Over Chillen & Willen

Hoi Zoon

Ik kom nog even terug op het gesprek dat we hadden vanavond, over jouw resultaten tot dusver op 5 VWO. We waren het gelukkig snel eens jij en ik, naatje… En een teleurstelling voor mij maar vooral voor jou. Wat zou het lekker zijn je op je schouder te meppen en te zeggen: “Goed gedaan jong”, in plaats van de stilte die er nu heerste, iets te lang, ik denk omdat we alle twee onze eigen gedachten hadden even bij de ramp die voor ons lag in cijfers weergegeven.

Je bent een slim jong, maar wat onzeker en hebt dat misschien iets teveel door het tegendeel overdekt door alleen maar stugheid als vorm aanwezig in het contact wat je legt en vooral de wijze waarop. Geloof me als er iets is dat ik herken in jou is het dat deel, want zo was ik ook ooit als jonge vent met misschien nog wel meer onvoldoendes dan jij. Ook ik had moeite mijn leraren te overtuigen van wat er miste of juist school in mij als zij het niet meteen zagen of stomweg vergaten mij steun te bieden juist als ik dat nodig had. Ja ook ik heb me vaak als een eikel gedragen en ook bij mij was het dat deel dat ze zagen en wat nooit vergeten werd. Je lijkt op je vader, weet je.

Wat ik mezelf verwijt, is dat ik je teveel heb laten: “Chillen”, zoals dat tegenwoordig heet, zonder met je te spreken over wat je drijft en wat je zou: “Willen” als het jou gevraagd zou worden en je niet alleen maar moet voldoen aan zaken die dingen in jou ogen te ingewikkeld maken of erger nog onredelijk zijn. Hoe kunnen ze nou zoiets vragen? In plaats van God wat interessant!

Ambitie is voor mij een Deugd, maar voor jou, de Jeugd, een hindernis naar rust waaraan je kennelijk behoefte hebt en dat doet wel een beetje zeer.

Je Vader