Dient Vertrek Zich Aan

Soms ben ik bang
Zelfs dat laatste
Beetje wat er
Nog hangt in Liefde
Om me heen
Te verliezen op
Het laatste moment
En alles alleen
Voor mijn kiezen
Te krijgen
Juist op dat ene
Moment dat
Je smacht naar
Nabij zijn voor even
Zolang het nog duurt

Soms duurt een nacht
Gewoon te lang
Om over dag nog maar
Te zwijgen waar
Een ieder druk is met
Zichzelf en geen
Behoefte heeft aan
Lijden of wat daar
Mee gepaard
Een zeker ritme verstoort
Wegens ongemakkelijk
En uiteraard
Niet gepland
Soms denk ik laat me
Maar verdwijnen

De visioenen
Die ik leef
De ongeruste slaap
En alle facetten
Die haast ondeelbaar
Blijken zelfs als ze
Uitgesproken zijn
In verklaren nader
Maar toch
Nog onbegrepen
Langzaam
Maar zeker
Dient vertrek zich aan

Sjamaandigitaal 300510