Gekanteld Lijkt
Weer is het te laat geworden. Zit in een ritme, dat definitief in de richting van zwart van nacht gekanteld lijkt.
Johny Cash: American V, A Hundred Highways, misschien wel de meest indringende Soundtrack voor de Dood ooit gemaakt, klinkt op de een of andere wijze als de muziek voor dit moment. God’s gonna cut you down… Het is maar dat u het weet.
Probeerde te spreken met mijn lief, over wat een relatie bepaalt. Zij gebruikte, haast de volledige drie uren om mij duidelijk te maken, dat ik haar midden in de nacht niet wakker moest maken om iets te beginnen in de zin van beminnen, terwijl ik daar tegenin probeerde te brengen dat het uitgesloten was, met zo een lekker ding en dan ook nog bloot meestentijds, te moeten wachten op de dag des heren, om haar te mogen begeren. Toch liet zij zich niet vermurwen…
Mijn zonen druppelden tussen twaalf en twee een voor een binnen en schichten naar hun eigen domein waar zij hun Chat honger nog even stillen, met een ander internetkonijn dat nog online aanwezig is.
Zo draai ik door en geniet van wat het leven, hoe het zich ook heeft vermomd, mij elke dag weer biedt, zogezegd, gegeven is. Voel me gelukkig met de keuzes die geboden noden tot beslissen van wat tot opening kan leiden en een nieuw gemoed.
Denk aan mijn moeder en de plannen die ik koester haar in voorjaar mee te nemen naar de Hermitage in Leningrad. Mijn God, nog zoveel dingen om te regelen en te reizen naar waar verlangen gekoppeld aan drang tot gaan me voeren zal.
Voorlopig, reis ik in mijn hoofd, dat inmiddels aardig op gedoped door heilige sjamanenrook in combinatie met wat oude Bourbon, gloeit en blossen sproeit over mijn wangen.
Heb altijd in mijn Lot geloofd en weet dat er ook, over niet zo lang, er dagen zullen komen, dat ik U verfoei, met Uw geknoei, vooral als het om mensen gaat die ik een warm hart toe draag en waarvan ik vind dat ze een kans verdienen verder te mogen leven, Graag!
Mijn God, ik geloof dat ik Bid, zonder me te realiseren, dat ik spreek met een Hogere Macht.
En als ik dan bid, waarom vraag ik, wat smeek ik af?
Tijd om te leven, een paar dingen om door te geven en misschien een cliché (maar daar zit ik niet mee) alle liefde die nodig is, om al is het maar, duidelijk te maken, dat het Daar om moet gaan.
Geef me de kans om aan te tonen, dat het gaat om zoeken naar wat gelijkenissen zijn, dat het moeilijk vrienden maken is, met een gebalde vuist, dus dat het gaat om open staan.
Ik wil in een toekomst, die ik nog tot de mijne reken, de armen kunnen voelen van de mensen om mij heen die net als ik, willen lachen en huilen en soms even schuilen, om samen, ook alleen, te kunnen wezen.
Sjamaandigitaal 211006
Johny Cash: American V, A Hundred Highways, misschien wel de meest indringende Soundtrack voor de Dood ooit gemaakt, klinkt op de een of andere wijze als de muziek voor dit moment. God’s gonna cut you down… Het is maar dat u het weet.
Probeerde te spreken met mijn lief, over wat een relatie bepaalt. Zij gebruikte, haast de volledige drie uren om mij duidelijk te maken, dat ik haar midden in de nacht niet wakker moest maken om iets te beginnen in de zin van beminnen, terwijl ik daar tegenin probeerde te brengen dat het uitgesloten was, met zo een lekker ding en dan ook nog bloot meestentijds, te moeten wachten op de dag des heren, om haar te mogen begeren. Toch liet zij zich niet vermurwen…
Mijn zonen druppelden tussen twaalf en twee een voor een binnen en schichten naar hun eigen domein waar zij hun Chat honger nog even stillen, met een ander internetkonijn dat nog online aanwezig is.
Zo draai ik door en geniet van wat het leven, hoe het zich ook heeft vermomd, mij elke dag weer biedt, zogezegd, gegeven is. Voel me gelukkig met de keuzes die geboden noden tot beslissen van wat tot opening kan leiden en een nieuw gemoed.
Denk aan mijn moeder en de plannen die ik koester haar in voorjaar mee te nemen naar de Hermitage in Leningrad. Mijn God, nog zoveel dingen om te regelen en te reizen naar waar verlangen gekoppeld aan drang tot gaan me voeren zal.
Voorlopig, reis ik in mijn hoofd, dat inmiddels aardig op gedoped door heilige sjamanenrook in combinatie met wat oude Bourbon, gloeit en blossen sproeit over mijn wangen.
Heb altijd in mijn Lot geloofd en weet dat er ook, over niet zo lang, er dagen zullen komen, dat ik U verfoei, met Uw geknoei, vooral als het om mensen gaat die ik een warm hart toe draag en waarvan ik vind dat ze een kans verdienen verder te mogen leven, Graag!
Mijn God, ik geloof dat ik Bid, zonder me te realiseren, dat ik spreek met een Hogere Macht.
En als ik dan bid, waarom vraag ik, wat smeek ik af?
Tijd om te leven, een paar dingen om door te geven en misschien een cliché (maar daar zit ik niet mee) alle liefde die nodig is, om al is het maar, duidelijk te maken, dat het Daar om moet gaan.
Geef me de kans om aan te tonen, dat het gaat om zoeken naar wat gelijkenissen zijn, dat het moeilijk vrienden maken is, met een gebalde vuist, dus dat het gaat om open staan.
Ik wil in een toekomst, die ik nog tot de mijne reken, de armen kunnen voelen van de mensen om mij heen die net als ik, willen lachen en huilen en soms even schuilen, om samen, ook alleen, te kunnen wezen.
Sjamaandigitaal 211006
posted by SjamaanDigiTaal at 4:28 AM
<< Home