En Wist Mezelf Verloren

Tussen het vallen
Van de
Bladeren door
Doet zich de geur
Van rot
Reeds speuren
Aardig
Proeft het
Donker nader
En beïnvloed
Mijn gemoed

Als de zon schijnt
Op kleur die nog
Hangt
Weet men zich
Illusie rijker
Als het waait
En nat striemt
Tegen ruiten
Wordt men een
Kijker door een
Tranenspoor
En juist daardoor
Geroerd
Al is het maar
Voor even

Voelde het
Knappen
Van de eikels
Die zonder dat
Ik dat vermoedde
Zich hadden
Neergevlijd
Onder mijn
Schoenen
In de passen
Die ik ging
En wist mezelf
Verloren
Tussen twee
Seizoenen in

Sjamaandigitaal 091008