collegialiteit

Denk na over hoe ik ooit als huisarts begon bijna 26 jaar geleden. Samen met een dame die mijn vrouw zou worden en een maat waarvan ik zeker was.

Gestart, geen cent te makken uiteraard. Maar wel een Stereo state of the art en de grootste Tv die we ons wensten samen naast een bank waarin je weg kon zakken als je dromen had. Alle tijdschriften de moeite waard en alle kranten elke dag. Wie kon ons wat maken in die tijd?

Zes maanden duurde het voor we de eerste 100 mensen hadden ingeschreven. Vijf jaar dienst doen voor we een beetje hulp kregen van de buren. Daarvoor was het 24/7 all the time. Dus altijd werken voor de duidelijkheid. Kom daar maar eens om in dit soort tijden weet je…

Wij groeiden groter sterker uiteraard door al die jaren en wisten inmiddels > dan 8000 mensen te vergaren die zich tot ons wenden als behandelaar.

Alles gedaan daarvoor uiteraard. In Juli 1999 als eerste in onze Delta POH aangevraagd omdat we begrepen welke kant het opging ondertussen. En geslaagd als het om de meiden ging die hun HBO opleiding hebben gehaald in Nijmegen uiteraard, onze Alma Mater.

We werkten ons zelf een slag in de rondte en besloten uiteindelijk zelfs als een van de eersten die dat overwogen een zogenaamde HOED te bouwen uiteraard zonder ook maar een dubbeltje steun noch van gemeente noch van verzekeraar of wie daarvoor zelfs maar in aanmerking kwam, dus in ons eentje betaald.

Alles gedaan om te anticiperen op wat er werd gevraagd van ons. Assistentes voorbereid op verantwoordelijkheid te nemen plus begeleid in ons streven daartoe.

Dan 2006. De Man wiens naam we nooit meer zullen noemen onder regie van Ab Klink, introduceert een nieuw stelsel. Geen des investering, geen compensatie voor wat is ingeleverd mettertijd slechts ellende.

Wij huisartsen werkten door uiteraard onze verliezen verbijtend en ons verlies verbijsterend accepterend. We werkte toch harder immers…

Nu is het September 2009. Zelf heb ik kanker in mijn meest favoriete klier al een tijdje, die zo als dat heet is uitbehandeld. Wachtend op een oordeel waarvan ik denk dat het niet al te best is als het gaat om de waarden gevonden. Waarschijnlijk ga ik dood.

Daarnaast is mijn jongste zus overleden, zo maar, zoals dat soms gaat. Waarmee iedereen vrede heeft trouwens maar dat terzijde. Ze wordt gecremeerd aanstaande zaterdag ergens in Heeze. Tegelijkertijd heb ik een dienst die zich afspeelt van 08.00 uur tot 17.00 uur waarvoor niemand zich wil lenen tot op heden. Wat heet collegialiteit? Zou het werkelijk niet weten.

Sjamaandigitaal 300909

Klaar

Dus reden we
Zuidwaarts vandaag
Pas na twaalven
Wegens eerder
Niet gered
Met geen mogelijkheid
Afslag Deventer Oost
Genomen waar
Mijn ziekenhuis
Woont en waar
Wat bloed diende te
Worden afgenomen
Voordat een
Oordeel wordt geveld
Over kansen
Die er zijn of niet
Uitkomsten in
Verschiet
Ergens de volgende
Week

Verkeer een Chaos
Zoals steeds
De laatste tijd
Geen sprake van
Cruisen zoals
Dat hoort
Maar slechts gejakker
En geduw
Om maar te
Zwijgen van
Al dat vracht vervoer
Laat die alsjeblieft
Liefst op basis
Van een wettelijke
Plicht gedwongen zijn
Voor eeuwig rechts
Te rijden
Met een
Inhaalverbod
Op straffe van
Inlevering van hun
Zo noodzakelijk
Rijbewijs!

Klootzakken zijn het!
Geloof me
Uiteindelijk aangekomen
Waar mijn
Moeder huist
Het arme mens
Volledig onderste boven
Van wat haar
Overkomen is
De afgelopen dagen
Trof ik mijn
Jongste broer
Kompleet
Verrot gereisd
Alsmede mijn nicht
En mijn zwager
Die tot mijn niet
Geringe verbazing
Bijna alle zaken
Geregeld bleken
Te hebben
Uiteraard samen
Met mijn zus

Hulde!

Mijn Moeder
In de war
Zoals al gezegd
Wist niet
Meer of
Ze nu wel of niet
Een kist
Had besteld
En in welke kleur ook
Weer…

Het bleek
Wit te zijn
Geworden &
Boodschap
Die breeduit
Werd gedragen
Kwam neer op
Het is Goed zo

Klaar

Sjamaandigitaal 290909

Als Een Vorm Van Waardig Sterven

Zit nog een tikje
Na te schokken
Van de golven van
Vandaag
Verbod op telefoon
Maar wel gerinkel
Opgenomen door
Mijn tweede zoon
En aangereikt
Volgens het
Principe
Deze maar wel nemen

Geen enkel kader
Geboden om wat
Verboden is
Toe te passen
Behalve dan sedatie
Die terminaal is
Tenminste Zo
Toegediend
In de vorm van
Morfine met een
Snufje Dormicum

Zou het zelf precies zo
Doen alleen met
Wat Curare op de
Achtergrond
Hoewel je daar
Haast niet aan komt
Dezer dagen
Wegens kast
Gecontroleerd
Geen apotheker
Lever het af
Maar dit terzijde

Vond het een moedige
Beslissing van
De dokter die het deed
Als een vorm van
Waardig sterven
Die geboden was
In overleg

Sjamaandigitaal 290909

Mijn Jongste Zusje Stierf Zo Even

Ineke


Pas enkele weken oud
Stonden mijn Moeder
En ik een keer over
Haar bedje gebogen
En keken naar dat
Kleine wurm
Die veel te rustig
Lag en naar ons
Staarde met grote
Blauwe ogen
Ma en ik spraken
Zonder woorden
Onze twijfels uit
Over wat we zagen
Geen antwoord nog
Slechts vragen
En wat er volgen zou
In wat nu
Verleden heet

Haar aanwezigheid
Heeft alles gewijzigd
Mettertijd en daarmee
Bijgedragen aan
Hoe wij allen zijn
Geworden als
Personen in ons lot
Met haar verbonden
Maar soms met
Flinke tegenwind
Dat heb je met een
Zorgenkind

Nu is ze dood
Haar pijn die zij
Verkoos is opgeheven
Laat haar nu
Zweven naar
Plekken waar
Engelen zijn

Ineke Willemen * 22 01 1967- + 28 09 2009

Weet Ik Mij Gerust

Daar gaat de
Eerste dag van week
Soepel
Weg gegleden
Na anker gelicht
Geen fluit om
Te laten weten
Dat die missie
Is verricht
Maar slechts
Gekabbel
Rond de boeg

Theo ook al
Vijf en vijftig
Feitelijk mijn hele
Oude vriendengroep
Op weg naar
Wel verdiend
Pensioen en oude dag
Voor wie dat
Mag beleven
Het is mij om het
Even wens ze allemaal
Het beste

Zie de mist die hangt
Beschenen door
Het melkig licht
Van lampen die
Nog branden
Om een of andere
Reden
Op zich wel een
Fraai gezicht
Maar toch een tikje
Vreemd

Ga proberen om deze
Week elke dag
Twaalf uur te slapen
Zo gaat de tijd
Een beetje sneller
Die ik heb en
Weet ik mij gerust

Sjamaandigitaal 270909

Te Moe Voor Woorden

Te moe voor woorden
Feitelijk maar
Wel de drang te
Willen schrijven
Dokter hebt u
Daar wat voor?

Zag vandaag
Een stuk
Of tachtig
Mensen in pak
Hem beet een uur
Of tien
De meesten van hen
Herkende ik
Of soms omgekeerd
Zij mij als ze me
Begroette
He dokter
Dat we nu juist U
Mogen ontmoeten

Het is mijn
Vrouw/kind/partner
Weet u wel
Die ziek is en
Ik durf de nacht
Niet in dus of
U misschien even
Wil kijken
Wat ik
Natuurlijk deed
Het zijn Mijn
Mensen per slot
Waaraan ik zorg geef

Soms is het me
Een raadsel
Waarvan ze
Me kennen
Zoals vanavond nog
Een man met een
Diepe snee op
Zijn slaap rechts
Die ik repareerde
Terwijl hij meldde
Dat hij maandag
Zijn verjaardag
Vieren zou
Waarop ik hem
Feliciteerde
En hij me vroeg
Hoe oud schat u me
Nou? ik in alle
Eerlijkheid
Antwoordde
Ik weet het niet
Echt maar ik schat
Twee drie en zestig
Hij glunderde in
IJdelheid
Waarop zijn vrouw
Sprak: Schat de
Dokter verleid je
Met zijn charme

Hij vroeg
Plots serieus
Zonder gekkigheid
Hoe is het nou
Met u zelf?
Vertelde hem
Mijn waarheid
En zag hoe
Hij schrok
Heb ik u ooit eerder
Ontmoet
Ik kon het niet laten
Nee sprak zijn
Vrouw maar we
Weten heel goed
Wie u bent
Als persoon
En we wonen in
Dezelfde wijk
Zoiets schept een
Band weet u?

Wist ineens weer
Waarom ik ooit
Een huisarts
Wilde worden

Sjamaandigitaal 260909

Hoe Het Verder Moet

Mocht ik
Zweven
Kunnen ooit
Dan wil ik
Sterven bij
Het landen

Kunt U dat
Volgen?

Wil gewoon dat
U het weet
Zoals het
Is bepaald
Door mij
Voor ik begon

U denkt toch
Niet dat ik
Een idioot ben?

Uiteraard heb ik
Gespeurd en het
Antwoord
Geroken toen het
Uiteindelijk
Kwam in de
Vorm van
Onuitgesproken
Maar al te
Duidelijk
Aanwezig zijn
Juist zonder woorden

En Tja wat doet
Zoiets dan met je?

Zwijg en neig
Naar wachten op
Naar wat mag ik
Hopen licht verschaft
In duister hier getast
En even niet
Meer weten
Hoe het verder moet

Sjamaandigitaal 240909

Een Sliertje Zuurkool Op Haar Hak

Volgens mij hebben mensen in dit land geen flauw benul van wat een dokter soms doet op een Huisartsen Post.

Neem mij nou bijvoorbeeld vannacht: Helemaal niets… Twee visites een paar consulten en wat vragen al beantwoord door de assistente van dienst die slechts dienen te worden gefiatteerd. Niet verkeerd zou je dan zeggen, kun je toch lekker televisie kijken en lezen wat je wilt een tikje computeren of desnoods een zinnig gesprek met de assistente(s) of de chauffeur die het allemaal best vindt dat er niet gereden wordt zodat hij eindelijk slapend rijk kan worden.

Je kunt mij niet erger pesten dan met zo een dienst.

Je komt binnen en stuit steevast op een stel aantrekkelijke jonge meiden, als man ben je een uitstervende soort in dit vak. Alle dames hebben een zogenaamde HAIO bij zich ook uiteraard van de vrouwelijke soort. In de groep van mijn liefje is er 1 man aanwezig als een soort van haan in een kippenhok, maar die jongen ziet er een tikje treurig uit om u de waarheid te zeggen. Die meiden moeten het werk verdelen en zitten dus 50% van de tijd niks te doen. Dat hoor ik trouwens ook uit de betrouwbare bron die mijn vriendin heet te zijn. Vijf tot tien contacten op een dag heet al gevuld… Op een dag?!

Als ik nu gezond zou zijn, dan deed ik een willekeurige dienst, echt met twee vingers in mijn neus, in mijn eentje. Ik zweer je dat zou fantastisch zijn en het zou bovendien prima gaan.
Maar shit, dit soort verplicht gewacht. Niet kunnen slapen uiteraard, wel pijn op een ongemakkelijk zittende kleine kut bank en dan dat gevreet de hele tijd van opgelauwd
eten’ s afval uit de magnetron, wegens een bakje nog in diepvries aanwezig dat mooi kan worden benut voor die dienst die je nog had… Hoewel er mensen zijn die dat soort rotzooi als serieus bedoelde maaltijd hebben aangeschaft bij de Albert Hein voor een euro of acht wegens de sticker culinair…

Zo geuren doorlopend de smaakversterkers op een golfje kaas maar vooral ketchup opgewarmd door een ruimte van krap 12 M2 en dat vind ik niet fries, want van Roken van iets sympathieks kan uiteraard geen sprake zijn, dan mag je naar buiten.

’s Ochtends vroeg veranderd de scene en snellen kort gerokte dames op veel te hoge hakken veelal in streepjes kostuum maar wel met donkere kousen om hun benen te accentueren, met hun baby’s van hun lease auto, op weg naar de baas immers, naar de crèche, die in hetzelfde gebouw gevestigd is als onze post. Daarnaast is er een trouwe stoet van een twintigtal mismoedig kijkende heren, die even blijven hangen op de stoep voordat ook zij naar binnen mogen bij wat vroeger trombosedienst werd genoemd.

Tja en daar sta ik dan tussen in, meestal rokend hetgeen bij alle betrokkenen daar ter plekke een vorm van afkeuring op roept bij vlagen. Een van de meest kort gerokte dames keek wat ontstemd toen ze in de kots stapte door mij daar geplemd een paar uur tevoren, te weten mijn avondmaaltijd, die niet langer binnen wilde blijven, zoals de meeste de laatste tijd. Het was haar blik die mij ontstemde, terwijl zij staarde naar een sliertje zuurkool op haar hak.

Sjamaandigitaal 220909

Was Ik Naakt

Was ik naakt
Dan zou ik nu
De kilte voelen
Die binnen dringt
Wegens pui
Geopend
Beginnend geraas
Op de snelweg
Dat dan weer wel
Schijnt niet
Te voorkomen

Sliep tot half drie
En hield het vol tot
Half negen
Toen was ik kapot
Na een bord soep
Nog wel opgegeten
Vond ik mijn
Bed waarin ik
Niet sliep
Maar wel min of meer
Rustte hetgeen
Volgens mijn Moeder
Een teken is van
Nuttig door
Gebrachte tijd

Feit is dat ik
Nog steeds kapot was
Toen mijn lieve
Vrouw zich meldde
Dus ben ik maar
Weer opgestaan
Te beroerd voor
Woorden
Feitelijk en blij
Dat ik niet
Ben mee gegaan
Naar Frankrijk

Hou mijn hart
Vast voor Wenen

Sjamaandigitaal 200909

Cirkels Rond Te Laten Zijn

Ben soms verbaasd
Als ik mezelf
Terug lees
Pak september twee
Jaar geleden er
Nog maar eens bij
Fascinerende poëzie
Bij tijden
Maar vooral de
Geiligheid spat eruit

Net zoals twee jaar
Terug is Gertie
Weer jarig over
Pak hem beet
Twee weken dus
Als ze dat altijd
Al was op de dertigste
Van deze maand
En net als alle jaren
Sinds ik pak hem beet
Vijftien was
Zal ik die datum nooit
Ooit vergeten
Hoewel immer nerveus

Tot dat ik haar belde
Een paar jaar geleden
En bleek dat zij
Nog steeds het meisje
Was waarop ik ooit
Gehoopt had
Als het dan toch om
Herinnering mocht gaan
En de rol die dat soort
Zaken spelen
In een mannen leven

Want laten we redelijk
Wezen
Veel komt er niet
Meer van uiteindelijk
Misschien het
Streven cirkels
Rond te laten zijn

Sjamaandigitaal170909

Verleden Tijd

Verlang naar dromen
Die me sleuren
Naar de meest
Geperverteerde delen
Van mijn perfide
Brein om eerst
Een beetje Geil
Te spelen en daarna
Te delen wat
Door penetreren
Weer gesplitst
Kan zijn voor even
En in krampen juist daar
Herinnering brengt

Denk ondertussen
Aan het hoofd
Op mijn kussen en
Haar lauwe zaligheid
Die zich vertaald
In warmte van een
Begerenswaardig lijf
Dat zo maar naast me
Ligt en rustig ademt
Als mijn Wijf
Vanzelfsprekend
Onverklaard

Hart bonst Hoofd
Gonst vol gedachten
Die vechten om de
Eerst volgende te
Zijn te worden
Uitgevoerd in kalmte
Benodigd als een
Gedachte waarde heeft
Tenminste en moet
Leiden tot gevolgen
Die men speurt
Ook nog na langer
Tijd geleden
Wat een stuk beter
Klinkt vind ik
Persoonlijk dan
Verleden tijd

Sjamaandigitaal 170909

Chris

Eigenlijk heb jij dus
Een dierentuin
Voor dode dieren
Concludeerde hij
Nadat hij
Vol verbazing
Maar wel aandachtig
Luisterend had
Gevolgd wat ik
Hem had verteld
En door zijn moeder
Was bevestigd
Jij hebt dus echt
Een dode krokodil
En een Gordeldier
Zo een Armadillo
Waar mama werkt
Hij keek nog steeds
Een tikje laat ik
Zeggen niet geheel
Overtuigd
Maar toch
Wat een zalig kind

Had hem het liefste
Zelf verwekt
Gezien de dame
Die hij Moeder noemt
Maar dat was helaas
Onmogelijk
Wegens bezet en ander
Zaad mij Domweg voor
Maar moet zeggen
Het jong is desondanks
Erg goed gelukt

Je hoort de vragen
Die hij stelt in fel
Bewoorde jubel
Vorm gegeven door
Zijn hoge stem
Waaruit verlangen
Naar een antwoord
Blijkt puur uit
Nieuwsgierigheid

Sjamaandigitaal 130909

Zuchten Nader

Er is geen reden
Om te schelden
Weet je
Zelfs als oude
Vriendinnen
Niet meer van
Zich laten horen
Wegens
Beledigd ooit
Of onvoldoende
Bevredigd
Als het om hun
Klitjes ging
Ze wilden immers
Wel of niet
Worden gelikt
En gezogen
Afhankelijk van
Een vriendje op de
Achtergrond
Of een dubieuze
Reden zich van mij
Af te keren
Terwijl ze juist
Mijn mond en tong
Die kwispelde
Rondom de Lust
Die heerste
Zo konden waarderen

Ik mis ze wel
Op dit soort dagen
En zij mij ook
Durf ik wel uit
Te dagen naar
Die nat gelikte spleten

Je hoeft je niet
Te schamen meisje
Als je geperverteerd
Soms omgekeerd
Een hoogtepunt
Bereikt dat slechts
Bestaat uit
Zuchten nader

Sjamaandigitaal 120909

Rest in Tijd

Langzaam begon ik
De stapel om
Mij heen verzameld
Op te bergen
Van lezen kon
Geen sprake zijn
Was wel
Gebleken
En de confrontatie
Ermee elke dag
Weer iets
Teveel voor mij

Klein gebaar maar
Toch op enigerlei
Wijze een start
Van wat ooit
Ordening zal blijken
Als ik daar nog
De kracht voor heb

Verspil de nachten
En wat
Zich in gedachten
Aan dient of
Voorbij vliegt
In vage
Visioenen
Niet zelden
Opgeroepen
Door Heilige Rook
Die immer
Scherpte biedt

Zelf verkozen
Eenzaamheid
Als modus
Om wat kwelt
Niet te
Hoeven delen
En nog even
Wat te
Spelen met wat
Er rest In tijd

Sjamaandigitaal 100909

Nadat het is Genoten

Computer kreunend
Tot leven
Gekomen na
Een update
Geïnstalleerd en
Dus afgesloten
Kompleet want
Zo heeft Bill dat
Bedacht ooit
Blijkt het een
Nagenoeg volle maan
In een heldere nacht
Terwijl ze bij
Het KNMI nog
Hadden bedacht
Dat er mist zou
Hangen op de velden

Donker is het al weer
Vroeg en steeds
Vaker dringt
De kilte aan de pui
Die dan
Dicht geschoven moet
Meestal van de dames
Een enkel maal
Op verzoek van zoon
Nooit door mij

Hou goed beschouwd
Best van de
Periode die aanstaande is
Waarin donker en nat en
Koude neerslag
Een mens doen
Beseffen wat hij
Te snel vergeet
Nadat het is genoten
Wellicht ben ik
Een masochist
Maar daarop
Staat helaas
Geen straf tenminste
Voor zover ik weet

Sjamaandigitaal 080909

In Zo Een Poel

Midden in de Nacht
Kan zo maar
Gebeuren weet je
Ben ik soms bang

En dan heb ik het
Even niet over
Iets waarvoor je
Huivert
Wat is
Beschreven
In wat jouw
Spectrum
Is van zaken
Die beter niet
Kunnen worden
Aangeroerd
Zonder tenminste
Een rimpeling te
Geven in wat we
Maar voor
Het gemak
Je psychologische
Vijver zullen dopen
God verhoede
Dat een mens verzuipt
In zo een poel

Waande me even
Onzeker weet je?
En daarom
Misschien
Vervreemd
Omdat ik even
Niet meer wist
Hoe het ook
Weer was
Geen vrienden
Om je heen
En als je naar
Jezelf kijkt
Niet echt
Een reden
Om vreugdevuren
Aan te steken

Sjamaandigitaal 060909

Gerust Gesteld

Morgen komen
De vriendinnen van
Mijn vrouw
Middelbare dames
Behalve de mijne
Die nog een Meid is
Wegens opgetogen
En genietend
Van Haar leven
Ondanks voldoende
Redenen om soms
Te twijfelen
Maar juist dat deel
Beheerst ze
Als geen ander

Ze gaan lunchen en
Wandelen en kletsen
Als een stel
Middelbare wijven
Want dat zijn ze
Bij elkaar
De ene een man vol
Ontstoken darmen
De ander een vent
Met prostaatca
Nummer drie
Een Sex verslaafde
En de laatste
Te saai voor woorden

Maar als ze
Samen
Zitten rond een
Tafel vol
Vers brood
En knoflookboter
Dat glas
Wijn al
Ingeschonken dat
Hun samen zijn
Verklaart

Zijn Zij
Gerust gesteld

Sjamaandigitaal 060909

Toen Ze Me Vroeg

Toen ze me vroeg
Hoelang ik er
Zou zijn voor Haar
En met welke intentie

Hield ik mijn
Adem even
Denkbeeldig in

Ze had toch
Wel begrepen
Dat

En wat er volgen zou

Lekker blond
Ik zie het me nog
Denken
Maar toch niet
Dom?

Ze keek me aan
Met zo een
Blik waaruit
Je kon verstaan
Dat er iets
Besproken moest
Dat niet kon
Wachten op
Laat ik zeggen
Nog een dag

Zul je er wel zijn
Voor mij
Als je sterft?
Ze keek
Onverbiddelijk
Ik knikte

Zij zei
OK
Ik wist haar
Mijn geliefde
Al was het maar
Voor even

Sjamaandigitaal 060909

Bijna Klaar

Was enigszins
Verbaasd
Toen inhoud
Vervangen
Door vormelementen
Zijn intrede deed
Bij mensen
Waarvan ik dacht
Dat ik ze kende
Maar een mens
Is nooit te oud
Om te leren
Vrees ik

Ooit noemde je
De groep die om je
Hulp kwam vragen
Patienten
Maar heden
Ten dage
Moet je ze eerst
Vragen
Of ze wel
In je zorgstraatje’
Passen
Bestaande uit
Diverse elementen
Die samen
Hun ellende
Bevatten

Hoorde van zaken
Die me
Aan het lachen
Maakte
Tot het doordrong
Dat het
Menens was
En geen grap

Ben bijna klaar
Met dit vak

Ben ik bang?

Sjamaandigitaal 040909