Nagekomen Post Cambodja
Phnom Penh
Er was een dame, die op de plek waar 2 rivieren samenstromen, een boomstam vond gevuld met 5 boeddha beelden. Ze besloot, deze op een heuvel te plaatsen, de heuvel van Mw. Penh.
Uw sjamaan bevindt zich in de hoofdstad van Cambodja. Bijna24 uur reizen om hier te komen, het blijft, steeds weer een opgave, die inspanningen vereist. Zal, naar ik vrees, altijd op blijven zien tegen vliegen. Tenminste als het >10.000 km per vlucht is. Malaysian Airways, is niet eens de meest beroerde maatschappij om mee te vliegen, maar, na 120.000 km, het afgelopen jaar, toch een opgave.
Uiteraard, de dagen voorafgaand aan deze trip, nauwelijks geslapen en dus een tikje gammel in de trein naar schiphol. Vlucht, op tijd, dus 12 uur later geland in K.L., waar ik koud 3 maanden geleden nog liep, met mijn lief. Inmiddels weinig veranderd. Sterker nog, ik vond de rokerslounge op routine. Vanaf KL is het koud 2 uur vliegen naar Phnom Penh.
Chinees nieuw jaar, zat net in zijn 2e dag, dus alles dicht, muv restaurants & bars, uiteraard, want Chinezen, moeten ook eten en drinken, sterker nog, dat is de reden van hun verblijf hier op aarde, als je ze zo bezig ziet. Wij werden vervoerd, naar de Dara raeh sengh hotel, midden in de stad gelegen, dicht bij de Mekong rivier. Kamers van 2 sterren, maar een restaurant, dat er 4 verdiende, in mijn ogen, terwijl ik er maar1 kop soep heb genoten, waarbij het hier in Phnom Penh, zou blijven, maar daarover later misschien.
We sliepen geloof ik bijna 14 uur en ontbeten met bijna bevroren broodjes kaas, die we als Nederlanders hadden meegenomen, met een paar koppen uitstekende koffie, gevolgd door een eerste bier, iets waar ze hier niet al te moeilijk over doen, naar blijkt. De middag excursie, ging naar de Kiling Fields, waar Pol Pot en zijn Khmer Rouge, 1/3 van de bevolking, bijna 3.000.000 mensen, hebben vermoord door ze dood te slaan, om kogels te sparen. Voor de baby's, hadden ze een aparte boom, met luidsprekers erin, om het geschreeuw wat beter te kunnen verdragen, als ze dood werden geslagen: The Killing Tree.
Overal botten en resten van mensen en de kleding die door hen gedragen, nog omhoog kroop uit het zand. In het midden een lugubere toren van 20 meter hoog, volgepakt met ingeslagen schedels.
Daarna door naar een middelbare school die als gevangenis en martelplaats gebruikt was, waar ik in de kelder, die achteraf niet voor ons bestemd was, stuitte, op nog een
Muur vol schedels en resten, van een absurd regime.
Nooit iets meer misselijk makend ‘s gezien in heel mijn leven!
Volkomen onduidelijk wat er is gebeurd met degenen die deze genocide bedreven, terwijl heel de wereld, moet hebben geweten, dat deze plaatsvond.
Daarna terug naar de stad, waar we met een deel van de groep zouden eten. Ons eten is helaas nooit gearriveerd, wegens, niet aanwezig...Dus zit uw sjamaan hier, qua maag, wat knorrig te wezen. De reisleider in ons gezelschap, een zekere Peter, weigert verantwoordelijk te wezen, voor dit soort kwesties. Wat ie wel regelt is me een raadsel. Besef dat dit tot ongenoegen aanleiding zal geven in de dagen die nog gaan komen, maar ga me daarover nog geen zorgen maken. Laat me mijn laatste biertje smaken voor vandaag.
Morgen verder.
Killing Tree
Er is een boom
Met een geheugen
Die elke nacht
In zachte tropenbries
Haar tranen schudt
In haar bast gezogen
Bloed van de
Baby's wiens leven
Hier werd uitgerukt
Door 1 klap
Tegen de gegroefd
Bast
Niemand die nog
Weet hoe hard
Zij gilden
Tot hun snikken
Verstilden
In opdracht
Van een boze macht
Ik zag de botten tussen
Aarde& de resten
Van de kleding
Dier er ooit omheen hing
Elke vorm van
Menselijke waarde
Afwezig
Zag de toren met de
Opgetastte schedels
Duizenden
Bewijzen van de
Genocide die hier
Plaats vond
Zag de koppen van de
Mensen vol
Met schaamte
Vragen en
Ontkenning
Van wat
Onvoorstelbaar is
Wist niet wat te zeggen
Sjamaandigitaal 200207
Naar het noorden
Het is inderdaad een relaxte trip naar het noorden richting Siem Reap, de provincie waar Anghor Wat zich bevind, het uit de 11e eeuw afkomstige tempelcomplex dat een dezer dagen ongetwijfeld zal gaan behoren tot 1 van de 7 nieuw aan te wijzen wereldwonderen. Reis tot dusver zonder problemen, zoals eerder al gemeld relaxed.
Dat betekent, in de praktijk dat je een uur of 4 per dag reist en meestal begin van de middag al weer in checked in het hotel van de dag, meestal gerunned door chinezen, die in 9 van de tien gevallen, ook het eetgedeelte regelen, maw de restaurants ter beiderzijde.
Zo ook hier in Kampong Thong, de derde stad in grootte van dit land.
Het hele zootje draait meestal rond een centrale markt, waar honderden stalletjes, pogen hun waar aan de man te brengen. Alles wordt gerunned door vrouwen, geen idee waar alle kerels zijn. Overal kinderen, die gezien de gezinsgrootte van 8-9 kinderen per gezin, meestal om beurten gebruik mogen maken van het zwart witte schooluniform. Het komt er domweg op neer dat elk kind maar de helft van de tijd les krijgt. De andere helft is voor broer of zus.
Wandelend door de stad, kom je steeds groepsleden tegen, zoals vandaag 2 dames, die wegens de centen een kamer delen. Vaak interessante mensen, met een boeiend verleden.
Een dame, inmiddels 74, maar jaren jonger ogend, weigert zich uit te leveren aan de pc en alles daarom heen. Heb me voorgenomen, haar te overtuigen. Heb nog maar een dag of 10.
Morgen, eindelijk, waar ik al 10 jaar op vlas Angkor Wat.
Ben zeer benieuwd.
Sjamaandigitaal 230207
Angkor/Siem Reap
Zondagmiddag, vindt uw sjamaan zichzelf terug in een adembenemend mooie vlindertuin, met een fantastisch restaurant. Hoewel het midden in de stad ligt, is het er wonderlijk rustig.
Zojuist genoten van een mangogarnalencocktail, met een vleugje chili & gember
Met nieuwsgierig fladderende kleurige vlinders rond het goed gevulde glas heerlijkheid, kabbelend water, waarin bloemetjes drijven. Overal daartussen, prachtige kleine Boeddha' s, met geurige wierook omkranst.
Dit is beslist een voorbode van het paradijs ...
In de stad, hangt de hitte, die op dit tijstip nog neer komt op 35-40 graden. Blijf hier dus nog even zitten, overigens met veel genoegen. Plan is om morgenvroeg, in de koelte een eerste bezoek te brengen aan het enorme tempel complex dat dateert uit de periode 800-1200, dus onze middeleeuwen. De stad Siem Reap, is een ideale plek voor de tienduizenden toeristen die hier met veel plezier komen. Grote Grand Cafees, met koele tropische drankjes en Goddelijk voedsel, gebracht door vriendelijk glimlachende mooie meisjes. Naast Bali & Thailand, nooit een beter plekje gevonden. Nergens gezeik, rotzooi of vervelende mensen, ondanks de Aussies, hier toch ook in grote getale aanwezig...
Hemel op Aarde & Zondagsrust
Sjamaandigitaal 250207
De twee dagen die volgden, zijn we ’s ochtends om half vijf, dus nog in het pikkedonker opgestaan, om de zonsopkomst te kunnen mee maken en de ergste hitte, het wordt hier in de zon op het heetst van de dag wel 40 graden, te ontwijken. We huurden een motortaxi model Tuk Tuk, die ons routineus over het 275 km2 grote complex zoefde. Heerlijk koel, als je weer eens zwetend van het beklimmen van een steile trap terug keerde naar het vertrekpunt, waar de riksja en zijn bestuurder steeds trouw wachtten.
Het is onmogelijk om het complex naar behoren in woorden te beschrijven. Hopelijk drukken de meer dan 1000 foto’s die ik nam in beelden beter uit dan ik hier kan bedenken.
Denk dat termen als indrukwekkend, ongeëvenaard, niet te vergelijken met iets anders, thuishorend bij de wereld erfgoedlijst in de top 3, ongeveer benaderen wat er aan emotie hoort bij het aanschouwen van dit wereld wonder.
Wat een plaatje!!!
Angkor Wat en omstreken, maken de lange en vermoeiende reis voor 400% goed.
Na Siem Reap, vertekken we per boot naar Pnom Penh en van daaruit voor een dag of 3 luieren naar Sihanouk Ville, een Bali/Koh Samui achtig strand gebeuren.
Overal de gebruikelijke beelden van dikke oudere mannen met hun Cambodjaanse sletjes, sommigen net 16 of zo. Riskant ook, met ruim 40% seropositievelingen. Op het strand, veel geamputeerde en blinde bedelaars. In Cambodja, is 1 op de 240 mensen slachtoffer van landmijnen, waarvan er nog 10.000.000, zoek zijn, op een bevolking zo groot als de Nederlandse.
De vier uur busrit retour Pnom Penh wordt veraangenaamd door lezen van Geert Mak’s boek, eeuw van mijn vader.
De volgende dag vroeg op om de vlucht naar Kuala Lumpur te halen, waar we 12 uur moeten zoek brengen voor de 13 urige terugvlucht naar Amsterdam kan beginnen. Maandagochtend 05.30 uur land het vliegtuig op Schiphol. Door zoekgeraakte bagage, zal het nog vier uur duren, voor uw sjamaan weer thuis is, rond 10.00 uur maandag 5 maart.
Inmiddels, zit na een nachtrust van ruim 12 uur, de eerste werkdag, inclusief afsluitende vergadering er al weer op. Alsof je nooit bent weg geweest. Mijn uitpuilende postvak, is opgeschoond, evenals de virtuele brievenbus, met meer dan 500 mails(…), veel Viagra rotzooi God dank…
Zal pogen dit Blog weer naar behoren te vullen met de avonturen en belevenissen van uw reislustige huisarts, vader minnaar en Sjamaan.
Sjamaandigitaal 060307
Er was een dame, die op de plek waar 2 rivieren samenstromen, een boomstam vond gevuld met 5 boeddha beelden. Ze besloot, deze op een heuvel te plaatsen, de heuvel van Mw. Penh.
Uw sjamaan bevindt zich in de hoofdstad van Cambodja. Bijna24 uur reizen om hier te komen, het blijft, steeds weer een opgave, die inspanningen vereist. Zal, naar ik vrees, altijd op blijven zien tegen vliegen. Tenminste als het >10.000 km per vlucht is. Malaysian Airways, is niet eens de meest beroerde maatschappij om mee te vliegen, maar, na 120.000 km, het afgelopen jaar, toch een opgave.
Uiteraard, de dagen voorafgaand aan deze trip, nauwelijks geslapen en dus een tikje gammel in de trein naar schiphol. Vlucht, op tijd, dus 12 uur later geland in K.L., waar ik koud 3 maanden geleden nog liep, met mijn lief. Inmiddels weinig veranderd. Sterker nog, ik vond de rokerslounge op routine. Vanaf KL is het koud 2 uur vliegen naar Phnom Penh.
Chinees nieuw jaar, zat net in zijn 2e dag, dus alles dicht, muv restaurants & bars, uiteraard, want Chinezen, moeten ook eten en drinken, sterker nog, dat is de reden van hun verblijf hier op aarde, als je ze zo bezig ziet. Wij werden vervoerd, naar de Dara raeh sengh hotel, midden in de stad gelegen, dicht bij de Mekong rivier. Kamers van 2 sterren, maar een restaurant, dat er 4 verdiende, in mijn ogen, terwijl ik er maar1 kop soep heb genoten, waarbij het hier in Phnom Penh, zou blijven, maar daarover later misschien.
We sliepen geloof ik bijna 14 uur en ontbeten met bijna bevroren broodjes kaas, die we als Nederlanders hadden meegenomen, met een paar koppen uitstekende koffie, gevolgd door een eerste bier, iets waar ze hier niet al te moeilijk over doen, naar blijkt. De middag excursie, ging naar de Kiling Fields, waar Pol Pot en zijn Khmer Rouge, 1/3 van de bevolking, bijna 3.000.000 mensen, hebben vermoord door ze dood te slaan, om kogels te sparen. Voor de baby's, hadden ze een aparte boom, met luidsprekers erin, om het geschreeuw wat beter te kunnen verdragen, als ze dood werden geslagen: The Killing Tree.
Overal botten en resten van mensen en de kleding die door hen gedragen, nog omhoog kroop uit het zand. In het midden een lugubere toren van 20 meter hoog, volgepakt met ingeslagen schedels.
Daarna door naar een middelbare school die als gevangenis en martelplaats gebruikt was, waar ik in de kelder, die achteraf niet voor ons bestemd was, stuitte, op nog een
Muur vol schedels en resten, van een absurd regime.
Nooit iets meer misselijk makend ‘s gezien in heel mijn leven!
Volkomen onduidelijk wat er is gebeurd met degenen die deze genocide bedreven, terwijl heel de wereld, moet hebben geweten, dat deze plaatsvond.
Daarna terug naar de stad, waar we met een deel van de groep zouden eten. Ons eten is helaas nooit gearriveerd, wegens, niet aanwezig...Dus zit uw sjamaan hier, qua maag, wat knorrig te wezen. De reisleider in ons gezelschap, een zekere Peter, weigert verantwoordelijk te wezen, voor dit soort kwesties. Wat ie wel regelt is me een raadsel. Besef dat dit tot ongenoegen aanleiding zal geven in de dagen die nog gaan komen, maar ga me daarover nog geen zorgen maken. Laat me mijn laatste biertje smaken voor vandaag.
Morgen verder.
Killing Tree
Er is een boom
Met een geheugen
Die elke nacht
In zachte tropenbries
Haar tranen schudt
In haar bast gezogen
Bloed van de
Baby's wiens leven
Hier werd uitgerukt
Door 1 klap
Tegen de gegroefd
Bast
Niemand die nog
Weet hoe hard
Zij gilden
Tot hun snikken
Verstilden
In opdracht
Van een boze macht
Ik zag de botten tussen
Aarde& de resten
Van de kleding
Dier er ooit omheen hing
Elke vorm van
Menselijke waarde
Afwezig
Zag de toren met de
Opgetastte schedels
Duizenden
Bewijzen van de
Genocide die hier
Plaats vond
Zag de koppen van de
Mensen vol
Met schaamte
Vragen en
Ontkenning
Van wat
Onvoorstelbaar is
Wist niet wat te zeggen
Sjamaandigitaal 200207
Naar het noorden
Het is inderdaad een relaxte trip naar het noorden richting Siem Reap, de provincie waar Anghor Wat zich bevind, het uit de 11e eeuw afkomstige tempelcomplex dat een dezer dagen ongetwijfeld zal gaan behoren tot 1 van de 7 nieuw aan te wijzen wereldwonderen. Reis tot dusver zonder problemen, zoals eerder al gemeld relaxed.
Dat betekent, in de praktijk dat je een uur of 4 per dag reist en meestal begin van de middag al weer in checked in het hotel van de dag, meestal gerunned door chinezen, die in 9 van de tien gevallen, ook het eetgedeelte regelen, maw de restaurants ter beiderzijde.
Zo ook hier in Kampong Thong, de derde stad in grootte van dit land.
Het hele zootje draait meestal rond een centrale markt, waar honderden stalletjes, pogen hun waar aan de man te brengen. Alles wordt gerunned door vrouwen, geen idee waar alle kerels zijn. Overal kinderen, die gezien de gezinsgrootte van 8-9 kinderen per gezin, meestal om beurten gebruik mogen maken van het zwart witte schooluniform. Het komt er domweg op neer dat elk kind maar de helft van de tijd les krijgt. De andere helft is voor broer of zus.
Wandelend door de stad, kom je steeds groepsleden tegen, zoals vandaag 2 dames, die wegens de centen een kamer delen. Vaak interessante mensen, met een boeiend verleden.
Een dame, inmiddels 74, maar jaren jonger ogend, weigert zich uit te leveren aan de pc en alles daarom heen. Heb me voorgenomen, haar te overtuigen. Heb nog maar een dag of 10.
Morgen, eindelijk, waar ik al 10 jaar op vlas Angkor Wat.
Ben zeer benieuwd.
Sjamaandigitaal 230207
Angkor/Siem Reap
Zondagmiddag, vindt uw sjamaan zichzelf terug in een adembenemend mooie vlindertuin, met een fantastisch restaurant. Hoewel het midden in de stad ligt, is het er wonderlijk rustig.
Zojuist genoten van een mangogarnalencocktail, met een vleugje chili & gember
Met nieuwsgierig fladderende kleurige vlinders rond het goed gevulde glas heerlijkheid, kabbelend water, waarin bloemetjes drijven. Overal daartussen, prachtige kleine Boeddha' s, met geurige wierook omkranst.
Dit is beslist een voorbode van het paradijs ...
In de stad, hangt de hitte, die op dit tijstip nog neer komt op 35-40 graden. Blijf hier dus nog even zitten, overigens met veel genoegen. Plan is om morgenvroeg, in de koelte een eerste bezoek te brengen aan het enorme tempel complex dat dateert uit de periode 800-1200, dus onze middeleeuwen. De stad Siem Reap, is een ideale plek voor de tienduizenden toeristen die hier met veel plezier komen. Grote Grand Cafees, met koele tropische drankjes en Goddelijk voedsel, gebracht door vriendelijk glimlachende mooie meisjes. Naast Bali & Thailand, nooit een beter plekje gevonden. Nergens gezeik, rotzooi of vervelende mensen, ondanks de Aussies, hier toch ook in grote getale aanwezig...
Hemel op Aarde & Zondagsrust
Sjamaandigitaal 250207
De twee dagen die volgden, zijn we ’s ochtends om half vijf, dus nog in het pikkedonker opgestaan, om de zonsopkomst te kunnen mee maken en de ergste hitte, het wordt hier in de zon op het heetst van de dag wel 40 graden, te ontwijken. We huurden een motortaxi model Tuk Tuk, die ons routineus over het 275 km2 grote complex zoefde. Heerlijk koel, als je weer eens zwetend van het beklimmen van een steile trap terug keerde naar het vertrekpunt, waar de riksja en zijn bestuurder steeds trouw wachtten.
Het is onmogelijk om het complex naar behoren in woorden te beschrijven. Hopelijk drukken de meer dan 1000 foto’s die ik nam in beelden beter uit dan ik hier kan bedenken.
Denk dat termen als indrukwekkend, ongeëvenaard, niet te vergelijken met iets anders, thuishorend bij de wereld erfgoedlijst in de top 3, ongeveer benaderen wat er aan emotie hoort bij het aanschouwen van dit wereld wonder.
Wat een plaatje!!!
Angkor Wat en omstreken, maken de lange en vermoeiende reis voor 400% goed.
Na Siem Reap, vertekken we per boot naar Pnom Penh en van daaruit voor een dag of 3 luieren naar Sihanouk Ville, een Bali/Koh Samui achtig strand gebeuren.
Overal de gebruikelijke beelden van dikke oudere mannen met hun Cambodjaanse sletjes, sommigen net 16 of zo. Riskant ook, met ruim 40% seropositievelingen. Op het strand, veel geamputeerde en blinde bedelaars. In Cambodja, is 1 op de 240 mensen slachtoffer van landmijnen, waarvan er nog 10.000.000, zoek zijn, op een bevolking zo groot als de Nederlandse.
De vier uur busrit retour Pnom Penh wordt veraangenaamd door lezen van Geert Mak’s boek, eeuw van mijn vader.
De volgende dag vroeg op om de vlucht naar Kuala Lumpur te halen, waar we 12 uur moeten zoek brengen voor de 13 urige terugvlucht naar Amsterdam kan beginnen. Maandagochtend 05.30 uur land het vliegtuig op Schiphol. Door zoekgeraakte bagage, zal het nog vier uur duren, voor uw sjamaan weer thuis is, rond 10.00 uur maandag 5 maart.
Inmiddels, zit na een nachtrust van ruim 12 uur, de eerste werkdag, inclusief afsluitende vergadering er al weer op. Alsof je nooit bent weg geweest. Mijn uitpuilende postvak, is opgeschoond, evenals de virtuele brievenbus, met meer dan 500 mails(…), veel Viagra rotzooi God dank…
Zal pogen dit Blog weer naar behoren te vullen met de avonturen en belevenissen van uw reislustige huisarts, vader minnaar en Sjamaan.
Sjamaandigitaal 060307
posted by SjamaanDigiTaal at 9:43 PM
<< Home