Het gaat de laatste tijd om wat de Markt wil. Al lang niet meer over Zorg. Dat laatste is een begrip uit een nog niet eens zo nabij verleden maar toch goed om te memoreren.
Ik ben een huisarts van 54 jaar die de afgelopen 26 jaar heeft moeten waarnemen hoe veranderd is wat ooit tot de meest normaalste zaken behoorde. Zoals laten we zeggen tijd genomen voor een ouder persoon met meerdere zaken die aandacht behoeven, zoals diverse ziektes maar ook de pijn gepaard gaan met oud en eenzaam en afgesloten zijn door zaken als verdriet. Iedereen die nog ouders heeft weet waarover ik spreek.
Het gaat om delen van de vreugde als een kind geboren door mij letterlijk werd vast gehouden en onderzocht en ik daarna een beschuit met muisjes kreeg aangeboden.
Als ik langs ging bij de vrouw die rouwde door verscheiden van haar partner meestal een jaar of zeven jonger dan de leeftijd die zij zou bereiken ooit, maar wel alleen inmiddels.
Huisartsen hebben in onze Delta altijd de rol van spil vertoond die was benodigd voor het draaien van wat we maar “ouderwetse” zorg zullen dopen. Wat is de nieuwe werkelijkheid?
Voor een visite aan laten we zeggen uw moeder van 80, ontvangt een huisarts 13,50 euro omzet. Daarnaast een schamele bekostiging van wat er nodig is voor betaling van faciliteiten en personeel. Na aftrek van alle kosten is er niet eens de helft van een Balkenende norm zichtbaar in de verte. Ons Bruto Uur Tarief ligt rond de 50 euro en in de avond nacht en weekenden die we erbij doen zo’n 15 euro meer. Wat met 70 mensen te zien in een periode van 9 uur wat mij betreft als “schamel”mag worden benoemd.
Op het gevaar af een wig te drijven tussen de mannen en vrouwen in witte jassen werkzaam in het ziekenhuis, de specialistische zorg en bijvoorbeeld de leveranciers van medicijnen, apothekers en dan wij de levensloop geneeskundigen, lijkt het mij wenselijk terug te keren naar de kern: het leveren van echte zorg en hoe die wordt gehonoreerd.
In de afgelopen periode zijn wij als huisartsen gedwongen deel te nemen aan een systeem waarin “zorg”werd uitgeleverd aan een manier van werken die louter aandacht had en werd gehonoreerd op basis van te kwantificeren grootheden in maat en getal, wat toch echt iets anders is dan het bezoekje aan u Moeder en feitelijk hadden deze dokters geen keus simpelweg omdat “echte zorg”niets waard is… Zo blijkt.
Er wordt een haast “obsceen” bedrag besteed aan wat wij als “zorg” benoemen, maar de huisarts wordt vergeten in de rol die hij en tegenwoordig steeds meer zij speelde in een niet eens zo lang geleden verleden. 60.000.000.000 en dan niet eens 5 % om te spenderen aan een groep die nagenoeg 90% van de problemen zelfstandig op lost. Het zou te denken moeten geven.
Vooral bij u Moeder die geen bezoek meer krijgt, wegens onbetaalbaar door de fooi daarvoor gegeven door de huidige minister die hopelijk een Moeder heeft met nog een beetje zorgbehoefte van de “oude”soort. Ze moest zich schamen voor haar zoon!
Sjamaandigitaal 270110