Iris

Was even bang
Weet je
Toen ik het
Nummer had gedrukt
En via een soort
Van menu
Uiteindelijk toch
Belande bij
Wie ik wou spreken
Het was Iris
Verdomme
Een meid waarvoor
Ik nu nog steeds
Alle twee mijn handen in het
Vuur zou willen steken
Zo een assistente
Die ze kennelijk hebben
Gestrikt voor de HAP
Mijn vriend zeg maar
Maat lag daar
Genaaid te wezen
Voor een uur of negen
En kon niet zoals
Ondergetekende iets
Doen aan de dorst
Die er heerst
Op zo een moment
Integendeel hij sliep
En droomde wellicht
Over iets anders dan
Een telefoongesprek
Met mij
Wij spraken over
Toekomst en verleden
En wensten elkaar
Geluk bij betreden
Van meer dan een
Kwart eeuw
Hulpverlenen
Daarna moest
Mijn maat weer
Rap naar bed
Ben zelf nog maar even
Opgebleven
Hoop dat hij het redt

Sjamaandigitaal 240109