Behoefte aan Kalmte

Wat ik mij wens
De afgelopen weken
Zijn de nachten
Vol van slaap
En zonder ongemak
Een vrouw die
Zachtjes kreunt
Terwijl ze naar
Je draait en die
Je zachtjes aait
Omdat je Haar
Haar deel gunde
Van de rust die
Jou nog lang niet
Had bereikt

Heb zoveel tijd
Verbeten
Of doorgebracht in
Eenzaamheid
Door gewoon
Niet weten
Welk pad te gaan

Soms is het pijn
Vaker nog de
Onrust die de
Angst regeert
En zo beheert
Waar naar de
Onderstroom
Mij trekt

Op gesloten in
In mezelf
Zoek ik
Ondertussen
Onverdroten
Naar een weg
Die naar
De uitgang leidt

Behoefte
Aan Kalmte
Zoveel is zeker

Sjamaandigitaal 201009