Sunday, March 25, 2007

Hamer Haai

Zag vanavond, ongelogen, op een DVD, mijn vrouw, rondjes zwemmen tussen een meter of 4 grote Hamerhaaien, voor de kust van Sudan. Het was op een plek waar Cousteau, ooit vanuit een kooi deze 300.000.000 oude soort had bestudeerd, waar ze nu toeristen lieten duiken (????).

Zoiets heet a live a board.

Het heeft iets van een sekte, gedeelde emotie en gekte, wellicht passie, voor iets waarvan je geniet en zich slechts laat delen, met degenen, die zich tot hetzelfde liet verleiden. Kan het begrijpen, maar grijpen doet het me niet, zoals het hun overduidelijk doet. Ze kreunen haast extatisch, als ze zichzelf opgetuigd met flessen lucht, zien zweven door de blauwe ruimte, die hen omringt. Duimen omhoog, daarna het gebaar met beide handen aan de slapen en dan draaien maar, kijk daar!, een hamerhaai!

De poes van mijn vrienden, was tijdens hun verblijf daarginds, overleden, op de gezegende leeftijd van 16 jaar. De dierenarts, had, zoals dat kennelijk mores is dezer dagen, een beleefde condoleancebrief bij gedragen, die beide mannen haast tot tranen beroerde.

De as, van “Tijger”, is verstrooid…

De dienst van vannacht, heeft mijn weekendritme drastisch verstoord. Om 08.00 uur 2 Tripels en de kranten, daarna tot 16.00 uur gepit en vervolgens een liter koffie bij Paganini’s 3e vioolconcert & de NRC. Vanavond, na het diner met de vrienden de onder water DVD, met hapjes en drankjes een plakje heilige cake en de rook die haar omringt.

De fysieke bevrijding van wat me kwelde, in 3 gulle porties, uitgestort genoegen, bracht de kalmte nader en een geile glimlach rond haar mond.

Even later realiseerde ik me plots, dat de tijd in al haar wreedheid een uur had afgesnoept van wat er tenminste rest van vannacht en is het plotsklaps 03.45 uur geworden.

Formeel en officieel is Lente nu begonnen met ’s avonds nu een uurtje meer aan licht.

Denk na over een esoterisch vormgegeven en geïnspireerde vlindertuin met een boeddhistische vijver, op de plaats van waar nu een patio is, waarvan de wanden zijn bekleed met hout uit Lombok. De achterwand een plastiek met Absarah’s, die ik zal moeten halen in de buurt van Angkor Wat.

Hoop u allen daar te ontmoeten, ter gelegen tijd.

Las in een interview met Robbie Krieger (62) van The Doors, dat hij de song The End, ooit schreef met Jim Morrison, als een liefdesliedje.

Soms moet je niet alles willen weten


Sjamaandigitaal 250307