Het kruisje van mijn Vader's kist

Het kruisje van mijn Vaders kist, is door mijn moeder opgehaald, vandaag op Allerzielen.
Het hing te wachten in de nis, waar mensen kaarsen branden en is nu thuis bij Haar.

Merkte toen ik haar belde, dat ze toch wat eenzaam was, toen ze ook deze klus geheel alleen geklaard had, maar vertelde haar, dat ik in gedachten, net als mijn broers en zus denk ik, had stil gestaan bij Pa.

God wat een jaar.

Eerst je Vader verliezen in januari en vervolgens alsmaar weer ge anticipeer op alles wat een mens wil raken in geur en kleur en diverse smaken, waaronder Zwart en Bitter.

Heb zoveel respect, voor de Baas, die misschien wel klein mag ogen, maar kan bogen op Zoveel groter zijn in intelligentie geboden, dan de meeste van haar generatie, ons Ma.
Meen serieus, dat de beste gesprekken die ik voer, uitgezonderd incidenteel geouwehoer, met Haar zijn. Verbijsterend te merken, hoe zij steeds weer in staat is te verwerken, wat in bakken over haar uit gestort, haar ogenschijnlijk niet deert. Heb alles… van Haar geleerd.

Mijn Lief, zit nog in Paradiso en luistert naar Lucinda Williams, waarvoor ik al een jaar geleden kaarten had gekocht. Ik ken Lucinda nog uit Lubbock en heb haar vaak opgezocht als ik in Austin (Texas) was. Haar fantastische Live-cd (Live from the Fillmore), knalt me rond de oren, terwijl ik dit schrijf. De kaartjes die ik kocht, zijn door mijn Lief verloren, dus doe ik het hier met geluid van een zilveren schijf in mijn computer, wat evengoed, geweldig klinkt.

Morgen na een dag met meer dan 200 kontakten de griepvaccinatie, waarvoor we meer dan 1200 mensen verwachten, veelal oud en slecht ter been en dus begeleid door wie hen ook maar brengen wil, altijd weer een feest.

Daarna de opening van de huisartsenpost in Hengelo(O) op zaterdag, waarbij naar het schijnt, zelfs een asbak geregeld is voor onder de luifel, waar uw sjamaan, zijn heilige kruiden, mag gebruiken, schuilend voor de zegen, in de vorm van regen, geschonken door de goden.

Daarna, heb ik besloten, hak ik de knoop door, van wel/niet vluchten naar dat land zo ver van hier.

De laatste uren van de dag, zijn feitelijk zonder al te veel problemen verlopen, al heb ik weer te veel gezopen, terwijl ik vanochtend nog dacht, dat het echt… afgelopen zou zijn. Niks zo funest als een Kater, die reageert op nieuw gif dat sluipt en naar de plaatsen gluipt, waar kalmte geboden is.

Even zien.

Nee, dat was het eigenlijk wel voor nu.

Hoe is het eigenlijk met U?



Sjamaandigitaal 031106