Laptop Thuis

Een paar uren nog maar voor ik opnieuw verreis naar een noordelijk gelegen stad, waarover velen roepen, dat hij tot de schoonste behoort, als het gaat om stijl geboden. We zullen zien.

Koud 200 minuten slaap, als me dat lukt tenminste… Ach allemaal categorie, “self inflicted missery”, overigens van de soort waar je geen medelijden mee hoeft te hebben, al roept alleen al het noemen van de naam van onze nationale luchthaven, soms lichte kokhalsneigingen op. Je moet er toch niet aan denken, zo’n captain of industry te zijn, die 200 x per jaar nood gedwongen vliegt… mij niet gezien.

Ach, dit keer, gaat het niet zozeer om de bestemming, maar meer het gezelschap, waarin ik mag vertoeven, in de vorm van 2 lieve vrouwen, waaronder een die ik als langste ken in mijn leven, mijn moeder. Hoop haar een paar leuke dagen te laten beleven, voordat de tijd, wat nog rest, heeft weg gevreten.

Laat mijn laptop thuis, maar wee gerust, ik zal u later schrijven.

Sjamaandigitaal 040407