen
Op geslagen
Als jij herkent
Wat waarheid
Is geteld in
Seconden
Uitgesteld
En afgewend
Even later
Beschaamd?

Zie je rok die
Hoger kruipt
En wenkt naar
Waar
Zijde achtig
Vlees zich
Kruipend
Nader strekt
In spannen van
Je dijen
Zou mijn
Hoofd
Geloof ik
Liefste willen
Vlijen
Op de
Onderzoom

Sjamaandigitaal 031008

Onbeantwoord

Slapen ach dat
Kan wel wachten
Liever blijf ik
Hele nachten
Op en waak
In stilte weet je
In Donker zie
Je niet zo heel vaak
Dingen die je
Plagen
Zoals overdag
Is mijn ervaring
Kalme nachten
Zoals deze
Zijn helemaal een
Zegen voor een
Getormenteerde
Geest
En rust is
Vaak een vriend
Die zwijgt
Zelfs de A1
Is stil
Verkeer van West
Naar Oost
Nog nauwelijks
Herkenbaar als
Een factor
Die ruist en
Dwingend neigt
Naar ontwaken op
Een niet al te
Lief tijdstip
Als ik nog te
Kribbig ben voor
Woorden
Tast en proef
Verwerp
Wat voor de hand ligt
En begrijp waarom
Bij vlagen
Ik mezelf verstoppen
Wil bij gebrek
Aan vragen die resten
Onbeantwoord

Sjamaandigitaal 021008

Neig naar Buigen voor ik Breek

Regen striemt
Gemene vlagen
Water in onrustig
Ritme tegen
Ruit
Hier achter mij
Midden in de
Eerste
Oktobernacht
Tref ik mij
Hier heel
Alleen
En wacht
Tot slaap
Zal komen
Wakend
Als het ware
Over helderheid
Die waarheid
Kan verdragen

Herfst zuigt het
Donker aan
Dat omhult en
Borgt wat
Nog onzeker heet
Te zijn
Voor even
Waar tasten
Nader is
Neig
Naar buigen
Voor ik breek
En knakken slechts
Een teken blijkt
Van zwakte
Overwonnen

Angst afwezig
Juist nu
Drijft me
Tot wanhoop
En maakt
Bezeren zeker
Op termijn

Sjamaandigitaal 011008