Wellicht een vorm van IJdelheid
Zit voor het eerst sinds tijden weer achter mijn vaste pc in de gele kamer. Mijn laptop, staat duizend foto’s te uploaden en oudste zoon heeft gebruik ervan verboden, zolang het duurt.
Als het goed gaat, betaal je voor de 2e batch van 500 plaatjes maar 1 cent per stuk. Heb dus toch maar besloten, van de laatste 6 reizen wat hardcoppies te maken, just in case…
Vandaag was een zeer drukke dag. Dat kwam, omdat mijn dierbare vrouw vrij is op woensdag en mijn maat een week vakantie heeft, de overgebleven collega stond in de hidhastand, dus was uw sjamaan aardig bezig. Desondanks, lukte het, om aan het eind van de dag even te verpozen in mijn favoriete café. Drie Tripels later, voelde ik me weer geheel OK.
Vermaakte me met de couranten en af en toe een vluchtige blik op de televisie, waar gevoetbald werd om niks. Kletste met mijn oudste kind over de lijst boeken, die hij diende te lezen, voor zijn eindexamen VWO. Genoot een half uur van wat zij mij later bood in vleze en nu schrijf ik aan u, deel mijn bestaan in wezen, virtueel, met wie het beleven wil.
Wat drijft een mens? Welke rol wil hij spelen, wat wil hij delen, met wie?
Lees de eerste pagina van dit blog, waarop ik de vraag al heb opgeroepen en tegelijkertijd, het antwoord, blader nog eens terug en kijk of het u bevalt. Betrap uzelf, dat u wil weten, wat er gebeurt in dat bizarre leven van uw sjamaan, al is het wel eens wat veel tegelijk.
Ik voor mij, vind het plezierig zin te geven aan mijn gedachten, die soms borrelen, soms razen, afhankelijk van de aard van roes genoten en het seizoen, waarin ik mij bevind.
Ik ken geen schaamte, als het gaat om onderzoeken, welke delen er nog perverser zijn dan tot dusver door mij ontdekt. Het is nieuwsgierigheid, die drijft en lust en drift en ongeremd verlangen, naar bevrediging die blust, wat er te vangen valt, als net geworpen, ontsnappen niet meer mogelijk is.
Ik lag vanochtend, nog lucide zwevend op water in mijn bed en bedacht de ene fraaie regel na de andere. Fluïde, stroomde taal, dwars door mijn hoofd in zinnen naar beneden en ik moest de tranen uit mijn ogen wrijven, ontroerd als ik was, door wat me dreef en ik daar in gedachten schreef. Ik kan me nog herinneren, hoezeer ik verlangde, wat daar al in woorden was uitgedrukt, te noteren en bewaren, om het te mogen delen, met anderen die zoals ik geroerd willen zijn door taal geschonken. Maar kon slechts aanschouwen wat zich daar in mijn hoofd voltrok, wetende, dat elk streven, dit moment te vangen, zou zorgen voor het sneven van mijn droom.
Wekker ging, werd wakker
Taal, is muziek, in woorden, met een ritme en een dwang, tot willen horen, wat de boodschap is, die daar wordt uitgedrukt. Een beetje zin heeft melodie, een goed woord laat zich proeven.
Weet te raken, waar gevoel, paart aan emotie, die fysiek wordt weergegeven, in de vorm van rillen, blozen, of gewoon, een lichte versnelling van je hart, of verstijven van vlees in erectie geboden.
Als ik een voetstap wil achterlaten, zal het zijn, in wat door mij beschreven, dan tenminste toch in cyberspace zal leven, voor een tijd. Wellicht een vorm van ijdelheid…
Sjamaandigitaal 120407
Als het goed gaat, betaal je voor de 2e batch van 500 plaatjes maar 1 cent per stuk. Heb dus toch maar besloten, van de laatste 6 reizen wat hardcoppies te maken, just in case…
Vandaag was een zeer drukke dag. Dat kwam, omdat mijn dierbare vrouw vrij is op woensdag en mijn maat een week vakantie heeft, de overgebleven collega stond in de hidhastand, dus was uw sjamaan aardig bezig. Desondanks, lukte het, om aan het eind van de dag even te verpozen in mijn favoriete café. Drie Tripels later, voelde ik me weer geheel OK.
Vermaakte me met de couranten en af en toe een vluchtige blik op de televisie, waar gevoetbald werd om niks. Kletste met mijn oudste kind over de lijst boeken, die hij diende te lezen, voor zijn eindexamen VWO. Genoot een half uur van wat zij mij later bood in vleze en nu schrijf ik aan u, deel mijn bestaan in wezen, virtueel, met wie het beleven wil.
Wat drijft een mens? Welke rol wil hij spelen, wat wil hij delen, met wie?
Lees de eerste pagina van dit blog, waarop ik de vraag al heb opgeroepen en tegelijkertijd, het antwoord, blader nog eens terug en kijk of het u bevalt. Betrap uzelf, dat u wil weten, wat er gebeurt in dat bizarre leven van uw sjamaan, al is het wel eens wat veel tegelijk.
Ik voor mij, vind het plezierig zin te geven aan mijn gedachten, die soms borrelen, soms razen, afhankelijk van de aard van roes genoten en het seizoen, waarin ik mij bevind.
Ik ken geen schaamte, als het gaat om onderzoeken, welke delen er nog perverser zijn dan tot dusver door mij ontdekt. Het is nieuwsgierigheid, die drijft en lust en drift en ongeremd verlangen, naar bevrediging die blust, wat er te vangen valt, als net geworpen, ontsnappen niet meer mogelijk is.
Ik lag vanochtend, nog lucide zwevend op water in mijn bed en bedacht de ene fraaie regel na de andere. Fluïde, stroomde taal, dwars door mijn hoofd in zinnen naar beneden en ik moest de tranen uit mijn ogen wrijven, ontroerd als ik was, door wat me dreef en ik daar in gedachten schreef. Ik kan me nog herinneren, hoezeer ik verlangde, wat daar al in woorden was uitgedrukt, te noteren en bewaren, om het te mogen delen, met anderen die zoals ik geroerd willen zijn door taal geschonken. Maar kon slechts aanschouwen wat zich daar in mijn hoofd voltrok, wetende, dat elk streven, dit moment te vangen, zou zorgen voor het sneven van mijn droom.
Wekker ging, werd wakker
Taal, is muziek, in woorden, met een ritme en een dwang, tot willen horen, wat de boodschap is, die daar wordt uitgedrukt. Een beetje zin heeft melodie, een goed woord laat zich proeven.
Weet te raken, waar gevoel, paart aan emotie, die fysiek wordt weergegeven, in de vorm van rillen, blozen, of gewoon, een lichte versnelling van je hart, of verstijven van vlees in erectie geboden.
Als ik een voetstap wil achterlaten, zal het zijn, in wat door mij beschreven, dan tenminste toch in cyberspace zal leven, voor een tijd. Wellicht een vorm van ijdelheid…
Sjamaandigitaal 120407
<< Home