Mijn Jongste Zusje Stierf Zo Even

Ineke


Pas enkele weken oud
Stonden mijn Moeder
En ik een keer over
Haar bedje gebogen
En keken naar dat
Kleine wurm
Die veel te rustig
Lag en naar ons
Staarde met grote
Blauwe ogen
Ma en ik spraken
Zonder woorden
Onze twijfels uit
Over wat we zagen
Geen antwoord nog
Slechts vragen
En wat er volgen zou
In wat nu
Verleden heet

Haar aanwezigheid
Heeft alles gewijzigd
Mettertijd en daarmee
Bijgedragen aan
Hoe wij allen zijn
Geworden als
Personen in ons lot
Met haar verbonden
Maar soms met
Flinke tegenwind
Dat heb je met een
Zorgenkind

Nu is ze dood
Haar pijn die zij
Verkoos is opgeheven
Laat haar nu
Zweven naar
Plekken waar
Engelen zijn

Ineke Willemen * 22 01 1967- + 28 09 2009