Rauwte Likt
Zojuist terug gekeerd van de avond dienst, bezie ik vandaag geleverde arbeid met gevoel van genoegen en tevredenheid.
Ok een uur of vijftien, aaneengesloten, klachten absorberen, met een glimlach en empathie, op de juiste momenten, waarbij gegeven dat het vrijdag de dertiende was erg hielp, gaan je niet in de koude kleren zitten. Maar ben inmiddels in de huiselijke kring weer gekeerd. Wachten was op zonen die rond enen en tegen twee, binnen dropen, terug van een feest georganiseerd, door de school die zij incidenteel bezoeken…
Mijn oudste kind, verklaarde vol trots het “feest”als eerste te hebben verlaten, wegens gebrek aan communicatieve mogelijkheden waar het inhoudelijk zijn betrof. Ik stak een virtuele duim op en stelde hem gerust, met de mededeling, dat voor mijn dertigste, niemand ooit de moeite had genomen, goede notie van mij te nemen en de kwaliteiten daar geboden. Hij reageerde amper, hooguit een tikje schamper in de trant, van “Ja wat wou je dan?”. Met andere woorden, wat had je toen en nu te bieden?
Muze, gearriveerd, diende eerst op gedoped, alvorens, zij zichzelf ontsloot, voor vlees dat daar in stevigheid geboden, voor haar lag om te bereiden. Iets waarin ze wonderwel slaagde hetgeen haar zeer behaagde en maakte dat het spelen later, met waar z ij mij dwong te gaan, in frictie en in lange trage stoten, genoten eindigde. Samenzijn in slijm en nattig wrijven, is wat de Slet me bood.
Van alle roezen, die er zijn, is de seksueel geladene, degene die mij het meest verleid en boeit. Natuurlijk er is de Muzikale. De Maniakale, van Moment geboden, als prooi nog rent.
De Communale, als men zich verzekerd weet van wie men kent en waarde toe heeft gedicht, in samen zijn gezworen, voor altijd.
De alcoholische fase, waarin Stupiditeit, stijgt bij elk glas genoten en het gezelschap dat hoort bij dat soort gelagen, eenstemmig waarheid krijt.
De hallucinogene periodes, waarin men Hem ontmoet en moet beseffen, dat het in het leven gaat om Goed en Goed te doen. De ordinaire, waarin een maandag slechts begin van week betekent. De Chill, van rust en Cannabis, Big C. & Zoo Belangrijk, om te kunnen overleven.
De drang, die paart aan drift, te willen gaan voor wat daar hangt en dient geplukt, de wil tot overleven!
De walging die men ruikt, bij onvoldoende streven, sneven, geur van rottend vlees…
Hard werken, intens leven, ver reizen, ont moeten, vergoeden, van verloren tijd, spelen, verliezen, soms onmogelijke kiezen, als een vorm van werkelijkheid te halen.
Lucide. Kansen genoeg om ooit nog in de plooi te geraken, in de smaak die heerst ter gelegener tijd & zake, timmer ik een hok, waar ik kan liggen, met mijn teef, die nog haar rauwte likt, net opgedaan, in penetreren, van de zachte, maar frictie biedende delen die ze me bood en ik genoot.
Sjamaandigitaal 140407
Ok een uur of vijftien, aaneengesloten, klachten absorberen, met een glimlach en empathie, op de juiste momenten, waarbij gegeven dat het vrijdag de dertiende was erg hielp, gaan je niet in de koude kleren zitten. Maar ben inmiddels in de huiselijke kring weer gekeerd. Wachten was op zonen die rond enen en tegen twee, binnen dropen, terug van een feest georganiseerd, door de school die zij incidenteel bezoeken…
Mijn oudste kind, verklaarde vol trots het “feest”als eerste te hebben verlaten, wegens gebrek aan communicatieve mogelijkheden waar het inhoudelijk zijn betrof. Ik stak een virtuele duim op en stelde hem gerust, met de mededeling, dat voor mijn dertigste, niemand ooit de moeite had genomen, goede notie van mij te nemen en de kwaliteiten daar geboden. Hij reageerde amper, hooguit een tikje schamper in de trant, van “Ja wat wou je dan?”. Met andere woorden, wat had je toen en nu te bieden?
Muze, gearriveerd, diende eerst op gedoped, alvorens, zij zichzelf ontsloot, voor vlees dat daar in stevigheid geboden, voor haar lag om te bereiden. Iets waarin ze wonderwel slaagde hetgeen haar zeer behaagde en maakte dat het spelen later, met waar z ij mij dwong te gaan, in frictie en in lange trage stoten, genoten eindigde. Samenzijn in slijm en nattig wrijven, is wat de Slet me bood.
Van alle roezen, die er zijn, is de seksueel geladene, degene die mij het meest verleid en boeit. Natuurlijk er is de Muzikale. De Maniakale, van Moment geboden, als prooi nog rent.
De Communale, als men zich verzekerd weet van wie men kent en waarde toe heeft gedicht, in samen zijn gezworen, voor altijd.
De alcoholische fase, waarin Stupiditeit, stijgt bij elk glas genoten en het gezelschap dat hoort bij dat soort gelagen, eenstemmig waarheid krijt.
De hallucinogene periodes, waarin men Hem ontmoet en moet beseffen, dat het in het leven gaat om Goed en Goed te doen. De ordinaire, waarin een maandag slechts begin van week betekent. De Chill, van rust en Cannabis, Big C. & Zoo Belangrijk, om te kunnen overleven.
De drang, die paart aan drift, te willen gaan voor wat daar hangt en dient geplukt, de wil tot overleven!
De walging die men ruikt, bij onvoldoende streven, sneven, geur van rottend vlees…
Hard werken, intens leven, ver reizen, ont moeten, vergoeden, van verloren tijd, spelen, verliezen, soms onmogelijke kiezen, als een vorm van werkelijkheid te halen.
Lucide. Kansen genoeg om ooit nog in de plooi te geraken, in de smaak die heerst ter gelegener tijd & zake, timmer ik een hok, waar ik kan liggen, met mijn teef, die nog haar rauwte likt, net opgedaan, in penetreren, van de zachte, maar frictie biedende delen die ze me bood en ik genoot.
Sjamaandigitaal 140407
<< Home