Door Gebrek Aan Kalmte

Pijn is terug
Gekeerd waar
Kwaad is
Weg gestraald
Maar
Schrijnen is
Gebleven
En zoals nu
Venijnig branden
Als een soort
Van teken dat
Brand nog altijd
Niet geblust
Een mens zich
Dient in te
Stellen op
Wat nog komt

Lief zijn
Om me
Heen geslagen
Armen
Kus zo
Maar weg
Gegeven
Het zijn feitelijk
Kleine zaken
Die ik mis
Maar toch

Ben zo moe de
Laatste tijd
Vanwege
Slaapgebrek
Veroorzaakt
Door gebrek
Aan kalmte
Juist daar waar
Ik gerust gesteld
Wil zijn
Maar kan haar
Niet vermurwen
Naar het schijnt
Me juist daar
Te strelen

Sjamaandigitaal 231209