Neuralgische Momenten

Het jaargetij, dat aan me trekt en zuigt, het Loeder, doet dat zoals geen Hoer dat kan voor geld.

Het is uitsluitend, puur pervers, bedoeld voor wie de warmte koestert en nu in nattige kilte gedompeld, mag rillen, bij zoveel dominantie uitgestort.

U merkt het lezer, Herfst is nu niet echt de fase, waar uw sjamaan, blij van wordt.

Integendeel, moet ik haast stellen.

Kan ik Lente, Zomer, goed verdragen na al die donkerte van Winter, in de Herfst, begint de hinder van het wrikken en het knagen aan de delen, die voorheen gerust, nu ineens tot Jank bevelen en gloeien van onrustig zijn.

Om over kwellingen geboden, door de Geilheid en de noden die daar zuchten in de diepten van mijn meest gevreesde krochten, maar te zwijgen.

Een lichaam, dat slechts werd getekend door ontberen, van wat niet wezenlijk telt, waar als het ware niet op gerekend hoeft, wordt in een weekend, ongesteld en wraakt door drank en duistere zaken ongenood, wat redelijkheid in verlangen bood.

Op zoek naar nattend vlees en tal van zaken die schatplichtig zijn aan lucide momenten en sentimenten van kwader zaken, de ongeremde, ligt de zenuw naakt en bloot te wachten op de siddering van neuralgische momenten.

Werkelijkheid, is dat ik Herfst, niet echt als slechte tijd beschouw.

Wel dat wat hierboven staat beschreven, me in donkere dromen kwelt, maar in werkelijk beleven, overheerst de kleur van blad en geur van aarde, waarop de vruchten ploffen, van een lange zomer.

Ach, elk jaar is sterven nader dan voorheen.

Het is gewoon Gemoed wat relt.


Sjamaandigitaal 241006