kroon

Vandaag, zette mijn tandartsvriend, de eerste dubbele kroon met daartussen een brug, op het werk dat hij met me had delaatste tijd. Wonderlijk, hoe fijn het is, weer te kunnen kauwen...

Al zal ik niet rouwen om gemis van neuralgische pijn, als golven dof venijn schrijnend uit de blootgelegen wortels bij blazen.

Verder was de maandag gegeven de omstandigheden, gedomineerd door viraal infect een wat gestoord affect en de ruis van een ordinaire kater, nauwelijks te verdragen en nu god dank voorbij.

Mijn lief is weer terecht en echt, was blij haar weer te zien. Zij genoot van wat in drang geboren gezwollen vlees haar bood in nattig mededogen.

Hoofd nog
Vol met
Onverichtte
Zaken
Zacht gezoem van
Doem die
Zuigt
Laat ik mij
Het donker
Smaken die
Zich met
Zachtheid mengt
Tot virtueel
Elixer
Waarin men
Verlangen
Drenkt

Genoegen
Zonder
wroegen
Totdat de
Nieuwe
Morgen
Wenkt

Sjamaandigitaal 101006