Verstilde Tijd

Hoeveel uren in zijn leven, krijgt een mens cadeau? Verheug me op dit moment, dat je er eigenlijk niet bent, maar toch Wie zo mag verblijven in tijd geschonken om licht te schenken, in het donker mag eigenlijk alleen maar denken dat het langer zou moeten mogen zijn, dan dat ene uurtje. Waarbij notabenen de meeste luitjes ronken.

Weet dat ritme dat me drijft, na morgen, weer uit zal dempen, in de goede zin. Met andere woorden, dat het deel dat licht verstoord was, weer gerepareerd zal begrijpen, dat het anders niet wil, in dit soort donkere tijden.

Huis is stil, al hoor ik kraken in zuchten van wind die af en toe raken aan randen ongewild nader. Geen sprake van kil, eerder koel in de nevel die hangt rond de lampen.

Duivelse dampen die licht uitgewist louter donker omarmen.

Stootte haar dofheid terug naar waar natter zijn soepel deed glijden en volgde het spoor waartoe haar dijen noden, naar binnen. Naar waarheid speurend vond ik geurenderwijs de fase die naar opwinding zucht en rust deed bevelen in samen komen.

Wat restte, slechts flarden, geboden in zaligheid die noodden in verstilde tijd en…dromen…

Sjamaandigitaal 291006