Being-Xian
Uw sjamaan, bevindt zich in de nachttrein van Being naar Xian.
De andere drie passagiers zijn al lang gaan slapen en liggen naast en boven me in deze luxe trein die van alle gemakken is voorzien. Zo is er een meerijdend barrijtuig keurige service in de vorm van Chinese dames die met koffie en bier langs komen op zijn tijd en beschikt elk bed over een eigen TV, waarop overigens slechts Chinese zenders te bekijken zijn. Geen CNN op de trein, dat dan weer niet…
De afgelopen nacht, zoals de meeste nachten de laatste tijd beroerd geslapen. Veel dromen, altijd van de onrustige soort, met soms bizarre wendingen. Combinatie van jetlag en wellicht gemis van Heilige Rook, die me meestal rustig maakt wellicht. Misschien een uur of drie geslapen en vannacht zal het niet veel beter zijn naar ik vrees.
Vanmorgen na een rit van een uur of twee door de ochtendspits van 8 banen gevulde autoweg, Being heeft nu 7 rondwegen, die praktisch de gehele dag vol staan met blik, aangekomen bij het zomerpaleis van de keizer. Kon me dit nog goed herinneren, omdat ik er ook 2 jaar geleden geweest ben. In vroeger dagen, kon je de gehele afstand varend overbruggen vanuit de verboden stad, middels een uitgegraven kanaal dat uitkwam op een eveneens met de hand uitgespit meer van honderd hectare. Het hele complex, waarvan maar een deel toegankelijk is meet 600 hectaren, zoiets als het Twickel in Twente. Het blijft een fantastische ervaring!
Op de loopbrug naar de boten, 720 meter lang en geheel overdekt, bevinden zich meer dan 7000 schilderingen! De enen nog verfijnder dan de andere. Een soort van kleine Hermitage aan het water. Je blijft fotograferen. In een van de drie kunstmatig aangelegde meren, worden tegenwoordig zoetwaterparels gekweekt, die worden vermalen om in crèmes terecht te komen. Na de lunch in een van de laatst overgebleven Hu Tongs, bij een bewoner thuis, reden we door de stromende regen naar het meer decadente deel van de stad, waar Rolls Royce Ferrari & Maserati de showrooms “handig “naast elkaar hebben gesitueerd. Blijf me verbazen telkens weer.
Met lief en heren gaat het ook uitstekend, zij het, dat de heren me nog wel eens op de zenuwen kunnen werken en met name de jongste er een handje van heeft nogal dominerend aanwezig te zijn. Eigenlijk een kind nog in het lichaam van een man, altijd honger, niet te geloven wat hij eet elke dag en trouwens vandaag jarig, iets wat heel China inmiddels weet, maar ach hij is wel aardig. Na het diner dus naar het station om daar de nachttrein te nemen.
We delen de coupe met twee leuke lui uit hetzelfde gebied als wij afkomstig. Hij nuchter en praktisch, zij lief en van de meer emotionele soort, bezig haar (borst)kanker te overleven.
We hebben genoeglijk met elkaar gesproken over de wezenlijke zaken waar het om gaat in het leven.
Daarna tot een uur of een aan de bar gewaakt, om te voorkomen dat te jonge reizigers uit mijn groep er nog een zouden nemen. En inderdaad, toen zij dachten dat wij zouden slapen, dook de een na de ander er op, om per kerende post naar bed te worden gezonden.
Ik neem nog een neut en rook ik er nog een waar dat mag, tussen twee rijtuigen. Morgen tikt uw sjamaan een vers verslag.
Sjamaandigitaal 100707
De andere drie passagiers zijn al lang gaan slapen en liggen naast en boven me in deze luxe trein die van alle gemakken is voorzien. Zo is er een meerijdend barrijtuig keurige service in de vorm van Chinese dames die met koffie en bier langs komen op zijn tijd en beschikt elk bed over een eigen TV, waarop overigens slechts Chinese zenders te bekijken zijn. Geen CNN op de trein, dat dan weer niet…
De afgelopen nacht, zoals de meeste nachten de laatste tijd beroerd geslapen. Veel dromen, altijd van de onrustige soort, met soms bizarre wendingen. Combinatie van jetlag en wellicht gemis van Heilige Rook, die me meestal rustig maakt wellicht. Misschien een uur of drie geslapen en vannacht zal het niet veel beter zijn naar ik vrees.
Vanmorgen na een rit van een uur of twee door de ochtendspits van 8 banen gevulde autoweg, Being heeft nu 7 rondwegen, die praktisch de gehele dag vol staan met blik, aangekomen bij het zomerpaleis van de keizer. Kon me dit nog goed herinneren, omdat ik er ook 2 jaar geleden geweest ben. In vroeger dagen, kon je de gehele afstand varend overbruggen vanuit de verboden stad, middels een uitgegraven kanaal dat uitkwam op een eveneens met de hand uitgespit meer van honderd hectare. Het hele complex, waarvan maar een deel toegankelijk is meet 600 hectaren, zoiets als het Twickel in Twente. Het blijft een fantastische ervaring!
Op de loopbrug naar de boten, 720 meter lang en geheel overdekt, bevinden zich meer dan 7000 schilderingen! De enen nog verfijnder dan de andere. Een soort van kleine Hermitage aan het water. Je blijft fotograferen. In een van de drie kunstmatig aangelegde meren, worden tegenwoordig zoetwaterparels gekweekt, die worden vermalen om in crèmes terecht te komen. Na de lunch in een van de laatst overgebleven Hu Tongs, bij een bewoner thuis, reden we door de stromende regen naar het meer decadente deel van de stad, waar Rolls Royce Ferrari & Maserati de showrooms “handig “naast elkaar hebben gesitueerd. Blijf me verbazen telkens weer.
Met lief en heren gaat het ook uitstekend, zij het, dat de heren me nog wel eens op de zenuwen kunnen werken en met name de jongste er een handje van heeft nogal dominerend aanwezig te zijn. Eigenlijk een kind nog in het lichaam van een man, altijd honger, niet te geloven wat hij eet elke dag en trouwens vandaag jarig, iets wat heel China inmiddels weet, maar ach hij is wel aardig. Na het diner dus naar het station om daar de nachttrein te nemen.
We delen de coupe met twee leuke lui uit hetzelfde gebied als wij afkomstig. Hij nuchter en praktisch, zij lief en van de meer emotionele soort, bezig haar (borst)kanker te overleven.
We hebben genoeglijk met elkaar gesproken over de wezenlijke zaken waar het om gaat in het leven.
Daarna tot een uur of een aan de bar gewaakt, om te voorkomen dat te jonge reizigers uit mijn groep er nog een zouden nemen. En inderdaad, toen zij dachten dat wij zouden slapen, dook de een na de ander er op, om per kerende post naar bed te worden gezonden.
Ik neem nog een neut en rook ik er nog een waar dat mag, tussen twee rijtuigen. Morgen tikt uw sjamaan een vers verslag.
Sjamaandigitaal 100707
posted by SjamaanDigiTaal at 4:10 PM
<< Home